შენმა ლურჯმა თვალებმა დამატყვევეს (მეცხრამეტე თავი)

-როდემდე გაგრძელდება ეს ყველაფერი?-აცრემლებული გამოვიდა მარიამი პალატიდან და გარეთ მდგომ ექიმს მიმართა -არ ვიცი დაზუსტებით. შესაძლებელია ერთ დღეს, ერთ თვეს ან ერთ წელს. -ან სამუდამოდ-დაამატა აჩიმ და ამღვრეული თვალები მიანათა ექიმს -მისი

17 წლიანი ოცნება თავი3

ცოტნეს შემოსვლა და გვანცას გასრიალება ერთი იყო. ცოტნე მაშინვე მივარდა და ფეხზე წამოაყენა.გვანცას მწვანე ტვალებმა მოაჯადოვა,გვანცა კი მთლიანად ჩაძირული იყო მის შავ თვალებში.დიდხანს უცქერდნენ ერთმანეთს და როგორც იქნა გონს მოეგნენ -რამე ხომარ

შენამდე (8თავი)

-გენიოსი ხარ!-ჩემს ნათქვამზე მიკაც ხითხითებს.სხეული უდუნდება და თავს მხარზე მადებს.მე კი მუცელში უცნაურ სითბოს ვგრძნობ.ალკოჰოლის გარდა მისი შამპუნის სუნი სასიამოვნოდ მიწვავს ნესტოებს. -ჩემთან... ავიდეთ... თუ აქ დავიძინოთ?-ძვლივს აბამს თავს

შუაღამის მზე (მეორე თავი)

სახლში შესულს დედა სავარძელთან, იატაკზე მჯდარი დამხვდა. გახეთქილი ტუჩიდან სიმწრით იწმენდა სისხლს და სევდიანი თვალებით უყურებდა თავის გაწითლებულ მაჯებს. სანამ პატარა ვიყავი ყველაფერი კარგად იყო. მოსიყვარულე ცოლ-ქმარ იყვნენ, ყოველ პარასკევს საღამოს

შენმა ლურჯმა თვალებმა დამატყვევეს (მეთვრამეტე თავი)

-ვაა აჩი-დაიძახა მისი დანახვისას და აჩის თვალებში ჩააშტერდა -რა უტიფრად მიყურებს ერთი შეხედე რა-წყნარად ამოილაპარაკა და გამომძიებელს მიუბრუნდა-ყველანაირად ეცადეთ რომ ამ ადამიანმა მთელი ცხოვრება ოთხ კედელს შუა გაატაროს .ის სიცოცხლის ღირსი არ არის.

17 წლიანო ოცნება თავი 2

ჩვენს მეზობლად ერთი ქალი ცხოვრობდა რომელსაც ძალიან შევეჩიეთ, ნაზი ერქვა და იმდენად შეგვიყვარდა ყოველ საღამოს მასთან ვიყავით მაგრამ მასთან ურთიერთობა დიდხანს არ გაგრძელებულა. რამოდენიმე კვირაშ გულის შეტევით გარდაიცვალა. მის დაკრძალვაზე მხოლოდ

ჟურნალისტო! შარში ხარ... (თავი 2)

ვკანკალებ. თან ის ვკანკალებ რომ ფანჯრის რიფიდან ვვარდები და იატაკზე ვეცემი. რამოდენიმე ბოთლის ნამსხვრევს ხელში ვგრძნობ. მტკივა. მაგრამ არა გარეგანად, შინაგანად. ვდგები. ლოგინისკენ მივდივარ და საბანში გაუზრებლად ვეხვევი ისე, რომ ხელში შერჭობილ

დუ-დიკო (თავი 4)

ერთმანეთის პირისპირ ისხდნენ. დიკო ფანჯრისკენ იყურებოდა, დუდა სიტყვებს ალაგებდა გონებაში და საუბრის წამოწყებას არ ჩქარობდა. -იტყვი ეხლა აქ რისთვის ამომათრიე? გაღიზიანებულმა დაარღვია სიმშვიდე. -ბოდიში ..

მთელი ცხოვრება და სამი თვე (თავი 2)

„როდესაც დავვოჯახდი,ეს ის პერიოდი იყო როდესაც,შუალედში ვიყავი დაოჯახების ასაკისა; შემეძლო არ მეჩქარა და დროულიც იყო. ჩემი დაოჯახება გამოიწვია სიტყვამ,"გამომყევი"-სთან დაკავშირებულმა იმედებმა და ფანტაზიებმა. წარმოვიდგინე ახალი ცხოვრება,

მწვანეთვალება (თავი 5)

დღემ ჩვეულებრივად გაიარა მანუმ რქმოდენიმეჯერ შემომხედა.მერე გავიგე რომ მისი დედა სასწავლო ნაწილი იყოდა სწორედ ამიტომ გადმოვიდა ძველი სკოლიდან აქ.ერთი სული მქონდა სახლში მივსულიყავი და ჩემი მოთხრობა მალე დამეწერა როგორცკი სალში მივედი მაშინვე დღიური