ქირურგებსაც შეგვიძლია სიყვარული - თავი 3

-ზურა? როდის ჩამოხვედი? დეხზე წამოვდექი და მთელი ძალით მოვეხვიე, როგორ მომნატრებია -დღეს გამთენიას და ეგრევე შენს სანახავად წამოვედი, როგორ მომენატრე იცი გოგო? -მეც მომენატრა ჩემი სულელი ძამიკო, აქ რა ქარმა გადმოგაგდო? -ქარმა არა მარა უფროსმა

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (თავი მეცხრამეტე, დასასრული)

-ვაიჰ დავიღალე. - სუნთქვა გახშირებული დავჯექი სავარძელზე და თავი უკან გადავწიე. -რა დაგემართა რძალო? - სანდრომ რაც გაიგო რომ ორსულად ვარ ცუდად აღარ მეხუმრება და ნორმალურად მექცევა. -კიბეზე სიარულით დავიღალე. აღარ ემიძლია...-ხვალ წავალთ და დაისვენებ

სევდისფერი ცისარტყელა თავი 7

თვალი გავახილე… ცხვირში წამლების სუნი მეცა. თავდაპირველად ვერ გავაცნობიერე, სად ვიყავი, მაგრამ ჩემს თავზე დაკიდებულ წვეთოვანს რომ მოვკარი თვალი, მივხვდი, რომ საავადმყოფოში ვიწექი. გამახსენდა გულის წასვლაც და ძლიერი ტკივილიც, მუცლის არეში რომ

one thing(თავი 9_დან 16_მდე)

*მოყოლას განაგძობს ქეითი: ბიჭები ჩასხდნენ,მე ნაილს მივეკარი..შუბლზე მკოცნიდა და თავზე ხელს მისმევდა.. მერე ტელეფონი ამოიღო და დაწერა: -ჰმმმმმ... არ უნდა მეკოცნაა...((( რაღაცნაირად მეწყინა... -რატოო??..(მე) -ისევ მინდა..:დ მომეშვა..:დ

ქირურგებსაც შეგვიძლია სიყვარული - თავი 2

05:15 ღმერთო როგორ ვერ ვიტან ამ მაღვიძარას ხმას, მთელი ძალით დავარტყი ხელი და გავთიშე. აჰჰ ნატალია აეთრიე 6ზე შემოვლა გაქვს. საწოლიდან გადმოვფოფხდი, 15 წუთში სამსახურში ვიყავი, აი ასე სწრაფად შეგვიძლია ქირურგებს მომზადება. საავადმყოფოს შესასვლელში

უთქმელი სიტყვები (თავი 6) დ ა ს ა ს რ უ ლ ი

-კიდევ არის გზა რომ ლუკა გადავარჩინოთ - როგორ? თვალები გაუფართოვდა ზურას -პატარა დაიკო ან ძამიკოს ძვლის ტვინი შეიძლება გამოადგეს -კი მაგრამ სოფია არ გამოდგება დონორად, ხომ გაუკეთე ანალიზები უკვე?

მათხოვარი (8 თავი)

მერვე თავი ალბათ, ყველას აქვს მომენტი როცა უბრალოდ ფიქრობ, რა იქნებოდა სათანადო დროს სათანადო გადაწყვეტილება რომ მიგეღო. დღემდე ვერ ვიგებ, რატომ გავჩერდი იმ ოჯახში, რამ დამაკავა იმ ადამიანთან. არ ვიცი რა დამემართა, ზუსტი ახსნა ვერ მოვუძებნე საკუთარ

სკოლა (თავი 3)

კარგა ხანს სიტყვა არავუს ამოუღია. სიჩუმე თემომ დაარღვია. მისი ხმის გაგონებისას ჟრუანტელმა დამიარა, და ბეეჰემოტებმა უფრო ძლიერად დაიწყეს სირბილი ჩემს სხეულში. – გოგონა! – მითხრა თემომ. – მე მეუბნებით? – გაკვირვებისგან თვალები გადმომეყარა.

სერიული მკვლელის თვალით დანახული სამყარო-პირველი თავი

ზუსტად ისეთი საღამო იდგა ზამთარს რომ სჩვევია-ცივი და სუსხიანი.თოვლი ქუჩაში აქა იქ თუ შეგხვდებოდათ მაგრამ ტალახისგან გაშავებული, მის ირგვლივ კი წყლის საკმაოდ დიდი გუბეები იდგა. აკანკალებული ხალხი ქუჩაში ჩქარი ნაბიჯით მიდიოდა, სახლში მისვლა

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (მეთვრამეტე თავი)

პირველად მაიკო რომ ვნახე პატარები ვიყავით. გვანცი მივიყვანეთ ფორტეპიანოზე და იქ იყო. ყურადღება არ მიმიქცევია. არც დავინტერესებულვალ, პატარა შეუხედავი გოგოთი. მერე წლები გადიოდა და ლამაზდებოდა. დღითიდღე უფრო მიმზიდველი ხდებოდა. ამას ვერ ვამჩნევდი.