ჯილდო (2 ნაწილი)

ლონდონი, 1854 წელი. *მე მოვალ შენთან,მოვალ მაშინ, როცა დადგება ჟამი. მოვალ შენთან და წყვდიადს შემოვიფარებ სუდარად, წყვდიადი ფარავს მკვდართა ძვლებს...*

შემიყვარე (ნაწილი მეხუთე)

-მოიცა ვერ გავიგე? ბენეს ცოლი ყავს? -კი მე მისი ცოლი ვარ. ნუცა კაპანაძე გველნაკბენივით წამოხტა. სახლიდან გიჟივით გავარდა. არა ეს გოგო არ იყო ნორმალური. მალე ბენეც მოვიდა. ყველაფერი მოვუყევი -ვაიმე ნუცა , ძეგლი უნდა დაგიდგა ეგ გოგო რომ მომაშორე.

STANDOUT/გამორჩეული (მეთოთხმეტე ნაწილი )

სახლში მისულს ბიცოლა არ დამხვდა . მხოლოდ წერილი მაგიდაზე რომელშიც ეწერა : მაღაზიაში წავედი მალე მოვალ , არ ინერვიულო ! . რაღას ვიზამდი წერილი გადავკეცე და გვერდზე გადავდე ხოლო დაღლილი დივანზე წამოვწექი . ჩამეძინა . უცნაური სიზმარი ვნახე

შემიყვარე (ნაწილი მესამე)

სამსახურში როგორ მივედი სიმართლე გითხრათ არც მახსოვს. ვერაფერზე ვფიქრობდი ბენეს გარდა. ალბათ გაიგებს სიმართლეს და ჩემი ნახვა აღარ მოუნდება. რა იდიოტი ვარ!! ყველაზე დებილი არსება. ფიქრებიდან ჩემმი თანაშემწის ხმამ გამომაფხიზლა

STANDOUT/გამორჩეული (მეცამეტე ნაწილი )

მეორე დღეს 11 სათზე გამეეღვიძა . დეიმონს ჩვილი ბავშვივით , დაღლილს და დაუძლურებულს ეძინა . აღარ გავაღვიძე საბანი მივაფარე , ცოტა შეიჟმუჟნა შემეშინდა არ გავაღვიძო თქო და საავადმყოოდან გავედი .

შემიყვარე (ნაწილი მეორე)

სახლში აკანკალებული მივედი. ასე მეგონა გული ამომვარდებოდა. რატომ შევხვდი ამდენი წლის მერე? სასწრაფოდ ელეს ნომერი ავკრიფე -ელე, ელე ვნახე. მე ის ვნახე ცრემლებმა ჩემს სახეზე გზა გაიკვლიეს. -ჩემო პატარა გოგო ეხლავე წამოვალ შენთან. ისე ცუდად იყავი

STANDOUT/გამორჩეული (მეთორმეტე ნაწილი )

მაგიდაზე ბიძიას საბუთები და პატარა სუვენირები იდო ,აქეთ-იქით მიმოფანტული.მინდა ავღნიშნო რომ , ბიძაჩემი ცნობილი დეტექტივი იყო , მაგრამ საშინელმა კატასტროფამ იმსხვერპლა (ყოველ შემთხვევაში მე ასე ვიცი ) . მოკლედ როგორც ვთქვი მაგიდაზე

ბაბლუანები (ნაწილი მეორე)

-რამე ხდება?-სამზარეულოდან გამოვიდა ნინა და ერთი თეფში კრეკერი, რძით დამიდო მაგიდაზე -როგორ მიყვარხარ-ეშმაკურად ჩამეღიმა მე და წამოვჯექი, რომ მეჭამა. -არაფერი, უბრალოდ ლიკუნას დაბადების დღისთვის მაგის მეტი

STANDOUT/გამორჩეული (მეთერთმეტე ნაწილი )

საავადმყოფოში გამეღვიძა , მცირე ფეხის მოტეხილობით . ბავშვთა ბრბო გარს მეხვია და რაღაღაც შეშინებული სახებით იყურებოდენ , მაგრამ პირველი რაც გამახსენდა იყო... -დეიმონი სადაა? -ვა , ბლერ , გაიღვიძე ?

ბაბლუანები (ნაწილი პირველი)

ბაბლუანის ოჯახი რაც თავი მახსოვს ჩემს ოჯახს სასიკვდილოდ ემტერებოდა, ამის მიზეზი კი სოლოლაკის მიდამოებშიც კი არავინ იცოდა, დამიჯერეთ არც იმ გულნარი ბებომ რომელიც 24/12 საათი ფანჯარაში იყო გადმოყუდებული და ლესელიძეს თვალ-ყურს ადევნებდა.