მომენდე (დასასრული)

თბილისი -პარიზი ამოვიკითხე და თვალებიდან უამრავმა ცრემლმა იწყეს დენა,მე და თიკას ოცნება იყო ერთად გვენახა პარიზი -არ მჯერა როგორ მოახერხე ვკივი თან თიკას ვეხუტები -ახალ წელს ოცნებები ხდებაო არ გაგიგია გოიმო? -გადარეული ხარ ,მიყვარხარ ძლიერ ძლიერ

მომენდე (მერვე თავი)

10,9,8,7,6,5,4,3,2,1 დაა აინთო.თავი ზღაპარში მეგონა ისეთი ლამაზი იყო ყველაფერი,თიკამ უამრავი ფოტოები გადაგვიღო,მერე თავისი განუყრელი ნაწილი სელფის ჯოხი გაშალა და ყველამ ერთად სელფიც გადავიღეთ. -რა მაგრები ვართ-დამჩხაოდა თიკა -ჰო თიკა თუ არ დამაყრუებ

მომენდე (მეშვიდე თავი)

ვიკა დაწყნარდი წარმოიდგინე სახლში ხარ შენს თბილ საწოლში,აქეთ-იქით ყურებას მოეშვი და მხოლოდ წინ იხედე.მაგრამ ჯანდაბა ვერ ვწყნარდები,ყოველ წამს მგონია რო რაღაც არსება გადმომიხტება გზაზე,ადამიანის ჭაჭანება არაა ,რომც ვიყვირო ალბათ ვერავინ გაიგებს

მომენდე (მეექვსე თავი)

-რასაკეთებ სანდრო ?.-თან მეცინებოდა თითქოს შესაბამის მომენტს ელოდაო ისე უცბად გაჩნდა ჩემთან -ნუ ჭირვეულობ არ შეგჭამ.-ძლიერად მომხვია ხელები და მეც ნეტარებაში მყოფს ასე ტკბილად ჯერ არ მძინებია.დილით სანდრო წასული დამხვდა.ტელეფონზე ესემესი დაუტოვებია

მომენდე (მეხუთე თავი)

-საშიში არაფერია დამიჯერე,მოდუნდი და ,,მომენდე’’ პატარ -პატარა ჩხვლეტებს ვგრძნობდი , სანდრო ისე ფრთხილად მოქმედებდა ზოგჯერ დავცინოდი.უფრო მტკკივნეული მეგონა მაგრან ან ძალიან მტკივნეული არ არის ანდაც სანდროს ხელით გაკეთებული არ იყო მტკივნეული.

მომენდე (მეოთხე თავი)

-რომ გაკოცო გამიბრაზდები? თითქოს ფეხქვეშ მიწა გამომეცალა,არ მოველოდი თუ ამას მეტყოდა.ჩემს პასუხს არ დალოდებიაა მისი ტუჩები ჩემსას შეეხნენ.სანდროს ხელები რომ არა ალბათ წავიქცეოდი.ძალიან ნაზად მკოცნიდა ,მე კი ამ სამყაროს საერთოდ მოვწყდი,მუცელში

მომენდე (მესამე თავი)

-სანდრო? -რაიყო მშიშარა? -ხვალ სკოლაში იქნები? - რა გრძელი ენა გაქ ვიკა ,რა შენი საქმეა იქნება თუ არა სკოლაში. ფიქრებში გამოვლანძღე ჩემი თავი. -აუცილებლად.- იყო სანდროს პასუხი და მე ბედნიერი გადმოვედი მისი მანქანიდან.

მომენდე

ისე გრძელი ენა კი გაქ და სწავლაშიც რომ გამოგდგომოდა კარგი იქნებოდა .არ ჩამორჩა სანდრო.ეს უკვევ პიკი იყო.ჩანთას ხელი ვტაცე და კლასიდან ტირილით გამოვარდი.მეზიზღებოდა ეს სკოლა და ჩემი თავი რადგან ისეთი სუსტი ვარ თავიც კი ვერ დავიცავი.პირველი დღეა რაც

მომენდე

.მობილურს ვიღებ და ჰოი საოცრებავ,კარი იღება.თავს ვწევ და ჩემს გადამრჩენელს ვუყურებ.ბიჭია ჩემი ასაკის ხელზე უამრავი ტატუ აქ დაა.. -კიდევ დიდხანს უნდა მიყურო? იღიმის -მეე მეე ენა დამება, არ ვიცი აქ როგორ ჩავიკეტე თავს ვხრი და ვცდილოც ცრემლები დავმალო

მომენდე გთხოვ 1 თავი

გამარჯობა,მე ახალი ვარ და იმედია მოგეწონებათ ჩემი ფოსტები. მე მქვია დეა,ვარ 17 წლის,ვცხოვრობ თბილისში,მყავს მშობლები,მამა_გელა დედა_მარიამი, ორივე ძაალიან მიყვარს.ვარ დედის ერთა! ვსწავლობ 166 სკოლაში,ვარ ცოტა პუტკუნა,მწვანე თვალება გოგო,დავდივარ