მაინც მიყვარხარ, სიცოცხლევ!..

მაინც მიყვარხარ სიცოცხლევ!.. რაგინდ მწარეც კი არ იყო.. მაინც გაღმერთებ!.. მწყურიხარ!.. შენთან შხამსაც კი გავიყოფ!.. სიკვდილის კარებს ჩავრაზავ.. არანაირად დავინდობ!!..

და მაინც ცამეტი თარსია?!

მოვბრუნდი... არ ვითვლი ნაბიჯებს, ზურგს გაქცევ და უკან მივრბივარ, "სამიც და..." გაჰყვირის გონება, მისთვის კი ეს სამიც დიდია. რამდენი ნაბიჯი გვაშორებს? სულ სამი დათვალა გონებამ,

მაინც მოგარჯულებ(10)

ნინას და ბექას ქორწილიდან ერთი თვე გავიდა ოქტომბრის დასაწყისი იყო რათქმაუნდა მე ნინასთან და ბექასთან ვცხოვრობ და ყველაფერი იდიალურადაა...დილით ადრე ბექას და ნინას ხმაურმა გამაღვიძა და სწრაფად წამოვხტი მაინტერესებდა რა ხდებოდა და ოთახიდან გავვარდი და

მაინც მოგარჯულებ(9)

-რა თქვი?? -მიყვარხართქო.-არა კი გავიგე უბრალოდ კიდევ მინდოდა რომ გეთქვა გოჩო. ამიტაცა ხელში და ისე ჩამიხუტა რამის გამჭყლიტა. სახლში ავედით და დიდ ლარნაკებს დავეძებდი რომ ყვავილები ჩამეწყო მალევე ვიპოვე და ჩავაწყვე. -აბა ეხა როდის მომაშორებ ამ

მე მაინც მოვალ!

მე გადმოვივლი შენკენ მომავალ ყველა ბილიკს და ყველა მდინარეს გადმოვლახავ შენკენ მომდინარს, ვერ შემაშინებს ვერც უღრანი ტყეების ჯარი ვერც უფსკრულები ვერ შეძლებენ ჩემს დაოკებას!

მაინც მოგარჯულებ(8)

ათმა დღემ ისე სწრაფად გაიარა ვერც კი გავიაზრეთ მე და ალექსანდრემ რა ხდებოდა ამ დღეების განმავლობაში უველაფერი არც ჩვეულებრივად იყო და არც განსაკუთრებულად, მაგრამბყველაფერი არავეულებრივი იყო. სახლში წამოვედით ძლივსს მოვიხსნიდი ამ საშინელ ბორკილებს და

მაინც მოგარჯულებ(7)

დილით ახალი დღე იწყება და ეს ახალი დღე განსაკუთრებული იყო ამ დღიდან იწყებოდა ჩემი გეგმების განხორციელება. აი იწყება პირველი ეტაპი. დილით ისევ შვიდზე დამიფრთხო ძილის ანგელოზები ალექსანდრემ. -აუუ რა დაგიშავე ადამიანო ასეთი ძილს რომ არ მაცდი?? -ეეე მე

მაინც მოგარჯულებ(6)

ბექა რას მაინუნობ მიგვხსენი ბორკილები დროზე. -ტასო მე გითხარი შეურიგდი ან იმას გავაკეთებ რაც არასდროს გამიკეთებიათქო და აი გავაკეთე. -ბექა მე დახმარება გთხოვე ბორკილების დადება და ასეთი სისულელებიი არ მითხოვია მგონი.-ვიცი! -არ მოგვხსნი.-არა არ

მაინც მოგარჯულებ(5)

სამსახურში მივედი სიტუაცია და გარემო ძალიან მომწონა, ვიკითხე სად იყო ალექსანდრეს კაბინეტი და პირდაპირ იქ მივედი. შევედი და ალექსანდრემ ტელეფონი გათიშა და მომაშტერდა. ამ დროს გულმა ისე დაიწყო ფეთქვა მემგონი ალექსანდრემაც გაიგო ჩემი გულის ცემა. გულში

მაინც მოგარჯულებ(4)

დილით ალესანდრეზე მიკრულს გამეღვიძა. მაშინვე წამოვხტი და ბექას ოთახში შევვარდი, მაგრამ იქ არ დამხვდა. უკნიდან ვიღაც მომეხუტა, რომ არ ჩამხუტებოდა ჩავიკეცებოდი და ტიტილს დავიწყებდი. -ისევ არ ჩანს... აკანკალებული ხმით ვუთხარი -გამოჩნდება მანამდე კი