წარსულის ლანდები თავი 8

დილის გაღვიძება და ელენეს სუნი რომელიც იმდენად ტკბილია, რომ შეუძლებელია თავი უბედურად იგრძნო, შეუძლებელია რამე პრობლემა გაგახსენოს ამ სიტკბოებამ, ეს რაღაც სხვა განცდაა, რისი ახსნაც მეცნიერულ დონეზეც კი გაუჭირდება ადამიანს, მისი საკუთრება. მისი შვილი

წარსულის ლანდები თავი 7

გოგოები ჩაფრინდენ შარმ ელ შეიხის აეროპორტში, გამოსვლის თანავე თიკომ განაცხადა რომ ის იქნებოდა მათი გიდი. -არავითარი პირამიდები და ასე შემდეგ ჩვენ ქაიროში არ წავალთ, ეს წინასწარ იცოდეთ, მეზარება იქ ბოდიალი, მთელი დღე უნდა დავკარგოთ, ერთი კვირის

წარსულის ლანდები თავი 6

გამარჯობა ალექს, ღიმილით მიესალმა გიორგი, თითქოს აქ უნდა ყოფილიყო და გასაკვირიც არაფერი იყო იმაში რომ ის მის სახლში ცდილობდა შესვლას, არ შემომიშვებ? ისევ გაოცებული იკითხა -გიორგი აქ რას აკეთებ? ბოლოს და ბოლოს აგონიიდან გამოვიდა. -საქმე მაქვს შენთან,

წარსულის ლანდები თავი 5

იმ საღამოსვე ჩაალაგა თავისი ტანსაცმელი, ყურადღებას ამ წუთას ვერაფერზე ამახვილებდა, არაფერი აინტერესებდა მხოლოდ იმას ფიქრობდა რომ როგორმე ეს აზრები დაეწყო, როგორმე ეფიქრა და დასკვნა გამოეტანა, რა იგრძნო? ან ნუთუ საერთოდ იგრძნო რამე? ვერ ხვდებოდა,

წარსულის ლანდები თავი 4

სამი წლის განმავლობაში ხელი ხელ ჩაკიდებული დადიოდნენ ყველგან, სკოლაში სკოლის გარეთ, გიორგისათვის ბოლო წელი იყო და აბიტურიენტობისათვის ემზადებოდა, მკაცრად იყო გადაწყვეტილი მისი პროფესიაც, რადგან მამის ბიზნესი უნდა გაეგრძელებინა და ერთ დღესაც სათავეში

წარსულის ლანდები თავი 3

დღევანდელი დილა რაღაც განსაკუთრებულად დაიწყო, მიზეზი ამის კი მისი ბავშობის მეგობრის და ელენეს ნათლიის დაჩის ჩამოსვლა იყო საქართველოში, წინა ღამით დაპირდნენ ერთმანეთს რომ დღეს შეხვდებოდნენ, დაჩის კიდევ ერთი პლიუსი ჰქონდა ის გიორგის უახლოესი მეგობარი

წარსულის ლანდები თავი2

დილით ყველაფერი სხვანაირად იწყება, ამ სამი წლის განმავლობაში ის გამოიმუშავა რომ არ უნდა დანებდეს, ის სხვა მიტოვებულ და დამცირებულ ქალებს ჭირდება და თავისი გასაჭირი ხანდახან მოსატანიც არ არის იმ პრობლემებთან რასაც ყოველ დღიურად ეჯახება. ორი წლის უკან

წარსულის ლანდები

წარსულის კვალი სულ უფრო და უფრო აჩნდა მის ჩაღაბემულ დაღლილ თვალებს, მიუხედავად მისი ასაკისა და მიმზიდველობისა, ვინც მას კარგად დააკვირდებოდა აუცილებლად ამოიკითხავდა მასში იმ ტკივილს რაც 25 წლის ასაკამდე გამოიარა, თითქოს რა თითქოს არაფერი ის ხომ ჯერ

წარსულის ლანდები (სრულად)

საავადმყოფოს ნესტიან კედლებს თითოეული პაციენტის ტკივილი და ვარამი შეეთვისებინათ. აქ ყველაფერი ისეთი გულისგამაწვრილებელი და სევდიანი იყო, რომ შეუძლებელია, შენდა უნებურად, სიკვდილზე არ გეფიქრა. სიკვდილზე, რომელიც ოდესღაც აუცილებლად გეწვევა და სჯობს,