- მისტერ უჟმურო ოდესმე იცინით? (11)

ემილი ჩემი დაბადების დღე ძალიან მაგარი იყო.. ყველაზე კარგი, რაც აქამდე მქონია... სიურპრიზი, ტორტი, ჩემი ძმა და მამა, მათე.. ''წვეულების'' შემდეგ ოთახში ავედი და საწოლზ

- მისტერ უჟმურო ოდესმე იცინით? (10)

ემი არც ისე ადრე გამეღვიძა.. თერთმეტი ხდებოდა, რომ გამოვფხილდი.. თავბრუ უსევ მესხმოდა.. ეს იმის ბრალია, რომ სისხლი დავკარგე, მცირე რაოდენობით, თუმცა, როცა როსედაც ანემია გაქვს..

ოდესმე გყვარებია? (8) დასასრული

ნიკა დიდხანს მისმენდა, ძალიან დიდხანს და არც კი ვიცი როგორ, მაგრამ ისევ მოახერხა ჩემი გაღიმება... • ნიკა შეგიძლია ხვალ შენ წამიყვანო სკოლაში. არ მინდა გიოსთან ერთდ წავიდე, მაგრამ არც მარტო მინდა წასვლა. • რათქმაუნდა ბაბი. • კარგი გელოდები. • კარგი

ოდესმე გყვარებია? (7)

წუთით ორივე გაუნძრევლად ვიდექით და სივრცეში ვიყურებოდით, შემდეგ გიორგი ჩემსკენ მობრუნდა და ალმაცერი ღიმილის თანხლებით ხელი გამომიწოდა. ჯერ მის ხელს მივაშტერდი, შემდეგ სახეზე გადავინაცვლე, მისი ღიმილითა და მოციმციმე თვალებით თავბრუ დამეხვა, კაბას

- მისტერ უჟმურო ოდესმე იცინით? (9)

ემილი სამი საათი ხდებოდა, როდესაც ნაბიჯების ხმა მომესმა და ძილბურანიდან გამოვედი.. ფრთხილად ავდექი და ოთახიდან გავიპარე.. კიბეები უხამუროდ ჩავიპარე და მკვრივ სხეულს შევასკდი..

ოდესმე გყვარებია? (6)

ჩემს უკან იჯდა, ზუსტად ჩემი მერხის უკან. იმდენად ახლოს რომ მის სურნელს მაცოცხლებელი სიოსავით ვგრძნობდი... ღმერთო რატომ მიყვარდა, რატომ მძულდა?... რატო ვთვლიდი, რატო მიმაჩნდა?... არა... რატო ვგრძნობდი ამდენს მისადმი?...რა იყო ეს, ჩემში

თუ ოდესმე დაგივიწყო...

შენითღა ვცოცხლობ, ქვეყანაზე არვინ მჭირდება, თუნდ ამ ღამითვე თავს დამადგეს შავი მცელავი, მკვდრეთით აღმდგარი ოდისეას თუკი გპირდება, მენდე პირობა შეასრულოს უკეთ ვერავინ. მე ხომ სიკვდილის გვირაბები გამოვიარე, უკან დავბრუნდი, აგისრულო რათა ოცნება, ტატო

- მისტერ უჟმურო ოდესმე იცინით? (ავტორი)

ჩემო ძვირფასებო, მინდა ძალიან ძალიან დიდი მადლობა გადაგიხადოთ თქვენი თბილი კომენტარებისთვის....

- მისტერ უჟმურო ოდესმე იცინით? (8)

ემილი - თქვენ აულ.ასე წყვილად დაიარრბით? - ვკითხე საციგურაო მოედანზე შემოსულ ანას და საბას... საინტერესოა, აქამდე სად იყავით? - აარსად, უბრალოდ მანქანა გაგვიფუჭდა და მანამ.შევაკეთებდით დრო გაიპარა..- მიპასუხა ანამ.. - ყველაფერი გასაგებია - ვუთხარი

ოდესმე გყვარებია? (5)

მეორე დღეს სკოლაში ჩემი ჰიუნდაით მივედი, ოღონდ ჰიუნდაით რომელიც ერთერთ ძვირადღირებულ მანქანას გავდა და არა სანაგვეზე გადასაგდებ ჯართს. მანქანა ლიდას ადგილას დავაყენე. სკოლაში შევედი, წიგნები ჩემს კარადაში მოვათავსე, გაკვეთილებს დავესწარი და სახლში