მან საკუთარ თავს გადააბიჯა... (ნაწილი XI)

სემი მერვე სართულის გრძელ კორიდორში მისეირნობა. "დ.ა"-ს გაკვეთილს ვეღარ დაესწრო, რადგან ჯოხი არ ჰქონდა, არადა ეს ბოლო გაკვეთილი იყო. მალე ხომ არდადეგები იწყებოდა. გოგონა ძირს იყურებოდა ავტომატურად უფრო მიდიოდა წინ, ვიდრე გააზრებულად.მალე ხომ

თავად ვკლავ თავს ჩემივე სიყვარულით (1ნაწ. თავი 1)

მახსოვს მაშინ ძალიან ბედნიერი ვიყავი, ჩემს ბედნიერებას საზღვარი არ ჰქონდა ..ასაკი არც კი მახსოვს ზუსტად, ვიქნებოდი ასე 17 წლის, სექტემბრის ერთ-ერთი ჩვეულებრივი დილა იყო, დილით მაღვიძარაზე ადრე შემოდგომის სიცივემ გამაღვიძა. ეს ის დროა აი სუსხი დილით

მან საკუთარ თავს გადააბიჯა... (ნაწილი X)

ამბრიჯმა მასწავლებლების შემოწმება დაიწყო. სემის კურსს პირველი შხამ-წამლები შეხვდა. ამბრიჯმა სნეიპი დაკითხვა, ის კი ცივად ჩაშტერებოდა ერთ წერტილს, და ზიზღით პასუხობდა კითხვებზე. მოსწავლეებს ამორტენტია უნდა მოეხარშათ. - პროფესორო, შეიძლება..? - ხელი

მან საკუთარ თავს გადააბიჯა... (ნაწილი IX)

- დღეს ჩვენ დიდი დანაკარგი განვიცადეთ, - წარმოთქვა დამბლდორმა და თვალი მოსწავლეებს მოავლო. - უპირველეს ყოვლისა, მსურს გამოგიტყდეთ, რომ ჩვენ ძალიან კარგი ადამიანი დავკარგეთ, რომელიც დღეს აქ უნდა მჯდარიყო, - და მზერით ჰაფლეპაფის მაგიდას ანიშნა.

მან საკუთარ თავს გადააბიჯა... (ნაწილი VII)

სემი სარკეს მიუახლოვდა და იქ დანახულმა ბანალურობამ ძალიან გააკვირვა. სემი მაგვე კაბაში იყო გამოწყობილი, უკან კი მეჯლისის შავ მანტიაში გამოწყობილი ჯორჯი ედგა, რომელიც უღიმოდა. სემმა უკან მიიხედა, თუმცაღა იცოდა, რომ უკან არავინაც არ ედგა. ჯორჯმა სემს

მან საკუთარ თავს გადააბიჯა... (ნაწილი VII)

პროფესორი მაკგონაგელის კაბინეტიდან გამოსული სემი, ხმებმა შეაჩერა. იქვე ახლოს, კორმაკ მაკლაგენს ალისია კედელთან მიემწყვდია. გოგონა კეკლუცრად აფახურებდა თვალებს და რაღაცას ეუბნებოდა. სემმა რამდენიმე წამი გაოცებით უყურა, შემდეგ კი თავის გზაზე წავიდა.

მან საკუთარ თავს გადააბიჯა... (ნაწილი VI)

- ჰო, ჩვენ ვართ, - სწრაფად უპასუხა ჯორჯმა. - აუ, რა ცუდ დროს მოვსულვარ, - დაიკნავლა ფრედმა. - დანარჩენები როგორ არიან? - წაუყრუა ლოყებაწითლებულმა სემმა და თმები გაისწორა. - კარგად, თქვენ გეძებდით. შეშინებულები "ბუნაგში" დაბრუნდნენ, მაგრამ ოცნებებით

მან საკუთარ თავს გადააბიჯა... (ნაწილი V)

- სემ! გაიღვიძე! - გაისმა ოთახში ორი ხმამაღალი ხმა, შემდეგ კი ასაფეთქებლის ბათქაბუთქი, რომლის გაქრობის შედეგად, სემი ფერადმა კონფეტებმა ფანტელებივით დაფარეს. - აქ რა გინდათ? - წაიბუტბუტა სემმა მძინარე ხმით. - დაბადების დღეს გილოცავთ! - შესძახეს მათ

მან საკუთარ თავს გადააბიჯა... (ნაწილი IV)

შაბათ-კვირა სემი ოთახიდან არ გასულა. შიგნით სიცარიელე ჰქონდა, თითქოს რაღაცა ამოგლიჯესო და ახლა მხოლოდ ცივი ნიავი დაქროდა, რომელიც გარშემო ყველაფერს ყინავდა. სემი ჯერ ცდილობდა არაფერზე არ ეფიქრა, რადგან იცოდა, რომ ყველა აზრი ბოლოს ჯორჯამდე

მან საკუთარ თავს გადააბიჯა... (ნაწილი III)

შობა ახლოვდებოდა. სადღესასწაულოდ მოწყობილი ჰოგვორტსი სემის შინაგან განწყობას აღწერდა. ჯორჯის ყურადღებიანობის გამო, სემს პეპლები უღიტინებდნენ. ექვსეული ჰოგსმიდში წავიდა, მათ შორის ალისია და ლიც იყვნენ, რომლებიც არდადეგებზე სკოლაში დარჩნენ.