ამდენიდან მე?! {თავი 5}

- სიმართლე თუ მოქმედება? - სიმართლე. - ვინ შეგიყვარდა ერთი ნახვით? - სიმართლე ვთქვა? - კი, კი - ახმაურდნენ ბავშვები.

დაგელოდებით მე და ცრემლები

ამ უსასრულო მონატრებას გავატან ქარებს.. და გაგიჟებულ სულს მოუხმობს გული გოდებით. სანამ ეს სევდა არ გაარღვევს გულის ნაპრალებს... და სანამ სული ატირდება სევდის ნოტებად... დაგელოდები... დაგელოდები... დაგელოდებით მე და ცრემლები[

მე და სიკვდილი(თავი 1)

სიკვდილი - ალბათ ამ შემზარავი სიტყვის წაკითხვა ზოგს შეაშინებს, ზოგს დააინტერესებს, ზოგიც საერთოდ უინტერესოდ ჩაუვლის იმ თაროს სადაც ეს წიგნი დევს. სწორედ ასე შეიძლება ადამიანების სამ კატეფორიად დაყოფა: 1. ადამიანები რომლებსაც სიკვდილის ეშინიათ 2.

ამდენიდან მე?! {თავი 4}

ნოემ გამოაცხადა მე ვიცი ახეთი ადგილიო და ერთ ადგილას წამიყვანა, იქაურობა ულამაზესი იყო, ტბა მზეს საოცარ ფერებში ირეკლავდა აქვე იყო ულამაზესი მდელო. ნოემ გასეირნება შემომთავაზა, მეც დავთანხმდი. შუა მდელოზე ხელში ამიყვანა და მაკოცა...

ამდენიდან მე?! {თავი 3}

- რომ გამოვა უთხარით ჩემთან გადმოძვრეს. - კარგი, ვეტყვი. მივდივარ და ისევ გადაბობღებას ვცდილობ უკნიდან სიცილი რომ მესმის. ეს ელენე არაა, არც ერეკლეა... ეს, ლილეა.

ამდენიდან მე?! {თავი 2}

- ნოე ვაჩაძეს? დავით ვაჩაძეს შვილს? - გაუკვირდა ლიზის. - რატო გაქ ეგეთი სახე, ვინ არის დავით ვაჩაძე? - დავით ვაჩაძე მსოფლიოს ტოპ 5 ყველაზე მდიდარ ბიზნესმენთა სიის თავში წერია. - მიხსნის ქობულოვი. - ვააა!!! ანუ, მსოფლიოში ყველაზე მდიდარია? - აღმომხდა

მაპატიე დედა, მე გოგონები მომწონს (9)

-ერთი ჩემთვისაც გააკეთე რა - სწრაფად შემოვბრუნდი და სამზარეულოს კარებთან თმააწეწეილი და ნახევრად შიშველი მელანო დავინახე. სუნთქვა შემეკრა, გაოცებისგან არ ვიცოდი რამეთქვა ან რა გამეკეთებინა. წარბებშეკრული ვუყურებდი და საკუთარ თავში მისი მოკვლის

მაპატიე დედა, მე გოგონები მომწონს (8)

-ჰგონია რომ უფრო დასერიოზულდები და საქმესაც უფრო ყურადღებით მიუდგები. ოჯახი დიდი პასუხისმგებლობაა და თუ ამ პასუხისმგებლობას საკუთარ თავზე აიღებ მაშინ შეძლებ კომპანიის მართვას. - ნელა წამოვდექი დივნიდან და სამზარეულოს კარებს ფრთხილად მივუახლოვდი. -და

ჩემი სიყვარული, მე შენ გაჩუქე (თამუნა ცერცვაძეს)

ჩემი სიყვარული, მე შენ გაჩუქე, შენ მოგიძღვენი ჩემი სიცოცხლე, მენატრებოდი, მაგონდებოდი, ნეტავი, შენ თუ გაგონდებოდი.

მაპატიე დედა, მე გოგონები მომწონს (7)

-უბრალოდ მოდუნდი, ზედმეტად დაძაბულიხარ- თმაში თითები შემიცურა და მისკენ ნელა მიმიზიდა, სხეული მითრთოდა, ნორმალურად ვეღარ ვსუნთქავდი, მის თითოეულ მოძრაობას ვემორჩილებოდი, მკლავზე შევეხე, ხელი ნელა ავაცურე კისრამდე, ნაზად შევეხე და საკოცნელად