საბედისწერო გასეირნება. თავი 1

7 წლის ვიყავი როდესაც დედაჩემი გარდაიცვალა. ყველაფრის დაძლევა მარტომ მომიწია, მამაჩემი ჩემს დაბადებამდე გარდაიცვალა ტუბერკულიოზით. მახსოვს რამდენჯერაც გაიხსენებდა დედაჩემი მას იმდენჯერ ცრემლები მოადგებოდა თვალზე. გვერძე მივუჯდებოდი და ვცდილობდი თავი

MOBSTER (მე-VIII თავი-დასასრული)

-ქალბატონო ეკატერინე შეიძლება ? - კატერინას კაბინეტში მისი მოადგილე შემოვიდა. -შემოდი ნატა .-კატერინამ საბუთებიდან თავი ამოყო და ახალგაზრდა გოგონას შეხედა. -ქალბატონო საავადმყოფოდან დარეკეს მამათქვენი , ბატონი ლევანი, კომიდან გამოვიდა.

დაქირავებული მკვლელი IV თავი

სარასკენ დაიხარა და მის ტუჩებს რომ შეხედა ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა, სისუსტე იგრძნო სხეულში ამ ძლიერი ქალის ყურებისას, მაგრამ აქაც ისეთი თავშეკავწბული იყო მზერა მოსწყვიტა მის ტუჩებს და ახლა თვალებში ჩააშტერდა. მოსწონდა იმის ყურება, რომ სარას გატეხვა

უცხო ქალის ცრემლი 2 ნაწილი 8-9 თავი

დროსა და სივრცეს შორის აცდენილი ნაფეხურები კი ჯიუტად ეძებენ ერთმანეთს და ერთმანეთის ფიქრად ქცეულები,ჩვენი ოცნებების სამყაროში დასეირნობენ ჩვენს გასაღიზიანებლად.ელისომ სახეზე ჩამოუსვა ხელი და მის ოდნავ წამოზრდილ წვერს შეეხო,ელისოს ხელის შეხებამ

იმედი ! თავი მეოთხე

–სად მივდივართ ? –ბავთა სახლში ! –ბავშვთა სახლში ?იქ რაგვინდა დემეტრე ? –ანამარიამ ინტერესით გახედა მის წინ მდგომ დემეტრეს –ვიღაც უნდა გაგაცნო

ბედნიერების რეცეპტი (თავი ორმოცდარვა)

უცნაურია ცხოვრება, რაც უფრო გინდა ბედნიერება, უფრო მეტად რთულად მისაღწევი ხდება. მიიწევ მიზნისკენ, მიიწევ და გგონია, რომ შენგან სულ რაღაც ერთი ხელის გაშვერაზეა, სულ ცოტაც და სადაცაა მიწვდები, შეეხები, მის სურნელსაც შეიგრძნობ. ნელ-ნელა იჯერებ, რომ

MOBSTER (მე-VII თავი)

-რა კარგია რომ მოხვედით , გელოდებოდით .- ლევანი წამოდგა და კატერინას მიუახლოვდა , ლოყაზე აკოცა . კატერინა გაყინულივით იდგა , მამა არც მოუკითხავს . -როგორ გაბედეთ და ამდენი წელი ტყუილში მაცხოვრეთ ?!- კატერინა ცეცხლს აფრთქვევდა , ეს ყველაფერი გულს

ბატონი 1 თავი

ქარიანი საღამო იყო. ციოდა. ქალაქში სიჩუმე ჩამოწოლილიყო. თუ არ ჩავთვლით ქარს, რომელიც ხმაურით ეხეთქებოდა ყველაფერს და ყველგან თავის კვალს ტოვებდა. სტელტონი სულ მარტოდმარტო დაეხეტებოდა ქუჩებში და ამით სიამოვნებას იღებდა, რადგან დროებით მაინც

ჭია-ჭია-მაია (თავი 1)

არასდროს დამავიწყდება, ჩემი პირველი რეაქცია, როდესაც ზღვა დავინახე. უკვე 12 წლის ვიყავი და ცოტა არ იყოს შემაშინა. შემაშინა და ბევრ რამეზე დამაფიქრა. მაშინ მივხვდი რა პატარა ვიყავი ამ სამყაროში და მიუხედავად ამისა, რამდენი რამის შეცვლა შემეძლო რადგან

მე არ დამისრულებია...(III თავი)

სანამ ეთერი მოვიდოდა მხარზე უხეში შეხება ვიგრძენი. მე ვინმე ნაცნობი მეგონა მაგრამ ხელში წუხანდელი „ლამასო“ შემრჩა. ფეხზე წამომაგდო და ისეთი სახით მიყურებდა რაღაც ცუდი მოხდებოდა ვგრძნობდი. გაბრიელის ხმის გაგონება ასე ჯერ არ გამხარებია.