არ დამტოვო (თავი 2

სახლში ავედით, ნანა შინ იყო ცხელი ბორშით გაგვიმასპინძლდა და ყავაც "დავწრუპეთ" შემდეგ ჩემ ოთახში შევედით და ჭორაობა გავმართეთ, სიტყვის მარაგი ამოგვეწურება თუ სამსჯელო თემა?! მომავალი ადვოკატები ვართ ბოლო ბოლო! -აუუ დავიღალეე ამ იურიდიულით ძალიიაან

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი10)

-დილით საშინელ ხასიათზე გავიღვიძე. არ მინდოდა სკოლაში წასვლა და შოთას ნახვა. ან რომ მენახა რა უნდა მეთქვა? ისიც არ ვიცი მიყვარს თუ არა. ჩემ თავზე ძალიან ვბრაზდები. ჩემი შიში ხომ მისი ბრალი არაა? მან არც კი იცის რა ხდება ჩემს თავს. ასე არასოდეს

ვიღაცას უყვარდი შენ (თავი 2)

ერთი...ორი...სამი... გულში ვითვლიდი რომ როგორმე არ მეფიქრა მომხდარზე,თუ სად ვიყავი და რა მდგომარეობაში.ყველაფერს კი ისიც ართულებდა რომ ძალიან მცხელოდა, გაგიკვირდებათ ალბათ. დიახ, მცხელოდა თანაც ძალიან, მეც კი ვატყობდი რომ მაღალი სიცხე მქონდა.ეს

მე ასეც მიყვარხარ (თავი 4)

-ანუ გიყვარვარ?! -ეჭვით ვკითხე ლუკას. რადგან იმის დამტკიცება მინდოდა რომ ეს არც ჩემი სიზმარი და არც ჩემი ზღაპრული ფიქრები არ იყო. მინდოდა დამეჯერებინა რომ რასაც ვხედავდი და რაც მესმოდა რეალობა იყო. -მართლა მიყვარხარ ნინა! -ჩემს დარწმუნებას ცდილობდა.

სადღაც შორს... მთებში თავი 17

.... როგორც ამბობენ ყველაფერ ცუდს აუცილებლად მოჰყვება რაღაც კარგი....ყოველი წვიმის შემდეგ ღრუბელი აუცილებლად გადაიყრის და გამოიდარებს, მზე გამოანათებს...ყოველი სიკვდილის შემდეგ ახალი სიცოცხლე დაიბადება... ყველაფერს აქვს დასაწყისიც და ყველაფერს აქვს

ვიღაცას უყვარდი შენ (თავი 1)

შიშის სურნელი...დიახ,ზუსტად ამ სურნელს მოეცვა ის ბნელი,ნესტიანი ოთახი რომელშიც მე ვიმყოფებოდი,და მიზეზიც კი არ ვიცოდი რატომ."ჩემგან რა უნდათ?!" გამოდმებით ერთსა და იმავეს ვიმეორებდი და აცრემლებულ ლურჯ თვალებს აქეთ-იქით ვაცეცებდი. - რა გინდათ

მე ასეც მიყვარხარ (თავი 6)

-ცოლად უნდა მოგიყვანო! -ხელს დაეყრდნო და ღიმილით მომმართა ლუკამ. -რა თქვი?! -მშვიდად და უმნიშვნელოდ ვკითხე თითქოს მის ნათქვამს დიდი ემოცია არ გამოუწვევია ჩემში. -რა ვთქვი და ცოლად უნდა მოგიყვანო პატარავ! -ცალყბად გაიღიმა მან.

მორაგბე გოგონა თავი 6

ორაგბე გოგონა თავი 6 დილით რომ ავდექი და სანდროს ოთახში შევიხედე არავინ დამხვდა,საწოლი გასწორებული იყო...წავიდა...თვალებზე ცრემლები მომადგა..თითქოს გულში რაღაც ჩამწყდა და ჩუმად ავქვითინდი...ჩემი ბრალია,უარით რომ გავისტუმრე... ჩემს ოთახში დავბრუნდი

ერთხელ დაშვებული შეცდომა(5 თავი)

დილით მზის სხივებმა გამაღვიძა.უჩვეულოდ კარგ ხასიათზე ვიყავი.1.ნიკამ 'ჩემი ' ოთახი გამომიყო 2.ორშაბათიდან სამსახურს ვუბრუნდები. ჯერ ესეც მეყოფა.

მე ასეც მიყვარხარ (თავი 3)

-მოდი უბრალოდ დავივიწყოთ ეს დღე. გააჩერე მანქანა, გადავალ და საავადმყოფოში ჩემით წავალ. ვიცი ამას მოვალეობის გამო აკეთებ. დამიჯერე არაა საჭირო... -დედამისი გამახსენდა და მივხვდი რომ მე უბრალოდ დროს ვაკარგვინებდი. -ეს მოვალეობა არაა. უბრალოდ მშვიდად