მოგიტაცებდი, როგორც პატარას (სრულად)

მეღლისათვის მომხიბლავი პრნცი იყო,ხოლო ბავშვებისათვის ხუმარა ჯამბაზი.. სწორედ მაშინ ვაცნობიერებდი ბედნიერების არსს,როცა შეთეს,გიორგისა და მარიამს ვხედავდი და ვთვლი რომ ყველა დაღვირილი ცრემლი მის ფასად ღირდა..

მოგიტაცებდი, როგორც პატარას VII

ვიცოდი რაოდენ მტკივნეული საყვარელი მამაკაცის დაკარგვა.შემეცოდა,მაგრამ მისი თანაგრძნობა ჩემთვისაც კი ზედმეტი იქნებოდა. უბრალოდ თვალი ავარიდე და შეთეს გავხედე,რომელიც ასევე ტასოს უყურებდ..

მოგიტაცებდი, როგორც პატარას VI

ოთახიდან გავიდა თუ არა ორი უნიფორმაში ჩაცმული ახალგაზრდა გოგო შემოფუსფუსდა ნამსხვრევების ასაკრეფად.პირი ღია დამრჩა,ეს გოგონები მოდელებს უფრო ჰგავდნენ ვიდრე დამლაგებლებს,დარწმუნებული ვიყავი,რომ ესენი შეთემ შეარჩია.

მოგიტაცებდი, როგორც პატარას V

ერთხანს გაყინული მზერით ვუყურებდი ჩემს გადამჩენელს და ვფიქრობდი ისევ მეჩვენებათქო,უკვე სერიოზულად დავიწყე ფიქრი იმაზე რომ ჰალუცინაციები დამეწყო.. მან ტკივილისფერი თვალები შემომანათა და ძლივს შესამჩნევად გამიღიმა.

მოგიტაცებდი, როგორც პატარას IV

შეთეს დედა სუფრასთან იჯდა,მაგრამ ხმას არ იღებდა,ისეთი სახით მიყურებდა თითქოს სადაც იყო ყელში მწვდებოდა და დამახრჩობდა.. თვალი ავარიდე და ყავისკენ გავწიე აკანკალებული ხელი.. ჩემი მღელვარება არ გამოჰპარვია შეთეს

მოგიტაცებდი, როგორც პატარას III

-თუ გსურს დავიწყოთ პაემნებზე სიარული,საჩუქრების,სერენობა,რაღაც სიურპრიზები.. გავაგრძელოთ ეს ბანალური ურთიერთობა წლების მანძილზე მერე ან შენ მოგბეზრდები ან მე... ან კიდევ ტყუილად ნუ გავფლანგავთ ისედაც ხანმოკლე სიცოცხლეს.

მოგიტაცებდი, როგორც პატარას II

-ადექი მივდივართ..-მის სახეს თვალი შევავლე,პატარა ნაკაწრიდან სისხლი სდიოდა..შემდეგ მარიამს მიუბრუნდა.-თქვენც წადით,ანაბელს მე მივიყვან სახლში.-ხელი ჩამჭიდა და კლუბიდან სწრაფი ნაბიჯით გამიყვანა..

გადაგერიე როგორც ქარი...

შემოვათენდი ისტორიის ფურცლებს დანაღმულს,და მე ვეღარ გგრძნობ უშენოდ დრო როგორ გავიდა,ამ არეული გრამატიკის ცრემლში დაჭრილი,მრავალტაქტიან ტრაგედიას ვიწყებ თავიდან...

ქალბატონი ადვოკატი (თავი 6)

ფიქრებში გართული ტელევიზორის პულტს დავწვდი და ერთ-ერთ საინფორმაციო არხზე გადავრთე : რუსთავი-თბილისის ავტომაგისტრალზე მომხდარი საგზაო შემთხვევის შედეგად ორი ადამიანი დაშავდა, მსუბუქი

მიწა მინდა როგორც ფრეზიებს

ვწუხვარ და მიწა მინდა როგორც ფრეზიებს, ვუძლებ შენს მზერას როგორც გვალვას პლუმერიები, შენი სურნელი რომელ ბაღში აღარ ვეძიე, გადასარჩენად ამოვიდა გულზე იები. ჰო ალბათ ახლა სხვა სხეული უფრო ნაზია, როგორც ფურცლებად დაცვენილი კამელიები.