ძველი მეგობრები

ეს ის სამყაროა სადაც გივიწყებენ, ჯერ არ მომკვდარხარ და უკვე წარსულიხარ, ისე უცებ გშლიან მათი გონებიდან, თითქოს იმქვეყნად ხარ, თითქოს წასულიხარ,

მეგობრები 3

ამ დროს კი სინდი წასული იყო იმ ტაძარში რომელიც ყველა სურვილს ასრულებს,მან იმ ტაძრამდე ფეხშიშველი ავიდა.როცა სინდიმ ლოცვა დაიწყო ოპერაციაც დაიწყო....

მეგობრები (დასასრული)

ისე ვიხუტებ საწყალი ბავშვი ვეღარ სუნთქავს ხოლმე, იმიტომ რომ გიგას ნაწილია, გიგას სუნიაქვს, გიგასნაირი თვალები, ყველა მისი გამოხედვა გიგას მახსენებს და მაგიჟებს. ლოყაც კი გიგასნაირად ეჩხვლიტება, ყველაფერი გიგასი აქვს და ამისგამო უფრო მეტად მიყვარს.

მეგობრები (10)

-ხო! დაბერდი უკვე, ვეღარ ქაჩავ. -კისკისებდა, გაშლილი თმები მხრებზე ეყარა, ცხვირი აწითლებული ჰქონდა, ცისფერი თვალები უბწყინავდა, მხოლოდ გიგასთვის ბწყინავდნენ, მხოლოდ მასთან ყოფნის დროს იყო ასეთი კაშკაშა.

მეგობრები (9)

31 დეკემბერს ყველა აქეთ იქით დარბოდა, წინასწარ ულოცავდნენ დამდეგს თან ერთმანეთისთვის საჩუქრებს არჩევდნენ. -შენ რას აპირებ? -ტელეფონი ჰქონდა ყურზე მიდებული და ყურადღებით აკვირდებოდა გზაზე მომავალ ტაქსს.

მეგობრები (8)

-ჭიქა ლოგინთან ტუმბოზე დადო, მისკენ გადაიხარა და ნაზად შეეხო ტუჩებზე. ცალი თვალი ოდნავ გაახილა, ელენეს დანახვაზე ჩაიღიმა, უცებ ჩაავლო ხელები და გვერძე მიიწვინა. -დილამშვიდობისა. -ნამძინარები, ჩახლეჩილი ხმა ჰქონდა. მისმა ხმამაც კი ჟრუანტელი მოჰგვარა.

მეგობრები (7)

დილით მთლიანად ზუკას მკლავებში იყო მომწყვდეული, სახე მის მკერდზე ჰქონდა მიდებული და მშვიდად ფშვინავდა. პირველს დევდარიანს გაეღვიძა, ელენეს დანახვაზე ოდნავ შეკრთა, შემდეგ სახეზე დააკვირდა, ძილის დროსაც კი იბღვირებოდა, ჩაეცინა მის შეკრულ წარბებზე,

მეგობრები (6)

-მთვრალი ბრძანდებით? -ასე იცის ხოლმე, რომ ბრაზდება სვავს. მოტაცება რომ მინდოდეს პარკიდან ხომ არ მოვიტაცებდი? -კარგით მაშინ. -რაა? ამას მატანთ? -ქალბატონო დასვენება გჭირდებათ. -ორივე გადაამოწმა და გაუშვა.

მეგობრები (5)

მეორე დღეს, რვა საათისკენ ყველა თავის სახლში იყო, ქეთა სამზარეულოში გიგას მაიკით ტრიალებდა და თავის მოგონილ სალათს აკეთებდა. კარზე ზარის ხმა გაისმა, სწრაფად წავიდა და სიცილით გააღო. -უკვე მოგენატრე? -რავიცი აბა. -გიგას დანახვაზე თვალები

მეგობრები (4)

-გიგა მგონი წვიმას აპირებს! -ქუჩაში დარბოდა მთვრალი გოგო, ნაბიჯები ერეოდა, უაზროდ იცინოდა და გიგასაც იყოლიებდა. -წაიქცევი პატარავ. -ჯიბეებში ხელჩაწყობილი ნაბიჯნაბიჯ მისდევდა უკან, თან თვალს ვერ აშორებდა მოკისკისე ბოჭორიშვილს.