მოლურჯო სული (თავი 1,2)

ბავშვობიდან მგონია, რომ წვიმასა და ცრემლს შორის საოცარია მაგიაა, მაგია, რომელიც სულს ეხება. ტკივილი, რატომღაც სულ თანს სდევს ადამიანს, შემდეგ წამის რაღაც ნაწილში გვეწევა და აღარ გვშორდება, სამუდამო ბინას იდებს ჩვენში და ჩვენად. წარსული რა ტკბილი და

მოლურჯო სული... (თავი 8)

თუმცა შენ ამას ვერ გაიგებ, იმიტომ რომ შენ მსგავსი სიყვარული წილად არასოდეს გერგება. მხარზე პლედი გავისწორე და აივანზე გასასვლელი მინის კარი გავაღე. გარეთ ყველაფერს ლეკავდა წვიმა. -ცდები მეც მერგო მსგავსი სიყვარული წილად და ამ სიყვარულს, ჩემი შენდამი

მოლურჯო სული.... (თავი 7)

-ვიცი კეკუ, მაგრამ ის რომ მომკვდარიყო, მერე რა უნდა მექნა?! ხომ იცი როგორ მიყვარს , მე თორღვა მაძლიერებ. ახლა მას და გიორგის უფრო გაურთულდებათ ურთიერთობა. ღმერთო ჩემო ეს რა ჩაიდინე, კეკუ ჩემო კეკუ! თავი ხელებში ჩარგო ამილახვარმა.

მოლურჯო სული (თავი 6 )

და ტატოზე თქვა უარი.. იცით თორღვა ბიძია, როგორ უყვარს ტატო, იცით რამოდენა სიყვარული ჰქონდათ. ამდენხანს უძლებდა ასე თუ ისე ტკივილს ახლა კი ვეღარ უძლებს, დაბრუნდა ტატო დაბრუნდა და ის ისეთი უმწეო და ღარიბი ბიჭი აღარ არის, როგორიც ადრე იყო, ხუთი წელიაა

მოლურჯო სული (თავი 5)

-ცუდათ ხართ? შემანჯღრია და გონს მოვეგე, თვალები დავხუჭე ღრმად ამოვისუნთქე და პასუხის გასაცემად სიტყვებს დავუწყე ძებნა. -არა, კარგად ვარ.. ბუტბუტით ამოვილაპარაკე. -მაშინ რატომ ტირით?! გოგო არ მანეებდა თავს. -არაფერია, მადლობთ ყურადღებისთვის.

მოლურჯო სული... (თავი 4)

მინდოდა წავუსლიყავი, გავქცეოდი და ეს არ ჩამედინა, მაგრამ ამის ძალა არ შემწევდა. მისით ვიყავი ბოლომდე სავსე, მხოლოდ ჩვენ ვარსებობდი და კიდევ ის უფსკრული, რომელსაც შურისძიება და სიყვარულისგან გამოწვეული ტკივილი ერქვა.

მოლურჯო სული (თავი 3)

მთავარი ის კი არ არის გიორგი, მარიამი ახლა შენს გვერდითაა თუ არაა, მთავრი ისაა ვის გვერდით იყო თავიდან, ვის მკლავებში კვნესოდა და ბედნიერების ბურუსში ვისთან ერთად ცურავდა. ტატომ კმაყოფილი მზერა მიაპყრო და გაუღიმა კვლავ ჩემს ქმარს.

მოლურჯო სული. (თავი 2)

განათების გამო ვერ გავარჩიე კარგად სილუეტი. რაც უფრო გვიახლოვდებოდნენ,მით უფრო და უფრო მეცნობოდა თითქოს და უცნობი, ყურები დამიგუბდა, არაფერი მესმოდა, გული კი მოჰყვა გამალებით ძგერას. უცნობის სიცილის ხმა გავიგონე წამით, რომელიც ძლიერ ნაცნონი და

მოლურჯო სული (თავი 1)

-მაადლობა, ტატო. ხელი, ხელზე დავადე, მან კი ჩემი ხელი, თავისაში მოიქცია და გაყინული ტუჩები შემახო, ტუჩები, რომელიც სიცივის მიუხედავად მაინც მწვავდა. -მაადლობა შენ მარიამ, ვინაიდან წამებში შეცვალე ჩემი სამყარო, შენი მოლურჯო სულით! -„მოლურჯო სული“