მახსოვს თუ არ გახსოვს....

მახსოვს როგორ გადავიყვანე სააფადმყოფოში საკუთარი ხელებით... მახსოვს როგორ შეიყვანეს საოპერაციოში... არ მახსოვს მისი გამოსვლა...

მახსოვს..

მახსოვს,პირველი შეხვედრა თვალების მორცხვი დახრაშენი ხელები მახსოვს და ანცი თვალის ჩაკვრა.

მახსოვს

ყველა კარგად ვცნობთ ჩვენთვის საყვარელი, ახლობელი ადამიანების ემოციებს... და რა ცუდია, როდესაც ისინი სხვისკენაა მიმართული მე კარგად მახსოვს მას როგორ უყვარს, ასე ბრწყინავდა მისი თვალები. . . მე კარგად მახსოვს, თუ როგორ თრგუნავს გრძნობა და გული

როგორ შემიყვარდა კრიმინალი IX თავი (ნაწილი II)

მეორე დილით მეტრეველი მთელი გზა გაუჩერებლად რეკავდა სანიკიძის ტელეფონზე. - რა უნდა? - მისკენ გაუხედავად ჰკითხა ლუკამ, რომელიც სიმშვიდეს ინარჩუნებდა , მაგრამ ეტყობოდა ცოტაღა აკლდა აფეთქებამდე

დანაღმული ( მეორე ნაწილი )

მაშინ ყველაზე მეტად სუსხიანი,მოქუფრული ოქტომბერი იდგა,რაც კი ჩემს მეხსიერებას შემორჩა მთელი ჩემი ცხოვრების მანძილზე .მახსოვს, ჩემი ხელით მოქსოვილ ყვითელ კაშნეს ყელიდან არ ვიშორებდი, ისე მეშინოდა ავად გახდომის . ვეღარ ვუძლებდი ჭექა-ქუხილიანი

მახსოვს... მოგწონდა

მახსოვს მოგწონდა ყოველი ლექსი, როცა გიკითხავ, კალთაში თავი რაც გჭირდებოდა - შენ ჩემთან სექსი, და შუა ზღვაში გასული ნავი.

მახსოვს

რომ ახლა გაუცნობიერებლად ვინახავ ყოველ წუთს... ყოველ მომენტს, რადგან ვიცი დადგება ის სევდიანი დღე, როდესაც მოგონებები გამაბედნიერებენ., ისევ მიბიძგებენ რაღაც ახლის გაკეთებისკენ და არ მომცემენ მოდუნების საშუალებას... ალბათ სიბერეში

მახსოვს...

ყველაფერი 22 ნოემბერს დაიწყო.არც კი გახსოვს ალბათ ხო? სამაგიეროდ მე მახსოვს,თანაც ყველაფერი...თითოეული გამოხედვა,თითოეული სიტყვა,ხმის ტემბრი...რა გეცვა იმ დღეს ეგეც კი მახსოვს. პირველად მაშინ ვიგრძენი რაღაც უცნაური,რომ მომწერე მომენატრეო.ესიყო შენი

მახსოვს

პირველი მზერა მახსოვს... უცხო, ინტერესით და ცნობისმოყვარეობით სავსე. მზერა გავცვალეთ, თვალების სხივი. იმავე წამს ვიგრძენი სხვა რომ არ იქნებოდა ასეთი მზერა ჩემს ცხოვრებაში, მსგავსი შეიძლება, ასეთი აღარ. მე კი მინდოდა, სწორედ იმ თვალებიდან წამოსული,