წარსულის სიყვარული (ნაწილი 6)

ხალგაღვიძებული ვერ ვიაზრებდი რა ხდებოდა ჩემს თავს,,შეშინებული ერთიანად ვკანკალებდი,,გონზე მხოლოდ მაშინ მოვედი ბენდელიანის ტუჩები რომ ვიგრძენი ყელზე,,ვიგრძენი როგორ დამაყარა ტანზე,,ერთიანად იხეთქა ჩემში ვნებამ თმებში ჩავაფრინდი,,მთელი ძალით მოვქაჩე

უცნობი ნიღბით (ნაწილი II)

„ნიფხავის“ და კოპლებიანი მაიკის ამარა გამოვარდა გივი სადარბაზოდან. თავზე რიტმულად ირტყავდა ხელებს და აქეთ–იქით ქანაობდა. –მიი, შე კაცო, დაუძახე ვინმეს, რას ირტყავ მაგ გამოჩერჩეტებულ თავში ხელებს! – აქოთქოთდა მოხუცი ქალი.–ბატონო ალექსანდრე, არც კი

ორმაგი თამაში..! (ნაწილი IV)

გუშინდელი, ბატონი რეზის შენიშვნა, გველის ნაკბენივით დამამახსოვრდა და ალბათ ამის ბრალიც იყო დილის 6 საათზე დაჭყეტილი რომ მქონდა თვალები. დიდხანს ლოგინში წოლა არ მიყვარს, მითუმეტეს თუ არ მეძინება და საქმე თავზე საყრელად მაქვს. ლოგინიდან მკვირცხლად

მან საკუთარ თავს გადააბიჯა... (ნაწილი I)

სემი ფრედსა და ჯორჯს წინასწარ მოელაპარაკა, რომ მრუდე ქუჩაზე ერთად წასულიყვნენ და ახალი სასწავლო წლისთვის, წიგნები ერთად ეყიდათ. მაგრამ როგორც კი, პროფესორმა მაკგონაგელმა (რომელსაც გოგონას აღზრდის პასუხისმგებლობა თავის თავზე ჰქონდა აღებული), "დილის

ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი მეცამეტე)

-არ აგახსნევინებთ . უბრალოდ რაღაც ცირკებს დგამთ თქვენ მეგობრებთან -გუშინ მინდოდა მეთქვა,რომ ამ დროის განმალობაში ძალიან შეგეჩვიე. -მაგრამ მითხარით ,რომ უფრო მეტ ფულს გადამიხდიდით გარკვეული პერიოდი შენი შეყვარებულის როლი ,რომ მომერგო.

400 კილომეტრით შორს (1 ნაწილი)

გამღვიძებოდა... მესიზმრა რომ მე და კატო შეყვარებულები ვიყავით ოღონდ დიდები ვიყავით მაგრამ რატომღაც გარეგნობით ვერ ვხვდებოდი სიზმარში...აი იმ დღის მერე კატოს რომ თვალებში ჩავხედავდი ხოლმე ეგ სიზმარი მახსენდებოდა და ტანში ჟრუანტელი სასიამოვნოდ

უცნობი ნიღბით (ნაწილი I)

–ოცდაოთხის, – მიუგო დამორცხვებით კატომ. –ბიჭია? – თვალების ციმციმით შეეკითხა კიდევ. –კი. –ამ ბიჭუნას სადღეგრძელო.. – კიდევ ახალი სადღეგრძელოს წამოჭრას შეეცადა ლევანი, თუმცა კატომ ახლა უფრო ძლიერად მოქაჩა მისი პიჯაკს და სიძლიერით დაემხო მამაკაცი

ბუმერანგი (ნაწილი XII - დასასრული)

სკოლიდან გასვლისას მივხვდი, რომ არ ვიცოდი, რომელ საავადმყოფოში დააწვინეს. მაგრამ ეს სულ არ მადარდებდა: საკუთარი თავი დავკარგე, გონება და ყველაფერი ის, რაც ოდნავ მაინც აზროვნებს. კიბეზე ფეხი დამიცურდა და ძირს დავეცი. ისე უძლურად ვიყავი, რომ ხელის

ორმაგი თამაში..! (ნაწილი III)

ვუთხარი და ბურტყინით ზემოთ ავყევი. თხუთმეტ წუთში ყველაფერი მზად მქონდა, ბარგითურთ ქვემოთ ჩავედი, ყველას გამოვემშვიდობე და მატარებლის საგზურისკენ წავედით მე, მერი გიო და ერეკლე. ნახევარ საათში მატარებელიც გავიდა და თბილის მივაშურე. გზაში კარგად

ბუმერანგი (ნაწილი XI)

- უ-უ-უ-უ-უ... - კვლავ ეს ღმუილი. - უ-უ-უ-უ-უ-უ... - კიდევ ერთი შეუერთდა. როგორც ჩანს, რამდენიმეა. დათვების ალიანსი გვიტევს? ჯგუფი, ფარა, გუნდი? დათვების "ბანდა"? სებასტიანმა ტოტი აიღო და ფეხზე წამოდგა. - ოჰ, ჰო... ახლა მაგ ტოტით ერთ თვალს