ტკივილგამაყუჩებელი (თავი 5)

მონუსხულივით ვუყურებ ნიკოლოზის სახეს და დეტალებში ვიმახსოვრებ თითოეულ კონტურს. იმდენად კარგია დაუძლეველი სურვილი მიპყრობს,რომ ბევრჯერ ვაკოცო.

ისევ ლამაზად თოვს (თავი 1)

- სერიოზულად დედა? - კარგი ბიჭია სიმპატიური, რაც მთავარია ბიზნესი აქვს კარგი - ბიზნესი? შენს შვილზე მნიშნელოვანი ვირაც ალექსანდრეს ბიზნესია? - არა, მაგრამ ის წარმატებულია შენ კი სწორედ ასეთ ქმართან გინდა ყოფნა

არჩევანი (თავი 1)

... სვეტისცხოვლობაა, დღეს საღამოს ვაკო უნდა ვნახო, ვნერვიულობ, რამდენი ხანია არ მინახავს, აუ რაჩავიცვა? ანასტასიას დავურეკავ....-რავი ეხლა მოვედი სახლში, შენ? -აუ რავი საბურთალოზე გავდივარ, ინგლისური მაქვს და მერე ვაკო უნდა ვნახო.. -ეს ის ვაკოა??

ბედისწერა თავი 3

მეგობრებო ის გვერდი გამიუქმდა და აქედან გავაგრძელებ ბედისწერის მესამე თავი მთელი ღამე ვფიქრობდი ჩემს საქციელზე, საოპერაციოში რაც გავაკეთე იქ რომ თეონა არ ყოფილიყო ნამდვილად მოკვდებოდა გიგა გორგაძე, რატომ ჩავვარდი პანიკაში? ასე ოპერაციებს ვერ

სვანური ვერდიქტი (17 თავი)

საერთოდ არაფერს ვგრძნობდი, ნახევრად გაწყობილ მაგიდას მივუბრუნდი და მისი ალეგება დავიწყე, როდესაც ტელეფონის ხმამ შემაკრთო, მეგონა იაგო იქნებოდა, მაგრამ ეკრანს დავხედე თუ არა, ტელეფონი ლამის ხელიდან გადამივარდა.

სადღაც შორს...მთებში... თავი 6

ცვლილებები არც ისე ადვილია, მითუმეტეს სოფოსთვის რომლისთვისაც ცხოვრება ბოლო სამი წლის განმავლობაში ძირითადად მხოლოდ ფერმერის ყოვლდღიური საქმიანობით შემოიფარგლებოდა. დიდი ხანია უარი თქვა მაკიაჟზე, მაღალქუსლიან ფეხსაცმელსა და ელეგენტურად ჩაცმაზე. ან

ბედნიერებასთან ახლოს. (მესამე თავი)

ლიზა. ლიზა და ისევ დაუსრულებლად ლიზა. რომელიც იყო და არის მთელი ჩემი ცხოვრების სიყვარული. რომელთანაც საუკეთესო წლები მაკავშირებს. თუ არ ჩავთვლით ბოლო სამ წელიწადს,რომელმაც მომშალა.

წარსულის ლანდები თავი 15

გადაწყვეტილება მიღებულია და გასაჩივრებას არ ექვემდებარება, ქორწილი აპრილის თვეში დანიშნეs, მიუხედავად იმისა რომ ალექსანდრას დაჟინებული მოთxოვნა იყო რომ არ სურდა ქორწილი, არაფერი გამოუვიდა, მხოლოდ იმას მიაღწია რომ დიდი ქორწილი არ იქნებოდ,ა შედარებით

ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 10) +18

დილით მზის სხივმა გამაღვიძა, მესიამოვნა თითქოს სული გამითბა. უხმოდ ავდექი და პირდაპირ აივნისკენ დავიძარი, განსაკუთრებულად ლამაზი დღეა, ოქროსფერი ფოთლებით გადავსებული ქუჩები, წუხანდელი წვიმისგან ისევ შემორჩენილი აქვს არემარეს წვეთები რომლებიც მზის

ტკივილგამაყუჩებელი (თავი 4)

ნიკო მთელი ძალით მიკრავდა გულში და მიმეორებდა როგორ ვუყვარდი. მეც უხმოდ ვტიროდი და შიგადაშიგ ყელში ვკოცნიდი საპასუხო გრძნობის გამოსახატად. ხმის ამოღების საშუალებას ყელში გაჩხერილი ბურთი არ მაძლევდა. ბოლო კოცნა მახსოვს ძალიან კარგად. მთელი ოთხი თვე