იბრძოლე ან მოკვდი (III თავი)
- სულ ნუ გადაირევი ვალჰელსინგ. - მის ანთებულ ემოციებს წყალს ვასხამ. - დღეს ჯობია შინ დამაბრუნო..,,იბრძოლე ან მოკვდი,, (II თავი)
ყოველთვის ნაკლებად მეოცნებე ვიყავი, უფრო სწორად შეუძლებელზე და წარმოუდგენელზე არ მიოცნებია არასდროს. რადგან ჩემთვის დაუჯერებელი იყო, რომ ოდესმე შეიძლება ზღაპარში გამწვანებულ მდელოზე, ჩიტების ჭიკჭიკსა და პეპლების ფარფატში გამღვიძებოდა.იბრძოლე ან მოკვდი (I თავი)
მთლად ბრიუს ლი ვერ ვარ, მაგრამ გამოუვალ სიტუაცებში ნამდვილად ვიცი თავი როგორ დავიცვა. ტოტს ბეისბოლის ბიტასავით ვიმარჯვებ და ისეთ პოზაში ვდგები, რომ მოახლოებულ თავდამსხმელზე წაქცევისგარეშე შევძლო დარტყმა.იბრძოლე...
მათთვის,ვინც საკუთარ "მე"-სთან ბრძოლაშია...იბრძოლე!
წარმოიდგინეთ ადამიანი, რომელიც დაიკარგა,აი ასა დაიკარგა, მის ირგვლივ ყველაფერს კი ცეცლი მოედო, არის გზა, მიდიხარ, დაუსრულებლად ამ გზაზე, მიდიხარ და შენი სისხლით მონიშნავ, იმ ხეებს,რომელიც გზად შეგხვდება,აგრძელებ გზას, დროის შემდე ეს ხეები,შენს წინთუ გიყვარს იბრძოლე!
და ახლაც წვიმს... წვიმს და თითქოს ამინდიც მასთან ერთად ტირის. ნელ-ნელა აუჩქარებლად თვალს სწყდება ცრემლები და ბალიშს ასველებს. აღარ იცის რით უშველოს საკუთარ თავს... თავს წევს და ფანჯარაში იხედება... ხედავს წყვილს, რომელიც ხელჩაკიდებული მიდის...იბრძოლე ბედნიერებისთვის....
სამსახურში მისულს არავინ დახვდა.ცოტახანს ელოდა,მერე ზარის ღილაკს დააწვა.დაცვამ გამოხედა და ჰკითხა ვინ იყო და რა უნდოდა აქ ასე ადრე.გოგონამ უთხრა რომ ის აქ მუშაობდა.-ხო,მაგრამ ოფისი ათის ნახევრიდან იწყებს მუშაობას.მაპატიეთ,მაგრამ მანამდეიბრძოლე ბედნიერებისთვის....
ლუკას თავისი კომპანიის სახელზე ყოველთვის ეცინებოდა.რატომღაც მიაჩნდა,რომ მსგავსი სათაური პოლიტიკურ პარტიას უფრო შეეფერებოდა,ვიდრე სამშენებლო კომპანიას.ბევრჯერ უთხრა მამას შეეცვალათ სახელი,მაგრამ ბატონი დავითი მუდამ უარზე იყო.რატომღაც მიაჩნდა რომ,მისიიბრძოლე ბედნიერებისათვის...(1)
სარკეში საკუთარ გამოსახულებას დააკვირდა და სევდიანად გაუღიმა.დღეს მისთვის დამოუკიდებელი ცხოვრება იწყებოდა.ეხლა სრულიად მარტო დარჩა.მარტო,საკუთარ ოცნებებთან და ტკივილთან.ზუსტად ერთი წლის წინ ის ბედნიერი და უდარდელი იყო.ჰყავდა მშობლები,რომლებსაციბრძოლე ბედნიერებისათვის...(1)
სარკეში საკუთარ გამოსახულებას დააკვირდა და სევდიანად გაუღიმა.დღეს მისთვის დამოუკიდებელი ცხოვრება იწყებოდა.ეხლა სრულიად მარტო დარჩა.მარტო,საკუთარ ოცნებებთან და ტკივილთან.ზუსტად ერთი წლის წინ ის ბედნიერი და უდარდელი იყო.ჰყავდა მშობლები,რომლებსაცტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.