როცა მოვკვდი (თავი მეექვსე)

ყველა ნატკენი ჭრილობა გამიმხსნა და ზედ მარილი დამაყარა სებამ. გამახსენდა ყველა ძირს დანარცხება, ყველა მარცხი და დაბრკოლება. გამახსენდა ის დღე როცა ბავშვთა სახლიდან წამოვედი და წასასვლელი არსად მქონდა, მერე როგორ შემიფარა მოხუცმა თამარა ბებომ, როგორ

როცა მოვკვდი (თავი მეხუთე)

იცი, მე...-ენა დამება ზმას ვეღარ ვიღებდი თითქოს ჩემი სახმო სიმებს ვინმე აფერხებდა.-მე... არ მინდოდა ასე მოქცევა, უბრალოდ ასე გამოვიდა. -არ მაინტერესებს, არ აქვს მნიშვნელობა რატომ მოიქეცი ასე, ან რისი მიღწევა გინდოდა, ფაქტი ჯიუტია და ამაზე არც

როცა მოვკვდი(თავი მეოთხე)

გონს რომ მოვედი რა გავაკეთე უკვე ბათუმის გზას ვადექით. სებასტიანი მაქნანაში მთელი გზა მღეროდა და იცინოდა, მე კი ნერვიულობისა და სიცხისაგან ოფლად ვიღვრებოდი. ჩემი პირველი სტუმრობა იყო წყლის ამხელა მასასთან. როგორც კი ფანჯრიდან ზღვა გამოჩნდა სებამ

როცა მოვკვდი (თავი მესამე)

ცოტახანი დაბნეული ვუყურებდი მის პენტაგრამას ის კი დაჟინებულ მზერას არ მაშორებდა და პასუხს დასმულ კითხვაზე უთქმელად მთხოვდა. ჯერ უნდა გამეგო საიდან იცოდა ჩემი ცხოვრება და რატომ მეკითხებოდა, ან კონკრეტულად რისი გაგება სურდა.

როცა მოვკვდი (თავი2)

პირველად გამეღვიძა სიზმრისგან შეშინებულს, სააბაზანოში შევვარდი და სახეზე წყალი შევისხი, ოკეანე მესიზმრა, მისი წყალი იმდენად გამჭირვალე, სუფთა და ცხადი იყო ვგრძნობდი კიდეც მის შეხებას რეალურად. ვცურავდი სიღრმეებში წყალმცენარეებსა და წყლის ბინადრებს

როცა მოვკვდი (თავი პირველი (საცდელი))

ბავშვთა სახლში ყოველდღე ველოდებოდით მშობლებს, ყოფილ მშობლებს დ არა მარტო, ზოგჯერ ახლებიც მოდიოდნენ ჩვენი რაოდენობა კი თითქმის არასდროს იცვლებოდა. მე ერთადერთი ვიყავი ვისაც არავინ ეკონტაქტებოდა საშიში ხარო მეუბნებოდნენ

"როცა მოვკვდები მე დამმარხეთ ფორთოხლის ბაღში" (სრულად)

გაჩუმებული ვიდექი და არვიცოდი რა მეკითხა პირველად აღმოვჩნდი ასეთ სიტუაციაში. განა აქამდე არ მოვწონებივარ ბიჭებს ? კი საკმაოდ ბევრს მაგრამ ეს განსხვავებული შემთხვევა იყო ყველაფრისგან და ყველასგან

როცა დასაკარგად გენანება

"ისევ მარტოობას მივეყუდე, მიჭირს საკუთარში "ჩემი ს" პოვნა..... იქნებ ძნელი არის ჩემში ყოფნა,,, და ვინც დამეძებდა ვერ მიპოვა.... ყველა დაღამების გათენება, უკვე ტკივილებით გაჟღენთილა, იცი პირისპირ დგას სინამდვილე... თვალი ყველაფერზე ამეხილა/

როცა პირველად შემახე ხელი

როცა პირველად შემახე ხელი,როცა ოცნებამ ისევ გამათბო,შენზე ფიქრებმა და მონატრებამ,შენს სიყვარულში ჩუმად დამათრო...როცა გაზაფხულს მოსვლა სწყურია, როცა გულები გრძნობით ღელავენ,შეხედე:ცაზე

როცა მარტო ვარ

"-მიყვარხარ! -მეც მიყვარხარ ჩემო ლამაზო არასდროს მიგატოვებ,სულ ერთად ვიქნებით, სულ ნუთუ მართლა არაფფერიარსებობს ამ ქვეყნად? სულაც რას ნიშნავს სიყვარული? მხოლოდ გაცვეთილი ფრაზაა,თუ იმალება მისუკან რამე მნიშვნელობა?