მწვანეთვალება იდიოტი ( თავი 13 )

- აქ რას აკეთებ?- გაეღიმა. - შენ რას აკეთებ ჩემს ოთახში , პატარა ქალბატონო?- სახეზე ხელი ნაზად გადამისვა. - მე ნანულიმ მთხოვა და აქ ვცხოვრობ. - მე კი ვფიქრობდი სად არისთქო, სად არ გეძებე და შენ თურმე ჩემს ოთახში, ჩემს საწოლში ხარ!- გაეღიმა.

სიკვდილთან გარიგება (თავი პირველი)

- არა, ნამდვილი არ ხარ - ემაა - ტონს აუწია ბიმმა - ჩემი წარმოსახვის ნაწილია მხოლოდ, ემა გონს მოდი - ემა, მე ვარ ბიმი- ქალი შეანჯღრია - ღმერთო გავგიჟდი მართლა ანუ - არ გაგიჟებულხარ და ხალხი გვიყურებს - თვალებით ანიშნა - სხვებიც გხედავენ?

შურისძიების მსხვერპლი 1 თავი

ახლადგაღვიძებული თამუნა მომღიმარი სახით მიაჩერდა კახას, რომელიც მისაღებ ოთახში მოღუშული სახით იჯდა დივანზე და ვისკის წრუპავდა ნახევრად დაცლილი ჭიქიდან

ბიჭი პოზიტანოდან (თავი მეორე )

ამასობაში სახლამდეც მივედით მე სახლში შემაცილა თვითონ ისევ უკან გაბრუნდა კლაუდია მისაღეში საქმიანობდა მივესალმე ღამე მშვიდობის ვუსურვე რატომღაც ქართულად და ოთახისკენ წავედი დამიძახა ტელეფონი ჩავრთე -რამე ხო არ გჭირდებათ სინიორინა თინა

ელფერის სასახლის ქურდი (თავი 10)

_ შენ ხომ მომთხოვე, ბედნიერება გაითამაშეო და მეც გავითამაშებ! _ მიუგო და სწრაფად დაძრა ცხენი ადგილიდან.

გაცვლა (თავი 2)

"ასე ხდება ქვეყანაზე…ყველა ცოცხლობს,ყველა კვდება…მაგრამ იცით რა ვერ გავიგე?! ზოგი უღირსი ღირსეულზე დიდხანს რატომ ცოცხლობს?!" გამთენიის ხუთი იყო დაწყებული როდესაც დემნა გარეთ სარბენად წავიდაა, საოცარია კახეთის გარიჟრაჟი.

გზა შენამდე [თავი მე-5]

ამბავი მოგვითხრობს ორ საპირისპირო ადამიანზე, რომლებსაც სრულიად საპირისპირო აზრები და ცხოვრების წესი აქვთ, ისსინი ერთმანეთს უპირისპირდებიან და ერთმანეთის განადგურებას ცდილობენ.

კომუნისტი (მესამე თავი)

მესამე თავი ის აღტაცება რაც თავიდან საქართველოში ჩამოსვლისას გამიჩნდა გაქრა. რომ გითხრათ დიდი ენთუზიაზმით დავყვებოდი მუზეუმებშიო, მოგატყუებთ. მომბეზრდა ერთი და იგივე ისტორიის მოსმენა, მუდმივი ხოტბა და ქებათა-ქება საბჭოთა წყობის. ჩემი მივლინების

ელფერის სასახლის ქურდი (თავი 9)

20 სასტიკი წელი გავატარე ამ სასახლიდან შორს ჩემს თავთან! ახლა კი ჩემია და არაა შენიიი! მალე ჩემი გახდება და შენ აქ არაფერი აღარ გერგება! აღარც მე და აღარც ეს სასახლე! ეს ჩემი სასახლე იყო და იქნება მუდამ!

მწვანეთვალება იდიოტი ( თავი 12 )

- მოკლედ ყველამ დამკარგეთ დღეს. არავინ გაბედოს ჩემი მოძებნა. - მაშინვე მისაღებიდან გამოვედი და ჩემს ჩემოდანს ხელი დავტაცე. კიბეები ისე ჩავიარე თითქოს სიმძიმე არ მკავებოდა. გარეთ გავედი, მზეზე დავდექი და მხოლოდ ეხლა გავიაზრე აღარავინ მყავდა და არც