ისევ შემიყვარე... თავი (22) ნაწილი (2)

1 საათში უკვე თვითმფრინავში ვისხედით,რამდენიმე საათში კი მოსკოვის აეროპორტში ვიყავით. ჩემი დეიდაშვილები დაგვხვდნენ,ორივეს გადავეხვიე,იმდენად გამიხარდა მათი დანახვა,რომ მგონი ყველაფერი გადამავიწყდა.საშინლად ყინავდა მოსკოვში,ალბათ -20 გრადუსი მაინც

მერამდენედ მეჯახები? (1 თავი)

-ჰო ჭამე ეს მშრალი ნაყიდი საჭმელები და დაიავადე კუჭი- ისე ქოთქოთებდა. -კაი ხო, შენი ხათრით- სულ ძალით ვჭამე რომ არ გამებრაზებინა დედა, ნინას დავურეკე და ამოსვლა ვთხოვე..-ნინ ამოხვალ?.. გავცივდი.. ვჭამე უკვე.. აუ, კაი რა რას დამცინი.. ამო დროზე..

მინდა მიყვარდეს თავი 33

იმედია არ მიწყენთ ამდენი ხანი რომ დავაგვიანე რაღაც მიზეზების და გამო.ახალი თავი დავდე და ველოდები თქვენს კომენტარებს. მიყვარხარტ და ყველანი ძალიან მომენატრეთ.

აჩქარებული გულისცემა (თავი მესამე)

ჯერ კიდევ შოკირებული ვიყავი ალექსანდრეს ამ უცნაური ქცევით, ვერც კი ვხვდებოდი ამით რის მიღწევას ცდილობდა, მისი ეს ქცევა საშინლად არ მომწონდა. უნდა ვაღიარო რომ მისი კოცნა მომეწონა თუმცა მისი და ჩემი ეს ურთიერთობა ზედმეტად უცნაურია, ამიერიდან ვეცდები

ისევ შემიყვარე... თავი (21) ნაწილი (2)

მგონი რაც კი უბედურება არსებობდა ჩემთვის გაუმეტებია ბედს,სასაცილოა უბრალოდ,განა რა დავაშავე ასეთი?თუმცა ცხოვრება ხომ ბუმერანგია?ცოტაც დაიცადე,სულ ცოტაც...ცხოვრება ბუმერანგია დღეს შენ ტირი ხვალ ის ატირდება,არ მახსოვს ეს ფრაზა სად ამოვიკითხე,თუმცა

ბავშვობის სიყვარული თუ სექსუალური მოცეკვავე ? (თავი 3)

-ამოგიღებ,კარგი?-გოგონამ მხოლოდ თავი დაუქნია,სხვა რა გზა ჰქონდა...წამებიც და გაბრიელის ხელი უკანალზე იგრძნო..ჰარნმონიული და ნაზი შეხება იყო,მაგრამ მაინც იგრძნო,რომ ვიღაცამ უკან ხელი შეახო. -აჰა..შევხტით-ხელით ლიფტისკენ უბიძგა გოგონას.

ეშმაკი და ანგელოზი.. მეთხუთმეტე თავი

ჩემმა დაბადებისდღემ იდეალურად ჩაიარა. ასეთი დღე უკვე დიდიხანია არ მქონია. ეს ყველაფერი ისეთი სასიამოვნო და ახალი იყო ჩემთვის ვერც კი ვიჯერებდი. ამ ხნის მანძილზე იმდენი ცუდი დღეები გამოვიარე ბედნიერი მომავლის საერთოდ არ მჯეროდა

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 8)

მე სამზარეულოში შევედი და დალაგება დავიწყე. მალევე შემომიერთდა ანი, რომელსაც სპორტულები ჩაუცვამს. მივუბრუნდი და ჩავიხუტე, მერე სახიდან თმა გადავუწიე და სახე ავაწევინე, მის თვალებში ისეთი სევდა იყო რომ თავი შემზიზღდა.

პირველად ცხოვრებაში... III თავი

სახლში მალევე მივედით. თოკო და ტასო მთელი გზა ლაპრაკობდნენ, მე კი ჩუმად ვიჯექი და ფანჯარაში ვიყურებოდი. თორნიკე ტასოსთან ისეთი ლაღი და ბედნიერი იყო, ეჭვიც არ მეპარებოდა, რომ ტასო სიგიჟემდე უყვარდა.

სიზმარი თუ რეალობა (თავი4)

უცბად ჩადო იარაღი და ფული ჩანთაში, შემდეგ ნახატი პატარ პატარა ნახატებად დაჭრა და ისინიც ჩანთაში ჩაყარა, იქვე კალამი და ფურცელი იპოვა და წერილი დაწერა მშობლებისთვის: " ყველაფერი დროებითია, დავბრუნდებით ერთად, ის დამპირდა რომ დამაბრუნებს, არ