ჯიუტი და მისი სვანი (თავი 8)

-რასაკეთებ? გაოგნებულმა ვკითხე და დაველოდე ჩემთვის უკვე სასიკვდილო განაჩენსს -სურვილს ვისრულებ! მითხრა მკაცრა და დამაკვირდა, ენა ჩამივარდაო ისე იყო ჩემი საქმე ბოლოს ძლივს შენარჩუნებული სიმტკიცით ხმაც ამოვიღე -რ..ა სურვილ..ი? -ჩემი შენდამი სურვილი

ქუჩის ბიჭუნა და ანგელოზი (თავი მეორე)

-მხოლოდ 5 წუთი გაქვთ. პატიმართან მიახლოვება გეკრძალებათ. -კარგით,თავს ვუქნევ პოლიციელს.-ძმაო,გახარებული ვუყურებ მონატრებულ ძმას.ბავშობაში დედა ბევრს მუშაობდა,ამიტომ ჩემზე ყოველთვის რატი ზრუნავდა.ის ყველაფერს აკეთებდა ჩემთვის. -დაჯექი დემე.მეუბნება

როგორ შევუყვარდი მაფიოზს.... თავი 2

შუადღეს უკვე სიცილიაზე ვიყავი.საშინელი თაჩსხმა იყო და როგორც ყური მოვკარი მთელი კვირა ასე გაგრძელდებოდა. პრინციპში მე საწინააღმდეგო არაფერი მქონდა,ძალიან მიყვარდა წვიმა. სასტუმრომდე ტაქსით მივედი. ნომერი ავიღე და კიბეს ავუყევი. ჩემოდანი კართან

არითმია (თავი 2)

კეფაზე მოწოლილი სისხლი ამჯერად ცოტა ქვემოთ, სახისკენ ჩამოდის და ისედაც აღაჟღაჟებულ ლოყებს უფრო მუქ ჭარხლისფრად მიღებავს. ვცდილობ, თავი მოვაჩვენო, ვითომ, უბრალოდ თმა გავისწორე, ამიტომ კიდევ რამდენჯერმე ვისვამ თმაზე ხელს და შემდეგ უხერხულად ვწევ

ჟურნალისტო! შარში ხარ... ( თავი 6)

-მე ვცდი-მისმა სუნთქვამ ყელზე სასიამოვნოდ მომიღუტუნა, ისე ახლოს იდგა, რომ მისი სუნამოს სუნს ვგრძნობდი, ორი წამით თვალები დავხუჭე და მისი სურნელი ღრმად შევისუნთქე-გავაღე-გონს მისმა კმაპოფილება შერეულმა ირონია მომიყვანა, სახლში შევვარდი და კარებს

"არ არსებობს პირველი სიყვარული, არსებობს ძლიერი სიყვარული" თავი-6

დილით მისმა სმს-მა გამაღვიძა. -ნიაა გაიღვიძეე, გზაში ვარ მე მივდივარ. -ვაიმე უკვე მიდიხარ ჩემო პატარა? -კი, ერთ საათში იქ ვიქნები, იქამდე მოგწერ.

როგორ შევუყვარდი მაფიოზს... თავი 1

სამსახურში სრული საგიჟეთია ვინ სად მიდის, ვინ სად მოდის ვერ გაიგებ. ხუთი წელია აქ ვმუშაობ, მას შემდეგ რაც აკადემია დავამთავრე და ასეთი ალიაქოთი ჯერ არ მახსოვს. რეორგანიზაცია და განახლება. მთელი დღე ეს ორი სიტყვა მესმოდა, იმედია მეც არ განმაახლებენ

სიზმრებში მოგზაური (თავი 1)

ოთახში მოწყენილი ვიწექი ლოგინში ჩემს ლეკვთან ერთად და ვფიქრობდი მომავალზე, ამ ფიქრებში ჩამეძინა და ერთი ბიჭი დამესიზმრა, საკმაოდ ლამაზი იყო , მაგრამ მე ყურადღებას არ ვაქცევდი ის ბიჭი ჩემსკენ წამოვიდა, და მკითხა ტელეფონის თაობაზე, მეც რათქმაუნდა

ბრალდებულო! თავი 18.

ერთი კვირის შემდეგ... ალბათ უცნაურია, მაგრამ როდესაც ჩემს ახალ კაბინეტში შევედი, თავი უხერხულად არ მიგრძვნია, პირიქით, ძალიან კარგად ვიყავი. ალბათ, ასე იყო გათვლილი. ჩემი ძმა იშვიათად ცდებოდა და ესეც ერთ-ერთი შემთხვევა იყო. ჩემს კომფორტულ

მაფიოზობანა თავი პიერველი

სამსახურში შესვლისთანავე გეზი მისი კაბინატისაკენ ავიღე. ჩემს თავში საკმაოდ დარწმუნებული ვიყავი, მაგრამ მაინც რაღაცმაირად მენერვიულებოდა. კარზე ფრთხილად დავაკაკუნე. შიგნიდან ხმა ყრუდ გაისმა, მეც ხმას მივყევი და კარი ფრთხილად შევაღე.