სიღარიბესთან მებრძოლი (თავი 1)
2018წელი 17 იანვარი დილის 10 საათია ლევანი ტრადიციულად ეკლესიის კარებთან დგას დახეული ტანსაცმლით და დახმარებას ითხოვს, ზოგი მცირედიდ ეხმარება, ზოგი ლანძღავს კიდეც, და ზოგიც გვერდსღია კარები ...სრულად...
-რა ჯანდაბას ეძებთ, რა გინდათ? რა გამიკეთეთ?! მტკივა - ტირილით ამოილაპარაკა, ეგონა იყვირებდა მაგრამ ესეც ვერ მოახერხა. უშედეგოდ ცდილობდა კიდურების ამოძრავებას, თუმცა შიშს უფრო აღვივებდა ორგანიზმში.მისტიკური კლასელი (სრულად)
მაგრამ ერთ დღეს, როდესაც ისტორიის მასწავლებელმა მთხოვა ისეთი ინფორმაცია მომეძებნა ჩვენს ქალაქზე, რომლიც ყველასთვის უცნობი იყო, გვიანობამდე შემოვრჩი ბიბლიოთეკაში.ორი გზა და ერთი კარი
ოზონი - მომწამლავი, თუ ბედნიერების მომტანი ? - გიჩნდება კითხვა, მაგრამ უაზრო; შენთვის ხომ ბედნიერების მხოლოდ ერთი კარიღა დარჩენილა ღია - კარი დასასრულისა, იმ დასასრულისა, რომელიც საბოლოო ბედნიერებას მოგიტანს, ბედნიერებას, რომელიც ცხოვრებამ არუნებლიე შეცდომა (22- დასასრული)
შვებით ამოისუნთქეს, ახლა ყველა დაისჯებოდა, მაგრამ ის აფიქრებდათ, რომ დაჩის გრიგოლი არ უხსენებია, ეს კი საკმაოდ დიდი მიზეზი იყო კიდევ ენერვიულათ. უკვე ბინდდებოდა ბიჭები რომ მოვიდნენ, საშინლად დაღლილები ჩანდნენ. მაშინვე მაგიდა გაშალა ლილიამ და ყველასხვისი შვილები (III)
მეორე დღეს მარტო იმიტომ გამოვიდა ოთახიდან, რომ იცოდა ასე იყო საჭირო. ნორმალური ადამიანები ასე იქცეოდნენ. ღმერთს მადლობას უხდიდა დემეტრე და ალექსანდრე არსად რომ არ ჩანდნენ. ბავშვები და ლეკვები განტვირთვის იდეალურ საშუალებად მიაჩნდა,მეათე შეგრძნება (1)
-რა არ? გისმენ და კიდე ვერ ვხვდები როდემდე უნდა ილაპარაკო? გამომიხტი აქ და კიდე მე მადანაშაულებ? იცი მაინც ვის ელაპარაკები? იცი? იციმეთქი?- ხელში წვდა ლიდიას და ახლა თვითონ შეუტია. მაგრამ მაინც არ დაცხრა ქალბატონი, ხელი უხეშად მოიშორა და უთხრაერთი ვარსკვლავი ცაზე (თავი 3)
მესმის მაგრამ მანქანას ასეთ მდგომარეობაში თუ მართავ უფრო საშინელება მოხდება. -მოხდეს!მერე რა ?!ვინმეს ენაღვლება? -კი-უცებ ჩემმა ღრიალმა ორივე შეგვაშინა.-რატომ არ უნდა ენაღვლებპდეს შენს ოჯახს ნაცნობებს და მეგობრებს? -და შენ?-გული შემეკუმშაარჩევანი :დასასრული:
გავიდა რო და მე ვენეციში ვიმყფები ისე შეიცვალა ყველაფერი რომ ვერცკი წარმომედგინა რომ ასე იქნებოდა ველაფერი...აქ იმიტომ ჩამოვედი რომ ჩემს გოგოს ჰაერი უნდა გამოეცვალა და გადავწყვიტეთ აქ ჩამოსვლა ხომმ ტყუები მყავს და ძალიან ბედნიერივარპაპასკირი და ბაბუციძე 24
და მერე რამდენხანს გრძელდება ეს ჩვენი ბედნიერება ? განა სამუდამოა? ერთხელ თუ იგრძნობ სიცოცხლის ბოლომდე მიგყვება? თუ სრულდება როგორც ეიფორია და მხოლოდ მოგონებადღა რჩება. ალბათ ეგეც ყველასთვის სხვადასხვანაირია,ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.