დილამშვიდობისა პრინცესა (თავი მეორე)

როგორც იქნა დავაღწიე თავი საცობს მივედი პიაცასთან და გავშეშდი ......დავინახე დემეტრეს წინ როგორ მოდიოდა გოგო რომელსაც ეცვა მაღლება და წითელი ძალიან მოკლე კაბა მგონი მთვარალიც კი არის ისე დადიოდა ადვილი მისახვედრია რომ ნასვამი არის შეიძლება არ მიდის

მე ასეც მიყვარხარ (თავი 9)

აი ახლა კი შეიძლება ითქვას რომ ყველაფერი დამთავრდა!!! ყველაფერი რაც ჩემსა და ლუკას შორის იყო!.. მხოლოდ ახლა ვინანე ჩემი გადაწყვეტილება და აქ მოსვლა რადგან ის ვინც ზღურბლს უკან იდგა უბრალოდ მთელ სხეულს მიყინავდა. მე ახლა ყველასა და ყველაფერზე მეტად

ვიღაცას უყვარდი შენ (თავი 6)

ვიდექი და ვფიქრობდი,ვაანალიზებდი მომხდარს,ცოტა ხნის წინ სიყვარულში გამოვუტყდი მამაკაცს რომელსაც ვძულდი,პასუხიც მოსალოდნელი იყო,მაგრამ მტკივნეული.ძნელია იცოდე რომ,შენს საყვარელ ადამიანს სხვა უყვარს მაგრამ ორმაგად ძნელია როცა იცი მას არ შეუძლია გული

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი11)

-არ ვიცი საიდან უნდა დავიწყო საუბარი. იქნებ ვერ გამიგოს ან რაიმე შარში გავყო თავი? შეიძლება ამის გამო ერთი ამბავი ატყდეს..... ამ ფიქრებში ვიყავი გართული როდესაც შოთიკომ დამირეკა. -მელანო მოვედი. ჩამოდი გელოდები.

შელახული ღირსება თავი 3

ეს გოგო ვინ არის? ეს კითხვა განიჩნდა სარკეში ჩემს ანარეკლს რომ ვუყურებდი,ის არაფრით გავდა რებეკას , სარკის წინ ვიდექი და ჩემს შიშჩელ სხეულზე ჩალურჯებებს ვაკვირდებოდი , საშინელებაა უყურებდე შენს თავს თვალებში და სიცოცხლის ნაპერწკალს ვერ პოულობდე

დილამშვიდობისა პრინცესა !!! (თავი პირველი)

ლოლააა გიჟივით შემომივარდა ევა ოთახში .... -გოგო რა გინდა დამაძინე -ადექიი დღეს ხომ ლილეს დაბიდუბიაა წავიდეთ საშოპინგოდ რაღაცეები ვიიყიდოთ და 8 საათზე რესტორანში მივდივართ ... -ხო ვიცი გუშინნ ხო დავგეგმეთ დღევანდელი დღე....მაგრამ კაი რაა ჯერ ხომ

ჩემიდან შენამდე ზეცაც კი ერთია (თავი 1,2

ბნელა ყველაფერი უკუნით სიბნელეში იძირება გარბის, როგორც შეუძლია გარბის, მისდევს ერთადერთ სინათლის სხივს, მისდევს, რომელსაც უსასრულობაში მიჰყავს, ჩერდება აქეთ­იქით იყურება იბნევა გონებაში ყველაფერი ერევა, იკეცება სახეს ხელებში რგავს, მთელი სხეული

მე ასეც მიყვარხარ (თავი 8)

ეს ხომ ადრე თუ გვიან მაინც უნდა მეთქვა. და მაინც უნდა გამეკეთებინა არა?! რატომ უნდა მეცადა უფრო დიდხანს როცა საშუალება მქონდა რომ შანსი გამომეყენებინა. ისევ მეშინია! მეშინია რომ... ჩემს სიყვარულს ისე ვერ გამოვხატავ როგორც საჭიროა. ვფიქრობ რასაც

სადღაც შორს... მთებში თავი 19

თამუნა ენას არ აჩერებდა. ხან დაემუქრა დათას , ხან შეეხვეწა მანქანა გააჩერეო, მაგრამ ბიჭს არაფერი ესმოდა. მხოლოდ უღიმოდა და ირონიული ღიმილი დასთამაშებდა სახეზე. მუსიკას აუწია რომ მისი ხმა ჩაეხშო. თამუნამ გამორთო. მაგრამ მან ისევ ჩართო და მეტიც აჰყვა

სიმპათიური სტუმარი ( 6- 20 თავი)

რომ გამეღვიძა უკვე 21 საათი იყო. – ‘ მარია რას ვაპირებთ? ‘– მივწერე და ტანსაცმელი გამოვიცვალე, ამასობაში პასუხიც მოვიდა. – ‘ გოგო თითქმის ყველას ეზარება, თან გვიანი და უბრალოდ ჩემთან შევიკრიბოთ.’