როგორ შემიყვარდა კრიმინალი IX თავი (ნაწილი II)

მეორე დილით მეტრეველი მთელი გზა გაუჩერებლად რეკავდა სანიკიძის ტელეფონზე. - რა უნდა? - მისკენ გაუხედავად ჰკითხა ლუკამ, რომელიც სიმშვიდეს ინარჩუნებდა , მაგრამ ეტყობოდა ცოტაღა აკლდა აფეთქებამდე

ღვთაება ირლანდიიდან (ნაწილი1)

არავინ იყო ქვეყნად ანისეზე მშვენიერი.მისი მწვანე თვალები,ცეცხლოვნად მოელვარე, თაბრუს ახვევდა ყოველივე სულიერ არსებას.მის თვალებს ამშვენებდა,ხშირი და გრძელი წამწამები.ხოლო მისი,ფეხის კოჭებამდე დაშვებული,წაბლისფერი თმები,რომელსაც ნაზად არხევდა, სულ

მეათე შეგრძნება (2)

ვერ იჯერებდა რომ ახლა ისევ მის წინ იდგა და თანაც ასეთ სიტუაციაში. გონებაში მისი სიტყვები ამოუტივტივდა: ,,როცა უცნობ ადამიანს ერთ დღეში სამჯერ შეხვდები ის აუცილებლად შეგიყვარდებაო! იქნებ მესამედაც გადაგეყარო პატარა ქალბატონო! ''. კაცს კი სახეზე

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 31)

სიმართლეს შეესაბამებოდა კალანდაძის სიტყვები,მართლაც,კატერინას შემდეგ არ იყო ქალი,რომელიც მის გულში არა თუ დამკვიდრებას,მისი გრძნობების ოდნავ გაღვივებასაც შეძლებდა,არ იყო კატერინას მსგავსი მარიამი,არც მასსავით გრძელი ფეხები ჰქონდა,არც გამოყვანილი

მაგალითად, როგორც მე (თავი IV)

დაწყევლილ იყოს ეს დღე, როდესაც ჩემმა თვალებმა 28 წლის კაცი დაინახა და მაინც აპატია, აპატია ის სიგარყვნილე, სითავხედე,სისაძაგლე, სიბინძურე, რაც მის სულში ხდებოდა.

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეთექვსმეტე)

კარგა ხანს გამყვა ის დადებითი მუხტი, დაბადების დღეზე რომ მივიღე გარშემო მყოფებისგან. როცა სოფოსა და მის საჩუქარს ვიხსენებდი, მადლობელი ვიყავი ბედის, რომ იმ თითქოს და ჩვეულებრივ, მაგრამ, ამავდროულად,

მთვარე, ღრუბელი და სინათლე

შავი ღრუბელი მთვარისკენ მიდის და მგონი მალე ის მას დამალავს. აქ ხიდი არის გრძნობათა მითის, ღრუბელი შავი, მთვარეს დაფარავს. ის მუდამ ებრძვის მთვარის სინათლეს და ხშირად ცდილობს ის მის გაქრობას. ახლა მე გეტყვით თქვენ ერთ სიმართლეს: "ვერ მოვესწრები მე

დამწუხრებული ვარ

დამწუხრებული ვზივარ და ვფიქრობ რა არის ჩემი გულის ფობია ჩემო გულო შენ მის სახით მითხრობ ეს სიყვარული შავი ფონია დამწურებული ვზივარ და ვფიქრობ სად არის გრძნობის ეს ისტორია შენ სიყვარულო მე ისევ მიხმობ მეტყვი გულში არს ეს ირონია დამწუხრებული ვზივარ და

სანდრო (3 თავი)

სასმელი,რომელიც ხელში მეჭირა,სწრაფად დავლიე და ორივე ხელი სანდროს კისერზე მოვხვიე, თავი კისერთან მივადე და მის მოძრაობებს ვმეორებდი,მსიამოვნებდა მასთან ესე ახლოს ყოფნა,მისიი სურნელიც უფრო ცუდად

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) ოცდამეხუთე თავი (37) დასასრული

ცივი სიჩუმე იყო ირგვლივ გამეფებული.ამჯერად მარტო იყო ამ ადგილას,სადაც ნიასთან ერთად ხშირად მოდიოდა ხოლმე.თვალები დახუჭა და ცრემლები ჩამოუგორდა სახეზე. გონებაში ისევ ნიას ხმა ესმოდა,