მარტოობა

მეტი რაღა უნდა ჩაიცვა მეთქი თუ კი სამარეც არ გაგათბობს ,ლანდს ვუთხარი კედელზე ჩრდილთამაშისგან ორად გაყოფილს. ჩრჩილი ჭამს კორომებს, ტყეებს. სადღაც აუნთიათ შუქი და მაინც რა მარტო არიან..

ბილწი მარტოობა

ამ მარტოობას სუნი აქვს ბილწი, გადარჩენისთვის არაფერს ვიღწვი, და თუ დავიწვი, არც ეს მადარდებს ყინულის ფარად ავიკრავ დარდებს,

ხმაურიანი მარტოობა (თავი 1)

იჯდა მდუმარედ, ფიქრებში დაკარგული ალექსი და შეჰყურებდა ცაზე ლამაზად მოკაშკაშე ვარსკვლავებს. მის შავ, მრავლისმეტყველ თვალებში ტკივილი იგრძნობოდა, მაგრამ ამას ცოტა თუ შეამჩნევდა.

მარტოობა

გადის მთელი ცხოვრება, ჩვენ კი იმდენად ვართ ჩაბმული მარტოობასთან ბრძოლაში , ვერც კი ვამჩვენთ, როგორ გვიჭაღარავდება თმა, გვივლის სხეულში სისუსტე, გვტოვებს გარეგანი სილამაზე...

მარტოობა

სულში შემოაღწევს უშენობა, გულში დაიბუდებს ქარიშხალი, სისხლში გაჯერდება მარტოობა, ხელში ჩაგაკვდება იმედები..

მარტოობა სულისა ...

მარტო ვარ ახლა და ვიაზრებ - აქამდეც სულ მარტო ვიყავი. ქოხი ვარ ობლად რომ მიაგდეს, ამ ქოხის საყრდენი ფიცარიც.

მარტოობა...

მარტოობა ჩვევად მექცა მარტოობა თან დამყვება ზოგჯერ მართობს,ზოგჯერ მრთგუნავს ზოგჯერ ზედაც გადამყვება... ის სულ ჩემთან ერთად არის, თავს არადროს არ მანებებს მოდის,როგორც ქროლვა ქარის და არასდროს არ მასვენებს...

იყო მარტოობა...

"ეს მაშინ როცა ღმერთი არ ჩნდება, ჩვენთან..." ნ. ტოტოღაშვილი

მარტოობა

ოთახი... საკუთარი ოთახიც კი რა დამცინავი ხდება მაშინ, როცა სახლში ბრუნდები და არავინ გხვდება... მარტოობის გარდა... რომელსაც წამზომი არ აქვს, არც განსაზღვრული დრო და არც ის იცი როდემდე გაგრძელდება...

როცა მარტოობა გიზიდავს

ხშირად თავადაც ვერ ვუგებ საკუთარ თავს.. მეკითხებიან რაღაცას, მე კი არ მესმის, სად დაფრინავო, უკვირთ, რაზეც პასუხი არ მაქვს... ფიქრი ზედმეტად გიყვარსო, მეუბნებიან, არც მე ვეწინააღმდეგები... მე ხომ ფიქრზე შეყვარებული გოგონა ვარ...