სოხუმსკი (3 თავი)

მათეს, ლევანის სახლის მისამართი მივწერე და მობილური მაგიდაზე მივაგდე.  ჩაფიქრებული ვიჯექი ბუხართან ახლოს მდგომ ტყავის დივანში და ცეცხლის მოცეკვავე ალს ვაკვირდებოდი. ლევანი ტელეფონზე ელაპარაკებოდა ერთ-ერთ რიგით გასართობს

რიტა (თავი მეორე)

- სასიამოვნოა, მაგრამ ვერ გიხსენებთ უკაცრავად, რას შეუკვეთავთ? - ნელ-ნელა უკვეთავდა ყველა, ამ ხნის განმავლობაში როგორ არ სცადა რეზიმ ქეთოსთვის გაეხსენებინა ყველაფერი, მაგრამ უშედეგოდ, თავი ისე შეაწყინა, შემდეგზე სხვა გოგო

სხვა გზა (თავი პირველი)

ვინ ვარ მე? ადრე, რომელიღაც წიგნში ამოვიკითხე, რომ ყველას რაღაც დანიშნულება აქვს ამ სამყაროში, ყველას თავისი გზა აქვს გასავლელი და ამისთვის რაღაც ამოცანა აქვს ამოსახსნელი... მე რომელ გზაზე უნდა წავიდე? რა უნდა გავაკეთო?

ყველას წინააღმდეგ (თავი 11)

-კაი რა ლიკ ეხა არ თქვა რომ ჩემი კოცნა უკეთესი არ იყო თორემ მხოლოდ მე კიარა სკოლის ნახევარი გოგონები არ დაიჯერებენ_ვითომ ირონიულად ტუჩის კუთხეში გაიცინა და ორივეს გადმოგვხედა, სწორედ

ერთხელ (თავი მეცხრე)

ყველაზე ცუდი კი ის შიშია, რომელიც რაღაც გარკვეულ ფობიის კი არა, არამედ შეცდომის დაშვების, არასწორი ნაბიჯის გადადგმის გამო აშინებს ჩვენს ცნობიერს. როცა იცი, რომ შენს წინ, ულამაზესი, ფერადი კენჭებით მოკირწყლული ბილიკია, მაგრამ

ყველას წინააღმდეგ (თავი 10)

ხანდახან ვიჭერდი მის მზერას საერთო გაკვეთილებზე ისიც ორი ან სამი წამით. ლუკას ნაჩუქარ დღიურს ხელიდან არ ვუშვებდი, მემგონი მალე გავავსებდი კიდეც, ყოველთვის სადაც არ უნდა დაგენახეთ ყოველთვის ვწერდი. მალევე მოვიდა 21 ნოემბერი რომელიც

მოახლოება (IX თავი)

-საშინელი ადამიანი ვარ, ახლა ასეთ დროს რომ გტოვებ! პალატიდან ისე გავდივარ, ნიკას თვალს არ ვაშორებ. გარეთ გამოსული, მისი ოჯახის წევრები კარებთან არ მხვდებიან. ცრემლებისგან, ვეღარც კი ვარჩევ გარშემო არეალს და დაბინდული თვალებით ვცდილობ ტაქსი

მიზანი ( თავი 4)

დარბაზი სავსეა ხალხით, მომწონს ძალიან აქავრობა, ხალხმრავლობა, ასე მგონია აქაა ჩემი ადგილი. მორცხვობის და თავში ჩაკეტილობის დრო აღარ არ არის. დროა გავიხსნა და სანაცნობო წრე შევიძინო, თუ მინდა რომ, მიზანს მივაღწიო. დეივიდი უამრავ ადამიანს მაცნობს, მეც

ყველას წინააღმდეგ (თავი 10)

ხანდახან ვიჭერდი მის მზერას საერთო გაკვეთილებზე ისიც ორი ან სამი წამით. ლუკას ნაჩუქარ დღიურს ხელიდან არ ვუშვებდი, მემგონი მალე გავავსებდი კიდეც, ყოველთვის სადაც არ უნდა დაგენახეთ ყოველთვის ვწერდი. მალევე მოვიდა 21 ნოემბერი რომელიც

ცუდი ბიჭის პატარა გოგო (16 თავი)

სამზარეულოში გავედი და ჩაის მომზადება დავიწყე. სანდრო 2 დღით მეგობრებთან ერთად იყო წასული სათხილამუროდ ამიტომ სახლში სულ მარტო ვიყავი. სანდრო თავიდან სასტიკ უარზე იყო ჩემი მარტო დატოვების, არც მე არ მინდოდა მარტო ყოფნა, მაგრამ ვხედავდი როგორ