მინდა გიყვარდე სამუდამოდ (6) დასასრული

მთელი ღამე მოსვენება დაკარგული იყო ნინი.. ბოლოს და ბოლოს ხვალ მისი ცხოვრების გადამწყვეტი მომენტი იყო.. დგამდა ნაბიჯს რომელიც გაანადგურებდა ყველას. მაგრამ მაინც თავის სიტყვას არ ღალატობდა.. გოგოებმა ბევრი ეხვეწეს არ წახვიდეო მაგრამ ვერაფერს გახდნენ..

სხვა საჩუქარი ქვეყნად არ მინდა

„მიყვარხარ“ კვლავაც გაგიმეორებ, სანამ იმავეს მეტყვი. გეტყვი რომ ჩემი მზე და მთვარე ხარ, ჩემი სუნთქვა ხარ მეთქი!... მიყვარხარ! ციდან ვარსკვლავი წყდება, შენ ჩაგიფიქრებს გული, არ გამაგონო როცა შევხვდებით, რომ ცხოვრებაა რთული!...

მინდა გიყვარდე სამუდამოდ (3,4)

მოკლედ ვაგრძელებ ჩვენს ამბავს.. გიო და თათა ერთად არიან ერთი კვირაა რაც ჩამოვედით ყაზბეგში და ამ 1 კვირის მანძილზე გიგის მწეველ მზერას ვაიგნორებდი თუმცა როგორც ვთქვი ეს ძალიან მიჭირდა.რაღაც საოცარი ადამიანია თბილი მაგრამ ამავდროულად ძალიან ცივიც..

მე მინდა გნახო გახარებული

დღე არ გასულა არ მომნატრებოდი,მე უშენობით ვიტანჯებოდი. მინდოდა მოსვლა,მოგფერებოდი. მაგრამ მე მოსვლას, ვეღარ ვბედავდი. მე მინდა გნახო გახარებული, ბედნიერების ცრემლი გდიოდეს. მაგრამ მე ვერ ვძლებ რომ არ გიხილო, ამიტომ კარგო ერთად ვიტიროთ.ერთად

მინდა გიყვარდე სამუდამოდ(2)

დილით უჩვეულოდ ადრე გავიღვიძე და თათას დავურეკე. -გოგო რაიყოო? ასე ადრე რამ გაგაღვიძაა(მითხრა ძილისგან დაბოხებული ხმით) -ოო რავიცი რავიცი..მისმინე მიდი ეხლა შენ უცბად მარის დაურეკე და წამოდით ჩემთან(ვუთხარი სიცილით) -ჰაა? გოგო საათს შეხედე!! ჯერ 7

მინდა გიყვარდე სამუდამოდ (1)

-ნინი მალეე ჩამოდი სკოლაში გაგვიანდება! -მოვდივარ მოვდივარ დედა... (ასე იწყება ჩემი ყოველი დილა) -დე თათას არ დაურეკავს? -კი დარეკა,მალე აქ იქნება(ანა-დედაჩემი)მთელი გზა ხმა არ ამოგვიღია. 20 წუთში სახლთან ვიყავოთ უკვე. -ზეგამდე ნინაჩკა(მითხრა და იმ

უშენოდ ცხოვრება რათ მინდა? ნაწილი პირველი

ფანჯრის რაფაზე იჯდა ჩაით ხელში და უყურებდა ხალხს, ხანდახან თვალს კორპუსის შესასვლელისკენ აპარეებდა, რადგან ზუსტად იცოდა მამამისი როგორც ყოველთვის ახლაც მთვრალი მოვიდოდა და შეიძლება ისევ ეცემა, ამიტომ არ უნდოდა თვალში გაჩხეროდა. დედამისიც სვავდა,

არ მინდა გერქვას ჩემი ძმა!დასასრული

ნისლებში ჩამალულა მთვარე,ცივი ნიავიც ქრის და სათუთად მირხევს კულულებს,ირგვლივ სასიამოვნო სურნელი ტრიალებს,და გული თავდავიწყებას მიეცა.ულამაზესი ღამე,ცაზე დაკიდებული ულამაზესი მნათობი რომანტიკული გარემო მაგრამ მე ვარ მარტო,მე და მთვარე...

არ მინდა გერქვას ჩემი ძმა!მეექვსე თვი

არის მომენტები როცა სიცოცხლე არ გინდა,უბრალოდ გაქრე და მოშორდე ამ სამყაროს.თავი ყველგან ზედმეტი მგონია,ალბად პრობლრმა ჩემშია...იქნებ არ უნდა წომოვსულიყავი?იქნებ უნდა მებრძოლა??მაგრამ რისთვის?ფიქრებიდან ბატონმა ალექსანდერემ გამომარკვია, -მოვედით.

არ მინდა გერქვას ჩემი ძმა!მეხუთე თავი

ცხოვრება კლდესავითაა,რთულად დასალაშქრი,გზად ბევრ ხიფათს,იმედგაცრუებას გადაიტან,მაგრამ არ დანებდე,ნუ მიცემ უფლებას ვინმეს ხელი შეგიშალოს,გააგრძელე გზა,ცრემლების,ტკივილის ფასად ნუ შეგაშნებს დაღლილობა,გულში გაჩენილი ბევრი იარა,ცხოვრება გრძელდება.