ჩემი დემონი (5თავი)

უკვე შაბათია, უძილობა ისევ დამეწყო მგონი პარასკევს ვერ დავიძინე, მთელი ღამე თვალებგახელილი ვიჯექი და ჭერს ვუყურებდი, რამოდენიმეჯერ ავდექი და ტირილი დავიწყე, არ ვიცი რა მატირებდა, ალბათ უძილობის გამო ზედმეტად ავნერვიული და გრძნობებისგან დაცლა

უსიყვარულოდ? არ არსებობს თავი 7

დილით ავდექი თავი მოვიწესრიგე და საძინებელი დავალაგე. ანასტასია, როგორც ყოველთვის სკოლაში იყო წასული. სახლში მარტო ვიყავი დათა ნინის ახლდა ბავშვი ექიმთან ყავდათ წაყვანილი, დიმიტრი კი

დაბრუნება (თავი7)

ჩემი ბიძაშვილის მანქანაში უხმოდ ვჯდები,არვიცი ასე მე დამიმთხვია თბილისმა ამინდი თუ უბრალოდ მარტის გამოა,თავსხმა წვიმა დაიწყო,თვალს ვაპარებ და გიგის ვხედავ, რომელიც ჩანთებს მანქანაში ალაგებს

სულიერი გამოცდა (თავი 16)

მიყვარდა, ისე როგორც ცხოვრებაში არასდროს არავინ მყვარებია. მასთან ვიყავი ბედნიერი, ყველა ადამიანზე უფრო ბედნიერი მსოფლიოში. მიყვარდა მისი ყველაფერი, თვალები, ხელები, ტუჩები. მიყვარდა და მჯეროდა, რომ მუდამ გვერდით მეყოლებოდა.

არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (23 თავი)

-ვიწყებთ ჩვენს ყოველწლიურ თამაშს!„პაემანი უცხოსთან".-მიკროფონში ენის ხმა გაისმა,მაგრამ მე შოკისგან ყურადღებაც არ მიმიქცევია. -მერი...მე...-დაიწყო ალექსმა. -ახლა კი სცენაზე ვთხოვთ ჩვენი კომპანიის მმართველებს და დღევანდელი წვეულების

ის დაბრუნდა 5 თავი

ვიღაცის ტელეფონის ხმა მაღვიძებს.თავი მისკდება.გუშინდელი მახსენდება და მეღიმება.ტელეფონი რეკვას არ წყვეტს და თან სმსებიც მოდის.თურმე ნიკას ტელეფონი ყოფილა.შემეშიმდა ვიფიქრე რა ხდება თქო,

ძლიერი (თავი 1-5)

გამარჯობა, მე ვარ ქეთი დევდარიანი 17 წლის. მყავს ძმა ბექა 21 წლის. 7 წლის ვიყავი, როდესაც მშობლები დავკარგეთ და მამიდამ წაგვიყვანა თავისთან. მყავს საუკეთესო მეგობარი ნინი ისიც 17 წლის.

დაბრუნება (თავი6)

სააბაზანოდან გამოვედი,ასე მგონია ხანდახან წყალს ჩემი ფიქრებიც თან მიაქვს და მანთავისუფლებს.ტელეფონს ვამოწმებ,ახალ ჩემთვის უმნიშვნელო მესიჯებს ვშლი და იქვე სავარძელში ვისვრი. ხალათს ვიცვავ, თმაზე პირსახოც შემოხვეული,ყავით ხელში გავდივარ ავანზე და

სიყვარული ჩვენს ქუჩაზეც მოდის (თავი პირველი)

მე ერთი ჩვეულებრივი გოგონა ვარ, სტუდენტი მშობლებთან და ძმასთან ერთად გლდანში ვცხოვრობ მოკლედ მე ბეტონის ჯუნგლებიდან ვარ , ჩემი კორპუსი არაფრით გამოირჩევა სხვა თბილისური კორპუსებისაგან. აქაც გვყავს ერთიორი ჭორიკანა, რამდენიმე ძველი ბიჭი და ნარდის

დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 4)

მალე გავრცელდა ხმა თბილისში! -გოგო გაიგეათ? დვალი და დადიანი ერთად არიან და მალე ქორწილი ექნებათ! -ღადაობ ეგ ბიჭი ჩემი უნდა ყოფილიყო!-ხუმრობით თქვა მეორე ჭორიკანამ.