მე ისევ შენს თითებს ვხედავ
ჩემი ოთახი დაცარიელდა შენს გარეშე. ყოველთვის ვწერ, რადგან შენ მოგწონდა ჩემი მოთხრობები, მაგრამ რედაქცია უკვე ზედიზედ მეექვსეჯერ არ მიბეჭედავს კრებულს. შენი ტანსაცმელი ისევ ჩვენს კარადაში კიდია, ელისო... ისევ შენი სურნელი ასდით... შენს მაგიდაზე შენიჯერ ისევ ბავშვი ვარ.
ჯერ ისევ ბავშვი.სულით არა,გონებით უკმაყოფილო სიბერის და წლების გამოგონებით ამას ვიტყვი სიბერეში სევდიან მოგონებით მოვინდომებ ბავშვობას და მოვკვდები ამ მონდომებითშენ შენ ხარ ისევ
გუშინ ისევ იჯექი ჩემ წინ და ბოლო წლებისგან განსხვავებით შენ შენ იყავი. შეცვლილი, გაზრდილი, აღარსად იყო შენი გრძელი წითელი თმები, მე რომ ვერც ერთხელ ვერ შეგიქე და თეთრი კანი, ასე რომ ვიცავ ყოველდღე მზისგან და შენ არა. შენ შენ იყავი და მე უკვე ვეღარისევ ბრუნდები (სრულად)
ნიღაბს იხსნი და ჩემ წინ ჩერდები, ფიქრობ, ამ გზებზე დღემდე გელიან, მაგრამ წარსული გრძნობის ჩრდილები შენს ლამაზ სიტყვებს აღარ ელიან, რადგანაც ერთხელ სინდისაყრილი არ გასწორდება ძველი ქცევები და მე აღარ ვარ შენი აჩრდილი, აღარ მაწუხებს ურჩი ჩვევები,ისევ მინდა..
იცი?მომენატრა. მე.... შენ...... ჩვენ მომენატრა. მომენატრა ერთად გატარებული ის ოთხი დღე. იცი? მინდა დრო უკან დავაბრუნო.გგონია რამეს შევცვლი?არა,საერთოდ არაფერს.უბრალოდ კიდევ მინდა განვიცადო ის რაც იმ ოთხ დღეში მაგრძნობინე.ისევ პირველი სიყვარული
მე არ ვიცი რატომ ვწერ ლექსს შენზე რადგან არ ხარ სიყვარულის ველზე ახლა ვგდავარ რომანტიკის მთებზე შენ მოდიხარ და მკლავ მე ამ ქვებზეიმედი მაქვს, დღეს მას ისევ შევხდები...
ძნელია ამ სამყაროში ბედნიერების პოვნა. ვცდილობდი, ბევრს ვცდილობდი... თქვენ გგონიათ ბედნიერნი ხართ ? ცდებით. ბედნიერებაზე მხოლოდ მათ შეუძლიათ საუბარი, რომელნიც ამ ქვეყნად აღარ არიან. მისდამი სიყვარულის გრძნობამ მაიძულა უდიდესი მოუთმენლობით ველოდოისევ შენ
მზის ჩასვლის ყურება ბავშვობიდან მიყვარდა,საათობით შემეძლო სანაპიროზე ჯდომა და ყურება თუ როგორ ირეკლავდა ზღვა მზის სხივებს ამაზე საოცარი სანახაობა უბრალოდ წარმოუდგენელია. ზღვა ჩემთვის სამოთხეა დედამიწაზე .ქვიშას ხელში ვიღებ და ვგრძნობ როგორ მეცლებადა ისევ თოვლია....
სიყვარულს ვეძებდი, გეძებდი... ვერ ვძლებდი, ჩემს გულში გიპოვნე და ისევ შორია, ვიცი რომ შენს სულში მეც უხმოდ მეძებდი, მაგრამ ამ დროის სვლით კვლავ ისევ თოვლია.მოვდივარ, მოდიხარ... ნაბიჯებს სწრაფად ვთმობთ, შეხვედრის მანძილი მცირდება თანდათან, ამჟამადისევ მიყვარხარ!
ისევ მიყვარხარ, ვაღიარებ, ისევ მიყვარხარ გულს ვერ ვუბრძანე, დავიწყება შენი ვერ შეძლო შენზე ფიქრები ისევ მპარავს მე ძილს ხანდახან რა ვქნა, მირჩიე, რომ მე უშენოდ სიცოცხლე შევძლოტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ქალის და მამაკაცის ურთიერთობაში უპირველესი არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.