შრამიანი წარსული 2 ნაწილი 4 თავი

გვერდძე სასახლის დაცვამ ჩამიარა, მაგრამ ყურადღებაც კი არ მომაქციეს. ჰმ საინტერესოა.... სასახლისკენ ავიღე გეზი,სასახლის ბაღს ჩავუარე, როდესაც მსახურები შემხვდნენ, ერთ-ერთი ვიცანი, როცა აქ ვიყავი დავმეგობრდით კიდეც, აქაურ ამბებს

Never miss a chance to dance(XV თავი)

გამეღვიძა და ლიზა ლოგინზე აღარ წევს. სად გაქრა? ისევ წერილი. უკვე მერამდენედ მიკეთებს ასეთ რაღაცას. კაი წავიკითხოთ ამჯერად რა წერია: ,, გაბი ბოდიში რა! ვიცი შენთან ერთად უნდა გამესეირნა, მაგრამ ნიკუშამ ისე მთხოვა, უარი ვეღარ ვუთხარი!.. ბოდიში!..

ბაბლუანის სათამაშო (თავი 3)

-მართვის მოწმობა გაქვს?-ინტერესით მიაჩერდა,საჭესთან მოკალათებულ ბიჭს,რომელსაც თმა უწესრიგოდ ჩამოყროდა შუბლზე -არა-ვითომც არაფერიო ისე გაუღიმა ნუცას,უფრო ძლიერად მოუჭირა საჭეს თლილი თითები და სიჩქარეს საგრძნობლად მოუმატა

ლიზას ახირება! (საცდელი თავი)

ლიზამ აიხირა გასაუბრებაზე წამომყევი გინდა თუ არაო. ეს გოგო რამეს, რომ დაიჟინებს რთულია არ დათანხმდე ისეთია. რაღაც კომპანიაში იყო თავისუფალი ადგილი მიმღებ-გოგონად და ესეც ახტა , თან უნივერსიტეტში ვივლი თან ჩემი ფული მექნებაო. მარტო წასვლა ეზარება და

ტყის საიდუმლოება (თავი მეხუთე)

- მადლობა, ჩემს საძებნელად, რომ წამოხვედი და მიპოვე. შენ რომ არა, არ ვიცი რა დამემართებოდა. - თბილად გაუღიმა და დაუფიქრებლად ლოყაზე აკოცა. თავისი საქციელი, რომ გაანალიზა ლოყები ბროწეულისფრად აუღაჟღაჟდა.

ტყის საიდუმლოება (თავი მეოთხე)

ბედაური უეცრად, ორ ფეხზე შედგა. ძლივს დაიმორჩილა გოგონამ თავი, რომ არ გადმოვარდნილიყო. ცდილობდა დაემშვიდებინა, მაგრამ ვერ ახერხებდა. უფრო და უფრო, აშინებდა რაღაც და ხმამაღლა ჭიხვინებდა. მისი ხმა ტყეში ექოდ ისმოდა.

ვარსებობ რომ შეგიყვარო -თავი 6

გადიოდა დღებიი ,კვირეეები და უფრო და უფრო მაბედნიერებდა დამიანე ,მზის ამოსვლა იყო ჩემს ცხოვრებაში .მიყვარდა ,ყველაზე და ყველაფერზე მეტად .მასთან გატარებული თითვეული წამი ბედნიერება იყო ჩემთვის .ყველაზე ყურადღებიანი იყო ,არასდროს იგვიანებდა .სულ

შრამიანი წარსული 2 ნაწილი 3 თავი

ნუთუ იცის ყველაფერი? წარსულში კიდევ მოხვედრა შეიძლება? რას ნიშნავს ძვირფასი ნივთები?მაგრამ ვერც ვერაფერს ვკითხავ, იქნებ არც არაფერი იგულისხმა და მე მაქვს ილუზიები. წიგნი კიდევ გადავშალედა ეხლა ჩემთვის გაჩნდა წარწერა ,,ქალბატონო მარიამ , თქვენი მისია

"დესპოტი" ქმარი ( თავი 6 )

- მგონი საღამურის წამორება დაგავიწყდა და ჩემს მაისურს მოგცემ. კარადიდან მაისურს იღებს, მერე ჩემთან მოდის სარაფანს მხდის, არც ერთი ზედმეტი მოქმედება, მაისურს მაცმევს. ახლა წაცუნცულდი აბაზანაში და მოწესრიგდი და გამოდი გელოდები დავიძინოთ.მეუბნება და

ის იდიოტი , მე კი გიჟი (4 თავი)

ლიზასთნ წვეულებაზე ვერთობოდი , განსაკუთრებით მაშინ , როცა დოლიძეს სველ თმებს და მაიკას ვხედავდი . ერთადერთი რაც იყო უცნაური დოლიძე თვალს არ მაშორებდა მთელი საღამოს განმავლობაში მიყურებდა და რაც ყველაზე გასაკვირია თბილად მიღიმოდა , ისე კი არა როგორც