ისტორია
იმედი მაქვს, დღეს მას ისევ შევხდები...
ძნელია ამ სამყაროში ბედნიერების პოვნა. ვცდილობდი, ბევრს ვცდილობდი... თქვენ გგონიათ ბედნიერნი ხართ ? ცდებით. ბედნიერებაზე მხოლოდ მათ შეუძლიათ საუბარი, რომელნიც ამ ქვეყნად აღარ არიან. მისდამი სიყვარულის გრძნობამ მაიძულა უდიდესი მოუთმენლობით ველოდო
ჩანახატი
ისევ შენ
მზის ჩასვლის ყურება ბავშვობიდან მიყვარდა,საათობით შემეძლო სანაპიროზე ჯდომა და ყურება თუ როგორ ირეკლავდა ზღვა მზის სხივებს ამაზე საოცარი სანახაობა უბრალოდ წარმოუდგენელია. ზღვა ჩემთვის სამოთხეა დედამიწაზე .ქვიშას ხელში ვიღებ და ვგრძნობ როგორ მეცლება
ლექსები
და ისევ თოვლია....
სიყვარულს ვეძებდი, გეძებდი... ვერ ვძლებდი, ჩემს გულში გიპოვნე და ისევ შორია, ვიცი რომ შენს სულში მეც უხმოდ მეძებდი, მაგრამ ამ დროის სვლით კვლავ ისევ თოვლია.მოვდივარ, მოდიხარ... ნაბიჯებს სწრაფად ვთმობთ, შეხვედრის მანძილი მცირდება თანდათან, ამჟამად
ლექსები
ისევ მიყვარხარ!
ისევ მიყვარხარ, ვაღიარებ, ისევ მიყვარხარ გულს ვერ ვუბრძანე, დავიწყება შენი ვერ შეძლო შენზე ფიქრები ისევ მპარავს მე ძილს ხანდახან რა ვქნა, მირჩიე, რომ მე უშენოდ სიცოცხლე შევძლო
ლექსები
ისევ ჩემი თემო..
სიკვდილის მოსვლა შენი წასვლის მსგავსი იქნება, მე მოვკვდი შენში და გრძნობები სხეულს უვლიან ნურავინ მეტყვის რომ ამ ლექსის ტკივილს მიხვდება, თუ განშორების ცრემლები არ გამოუცდია. ახლა სიყვარულს აღარავინ აღარ პატიობს, ჭრელი ფოთლებიც აპირებენ
ლექსები
მე ისევ ისე
მე ისევ ისე ძველებურად გიმზადებ ჩაის, უშაქრობა და უშენობა მიხდება ერთობ, შენ ფიქრობ მზეზე და სხივები თითებში ჩაგდის,
ლექსები
ისევ უშენობას ვიკაწრავ ჩუმად...
ისევ უშენობას ვიკაწრავ ჩუმად... ისევ სურვილი მიპყრობს შეხების... არანაირი დრო არ მიშველის... ვიცი უშენოდ დავიღუპები... დრომ შეიძლება მოიტანოს სხვისი გრძნობები, მაგრამ გახსოვდეს მე ერთგული შენი დავრჩები...
ლექსები
ისევ გაწვიმდა
ისევ გაწვიმდა და მომიშუშა გულის იარა ქარიც ჩადგა და ოჰ, დამაწყნარა მე ამ ნიავმა
ისტორია
ს/ა ისევ (2)
ხომ გამოგიცდიათ ის გრძნობა , როდესაც მიწაზე მყარად ვერ დგახართ მაგ დროს ზუსტად ეგრე ვიყავი გული მქონდა სასწაულად აჩქარებული პულსი დავარდნილი საბა ერთი ფეხით იყო მიყუდებული კედელზე სიგარეტს ეწეოდა ისე მომინდა მოწევა ძლივს ამოვისუნქე
ისტორია
ს/ა ისევ
ნიკუშა რაზმაძე ,რომ გავიცანი 8 წლის ვიყავი ახალი გადმოსული იყო ჩვენს სკოლაში და ცოტა გარიყულივით იდგა ხოლმე მე ნატუკას და კესოს მეტი რა გვინდოდა ზოგადად ცელქი და ხალისიანი ბავშვები ვიყავით და ნიკუშასაც ადვილად დავუმეგობრდით მერე იყო მიშკა რუსიატესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
