კიკაურებში ნაპოვნი სიმსუბუქე

ვგრძნობდი, რომ ძლიერად მიყვარდა ეს მიწა და მისი დაუვიწყარი სურნელი, დრო, რომელიც ჩემს გულს ისარივით ერჭობოდა და აქ დარჩენას ლამობდა

ჯარში ნაპოვნი სიყვარული (სრულად)

საქართველოს დამოუკიდევლობის დღე..ქალაქში დიდი აჟიოტაჟი იყო, ხალხი ირეოდა. ტასოს დიდი თხოვნით გამოვედი, ამ დღეს ქალაქში არასდროს გამოვსულვარ, მხოლოდ ტასუნას თხოვნით, ის ხომ ჩემი ძვირფასი მამიდაშვილია. დავდიოდი ქალაქში და ვათვალიერებდი სხვადასხვა

ნაპოვნი ყელსაბამი • თავი 3 •

თავი საშინლად მძიმე მაქვს და უსაშველოდ მტკივა. რა მოხდა გუშინ? ტკივილს მუცლის არეშიც ვგრძნობ. თვალი გაახილე, მეგი. ქუთუთოებზე ლოდები მადევს, მაგრამ ვახერხებ და თვალს ვახელ. უცხო ოთახში ვარ. იდაყვებს ვეყრდნობი და წინ ვიწევი, რათა

ნაპოვნი ყელსაბამი •თავი 2•

მაგრამ ფაქტია, სანდრასდამი ბრაზდი მიორმაგდება. წყნარად მაგდა, არ შეიმჩნიო. მათკენ მივდივარ.– ჩვენი ყურნატკენი გოგოც მოვიდა. - დასძინა თორნიკემ. ვატყობ გრძელი ღამე იქნება და მათთვის აჯობებს მშვიდობიანად ჩაიაროს. თვალები გადავატრიალე და მზერა

ნაპოვნი ყელსაბამი • თავი 1 •

– სისხლი მომდის? - ვეკითხები ჩემზე არანაკლებ გაცხარებულ სანდრას. – არა, მხოლოდ გაგიწითლდა. - მამშვიდებს. იქვე სკამზე ჩამოვსხედით. ნოემბრის ცივი ჰაერი მალამოსავით მოქმედებდა გაღიზიანებულ ყურზე. ის ორი მუტრუკი იქვე ახლოს იყვნენ. ჯანდაბა! მეტი არ

დაკარგული თუ ნაპოვნი (თავი მეოთხე)

ლაშასთან ჩახუტებულს მეძნა, შუბლზე მკოცნიდა. სიცივემ გამაღვიძა, ლაშა მიჰყავდათ და ხელშ ჩემი გული ეჭირა. ვტიროდი, ვყვიროდი დამიბრუნეთ გული და მისი პატრონი თქო, მაგრამ ამაოდ. არავინ მისმენდა. შიშისგან გამომეღვიძა. ეს მხოლოდ სიზმარი იყო მარი, ეს

დაკარგული თუ ნაპოვნი (თავი მესამე)

-გისმენთ-ვუთხარი ცივად და თითქოს სულერთია ვის ველაპარაკები, მაგრამ გული ადგილს ვერ პოულობდა, სიხარულით ფრიალებდა -გამარჯობა, მარი შენ ხარ?-მკაცრი ხმა გაისმა,მაგრამ გულში მაინც სითბო ჩამეღვარა -როგორ ხარ? ესეიგი შენია ეს ტელეფონი? მე გიგასი მეგონა,

დაკარგული თუ ნაპოვნი (თავი მეორე)

დილით ზლაზვნით წამოვდექი, მაგრამ უცებ გუშინდელი ა,ბავი გამახსსენდა და გიჟივით ჩავიცვი და სამზარეულოში გავედი საუზმის მოსამზადებლად.ჩემი საფირმო სალათა გავაკეთე მაინც დილა იყო. ჰმ მშვენიერი გამომივიდა ცემთვის ვთქვი, მაგრამ მარტო ჩემთვის არ მითქვამს

დაკარგული თუ ნაპოვნი (თავი პირველი)

კარბზე ზარის რეკვა არ წყდება, აბრახუნებენ, თავქუდმოგკეჯილი გავრბივარ და თან ვეცემი. მოკლედ ეს სიჩქარე არ მიყვარს რა. თან უკმაყოფილოდ ვბუზღუნებ. ძლივს მივაღწიე კარებთან. არ გამიხედია გლაზოკში(ქართულად არ მახსოვს როგორ არის)ისე გავაღე კარები -

ნემსით ნაპოვნი ბედნიერება (სრულად)