ჭირვეულის მორჯულება (11 თავი)

ყველაფერი ერთმანეთს დაემატა და ცრემლების ღვარი წამომცვივდა, ამასობაში ჩემმა ქმარმა გაიღვიძა, ღმერთო ამ სიტყვის გაფიქრებამაც კი შემზარა, აშკარად ჩემზე მეტი ახსოვდა და როცა ასეთ მდგომარეობაში მნახა ძალიან ძლიერად ჩამეხუტა. -ნუ გეშინია ყველაფერი ძალიან

სოხუმსკი (8 თავი)

ჩემი ცოლი, რომ გახდები მაგ ტიკტიკისტვის მერე მოგთხოვ. დივანში ჩაჯდა და ფეხები ჟურნალების მაგიდაზე შემოდო, მერე თითქოს რაღაც გაახსენდა ფეხზე წამოდგა და ჩემკენ დაიძრა.

შეყვარებული თუ მეგობარი (6თავი)

იმწამსვე გავიფიქრე რომ ჯეიკი იყო.დილით დედას ძახილმა გამომაფხიზლა.ლიი ადექი ვიღაც ბიჭმა მოგაკითხა გარეთ გელოდება და ესე ამბობს ლის მეგობარი ვარო. რაა?გავიფიქრე გონებაში ნუთუ ეს ჯეიკი იყო და გარეთ მემიცდიდა.რაჯანდაბა უნდა თავს რატო არ მანებებს

ცამდე და ცის იქით ღმერთამდე (4თავი)

ნიაკოს ,რომ შევხედე ეტყობოდა,რომ ზუსტად იგივე კითხვები უტრიალებდა თავში რაც მე.გაოცებული იყო და ვერ ხვდებოდა რა ექნა ,ბოლოს ხელი მივკარი ისისც გიორგისთნ მივიდა და გამოართვა დიდი წითელი

მარიონეტი (მეცამეტე თავი)

უცნაურია ცხოვრება, თავიდან თითქოს ყველაფერს აპროტესტებ, შემდეგ ეგუები, შემდეგ გამოსავალს ეძებ და ნელ-ნელა აღმოაჩენ, რომ ის რაც ასე მიუღებლად გეჩვენებოდა ცხოვრების წესად გექცა. რთული ყოფილა შეჩვევა, რთული ყოფილა გაძლებაც, თუმცა მაინც ეჩვევი და აღარც

სისხლიანი ვახშამი ( III თავი )

მზე ჩადიოდა , როცა სასაფლაოს მივადექი. აგრილდა. მთიდან მონაბერი ნიავი გახურებულ სხეულსა და აწეწილ ნერვებს მიმშვიდებს. გზას უჩვეულო სიმშვიდეში მივიკვლევ. აქ ბევრი მისახვევ - მოსახვევია . მგონი, იმ ბილიკს

მარადიული სიყვარული?ჰმ... თავი (6)

ბიბლუსიდან გამოვედი თუ არა მანქანაში შევნიშე რომ ვიღაც იჯდა და მე მიყურებდა თავიდან ყურადღება არ მივაქციე ამ დროს ლუკმა დამიძახა და მანქანაში ჩავჯექი მიას გავუარეთ.უკან რომ გავიხედე ის მანქანა ისევ

გეი ბიჭის დღიურები თავი (7)

ჩემი ცხოვრება მაბედნიერებდა, ამაზე კარგად თავი არასოდეს მიგრძვნია, ფაქტობრივად საბასთან გადავედი საცხოვრებლად...ჩემი ცხოვრება მაბედნიერებდა, ამაზე კარგად თავი არასოდეს მიგრძვნია, ფაქტობრივად საბასთან გადავედი საცხოვრებლად სახლში თითქმის აღარც

ცუდი ბიჭის პატარა გოგო (21 თავი)

ესეც ოცდამეერთე თავი. დიდი მადლობა ყველას ვინც კითხულობთ და მოგწონთ, თუ რამე შენიშვნა გაქვთ დაწერეთ და ვეცდები გამოვასწორო. ან პერსონაჟში თუ არ მოგწონთ რამე.. შემდეგ თავს მალე დავდებმითხრა მან და უკვე მასთან მისვლას ვაპირებდი, როცა ვიღაცამ დამიჭირა

რიტა (თავი მეექვსე)

პალატიდან გასული,ნაცნობ სახეებს,რომ ლანდავს კარგადააო ამბობს და საავადმყოფოსაც ტოვებს,მანქანაში ჯდება,თავს უკან აგდებს,თავში სულ ქეთოს სიტყვები უტრიალებს,''ლეო სად არის?'', '' მისი ბრალი არ ყოფილა'', იცოდე თუ ეჩხუბე'' - ამის დედა შევე*ი -