Never miss a chance to dance(XVI თავი)

სასტუმროდან გავვარდი და უკვე გზის გადაკვეთას ვაპირებდი, როდესაც ვიღაცამ ხელში მაგრად ჩამავლო ხელი... მაქსიმე იყო... -ხელი გამიშვი! -ერთი წუთით მომისმინე და აგიხსნი ყველაფერს!

მოდი მგელობანა ვითამაშოთ . ( მესამე თავი )

სარკეში ვიყურები და ჩემს თავს ვათვალიერებ . მწვანე თვალები ,შავი ხვეული თმა , წვრილი წელი და გრძელი ფეხები . ანარეკლს კმაყოფილი შევცქერი და სახელზე ღიმილი დამთამაშებს . ეს ბედნიერება დიდხანს არგრძელდება რამოდენი საათის წინგანვითარებული მოვლენები

უცხო ქალის ცრემლი 2 ნაწილი 3 თავი

ძლივს,ძლივს გაიღვიძა ჩემმა მეგობარმა,ხალხოოოო მე მეგობარი დავიბრუნე გაწმენდილი გონებით,ჩემი ხრისტაკო დამიბრუნდა იმ ბნელ სამყაროდან,სადაც იყო ჩაკეტილი ბნელ ლაბირინთებში.ხრისტო იცინოდა და აწყნარებდა,პირზე ხელს აფარებდა.ბოლოს ერთმანეთს გადაეხვვია

"დესპოტი" ქმარი ( თავი 7 )

არ შეგეშინდეს ის მე ვერაფერს დამიშავებს ძვირფასო, სახლის უკან გავალ გავუშვებ და დავბრუნდები. -ცოცხალს უშვებ? ვეკითხები გაოცებული -ხო! რას გვიშავებს წავიდეს თავის გზაზე. -შენ როგორც გინდა, ჩემთვის სულერთია. ვეუბნები ცოტა დამფრთხალი. ვაითუ ისევ

შრამიანი წარსული 2 ნაწილი 4 თავი

გვერდძე სასახლის დაცვამ ჩამიარა, მაგრამ ყურადღებაც კი არ მომაქციეს. ჰმ საინტერესოა.... სასახლისკენ ავიღე გეზი,სასახლის ბაღს ჩავუარე, როდესაც მსახურები შემხვდნენ, ერთ-ერთი ვიცანი, როცა აქ ვიყავი დავმეგობრდით კიდეც, აქაურ ამბებს

Never miss a chance to dance(XV თავი)

გამეღვიძა და ლიზა ლოგინზე აღარ წევს. სად გაქრა? ისევ წერილი. უკვე მერამდენედ მიკეთებს ასეთ რაღაცას. კაი წავიკითხოთ ამჯერად რა წერია: ,, გაბი ბოდიში რა! ვიცი შენთან ერთად უნდა გამესეირნა, მაგრამ ნიკუშამ ისე მთხოვა, უარი ვეღარ ვუთხარი!.. ბოდიში!..

ბაბლუანის სათამაშო (თავი 3)

-მართვის მოწმობა გაქვს?-ინტერესით მიაჩერდა,საჭესთან მოკალათებულ ბიჭს,რომელსაც თმა უწესრიგოდ ჩამოყროდა შუბლზე -არა-ვითომც არაფერიო ისე გაუღიმა ნუცას,უფრო ძლიერად მოუჭირა საჭეს თლილი თითები და სიჩქარეს საგრძნობლად მოუმატა

ლიზას ახირება! (საცდელი თავი)

ლიზამ აიხირა გასაუბრებაზე წამომყევი გინდა თუ არაო. ეს გოგო რამეს, რომ დაიჟინებს რთულია არ დათანხმდე ისეთია. რაღაც კომპანიაში იყო თავისუფალი ადგილი მიმღებ-გოგონად და ესეც ახტა , თან უნივერსიტეტში ვივლი თან ჩემი ფული მექნებაო. მარტო წასვლა ეზარება და

ტყის საიდუმლოება (თავი მეხუთე)

- მადლობა, ჩემს საძებნელად, რომ წამოხვედი და მიპოვე. შენ რომ არა, არ ვიცი რა დამემართებოდა. - თბილად გაუღიმა და დაუფიქრებლად ლოყაზე აკოცა. თავისი საქციელი, რომ გაანალიზა ლოყები ბროწეულისფრად აუღაჟღაჟდა.

ტყის საიდუმლოება (თავი მეოთხე)

ბედაური უეცრად, ორ ფეხზე შედგა. ძლივს დაიმორჩილა გოგონამ თავი, რომ არ გადმოვარდნილიყო. ცდილობდა დაემშვიდებინა, მაგრამ ვერ ახერხებდა. უფრო და უფრო, აშინებდა რაღაც და ხმამაღლა ჭიხვინებდა. მისი ხმა ტყეში ექოდ ისმოდა.