პირველი სიყვარული (საცდელი)

გამარჯობათ მინდა დიდი ხნის შესვენების შემდეგ ჩემი მოტხრობით დაგიბრუნდეთ. გტხოვტ დააფიქსიროტ ტქვენი აზრი 1983 წლის მზიან დღეს სრულიად ჩვეულებრივ ოჯახში ნანატრი ქალიშვილი დაიბადა ხუტი ვაჟის შემდეგ.ტუმცა დროსთან ერთად ლიზა გოგოზე მეტად ბიჭს

Hidden Feelings (თავი პირველი)

მე, მარი და ლუკა ერთ სადარბაზოში ვცხოვრობდით 15 წლის განმავლობაში. მარი ჩემი კარის მეზობელი იყო ლუკა კი ჩვენს ზემოთ, მეექვსე სართულზე ცხოვრობდა. მარისთან ყოველთვის საუკეთესო ურთიერთობა მქონდა და ამას ისიც იწვევდა რომ ჩვენი ოჯახებიც ახლოს იყვნენ.

სიცოცხლე შიშის თანხლებით (თავი პირველი)

-თუ კითხვები ამ ეტაპისთვის არ არის, გავაგრძელებ.-წამოიწყო ისევ ერეკლემ-დამნაშავე საკმაოდ გამოცდილი და ორგანიზებულია, ზუსტად იცის ის, რასაც აკეთებს. -უკაცრავად-ვეღარ მოვითმინე და ფეხზე მეც იმ გოგონასავით წამოვიჭერი, ერეკლემ პირდაპირ თვალებში

ანასტატია გეგეჩკორის ცხოვრება (თავი პირველი)

ოთახში ვიჯექი ბუხართან,თვალებს ნახევრად ჩაბჟუტული ნაკვერჩხლები მინათებდა,ხოლო სახეს წამიერად ელვისაგან ანთებული ცა.ამ ლამაზ სიმყურდოვეს მხოლოდ ერთი მძიმე ჩასუნთქვათა ხმა არღვევდა.ეს ხმა კი ახლოს მდგომი ლოგინიდან მოდიოდა,მასში ჩემი დიდი ხნის მეგობარი

დაგიმორჩილებ (თავი პირველი)

მარიამ შენ ისეთი ლამაზი ხარ... დამიჯერე სალომე ჩვენი ქალიშვილი, ასეთი ბევრად კარგია. - გამიღიმა 'მამიკომ' თან შუბლზე მეამბორა და დედასკენ თვალიც გააპარა. -დემეტრე ამას ნუ ამბობ! აქ თუ იმისთვის მოხვედი, რომ ჩემს შვილს თავგზა  აურო... მაშინ, იცი კარი

ბალთაზარი (წიგნი პირველი სრულად)

შხაპის ქვეშ ვდგავარ ალბათ უკვე ორი–სამი საათი იქნება და ვფიქრობ, წყლის ჭავლს ვუშვერ ხელის გულებს, სახეზე ვისხამ, წვეთები სწრაფ–სწრაფად მესხმება სხეულზე, ვეთამაშები და კონცენტრაციას უფრო ვერ ვახერხებ.. გარეთ აუტანელი სიცხეა, აგვისტოს შუა რიცხვებია.

27(თავი მეხუთე, პირველი ნაწილის დასასრული)

და, უკვე მერამდენედ... მერამდენედ უნდა შეგიყვარო ახლიდან? მერემდენე პიროვნება უნდა დაიბადოს შენში... და, შენიდან, ჩემშიც.

პირველი სიყვარული (7)

ზუსტად ამ დროს დედაც შემოვიდა ოთახში თურმე ყველაფერი გაუგონია და იმ წამს მოვკვდი როცა ხელი შემახო,იმ წამს დავკარგე დედაც და ძმაც როცა ჩემზე ხელი აწიეს,ტკივილს ვეღარ ვუძლებდი მაგრამ ხმას არ ვიღებდი,ცოტახანში ოთახში შემათრია გიომ და კარები

და მე ვიქნები პირველი თოვა...

ცუდად ვარ,ძალიან,ძალიან ცუდად...დავიღალე,დამღალა გაუთვებელმა გულის ტკენამ,გაუთავებელმა ლანძღვამ.თითქოს ყველა ანგელოზია და მხოლოდ მე გავჩნდი შეცდომად...თითქოს ყველაფერი თეთრია და მე ერთადერთი შავი ლაქა ვარ ამ სუფთა ქათქათა სამყაროში...თითქოს არავის

წერილის აღმოსავლური სუნი(ნაწილი პირველი)

არადა,ეს წერილი ირანში მიმავალი ქალის კი არა,ერთი სინდის დამძიმებული ადამიანისას ჰგავს.აქამდე ვერ მოგწერე,სამი თვე ისე ვიარე,რომ მარტო ვხედავდი,ვგრძნობდი და ვყნოსავდი სხვაადასხვა კულტურებს.იცი,რას დავაკვირდი?ყველა ქვეყანაში მწვანე თვალი სხვადასხვა