საბედისწერო ზაფხული (3 თავი)

ყველაფერი კარგად იყო ჩემ ცხოვრებაში, თუარ ჩავლით იმას რომ ბობო(გიო) ძაან მენატრებოდა. დედაჩემს ყოველთვის ვატყუებდი, უბრალოდ რამეს რომ მეკითხებოდა არშემეძლო დავმჯარიყავი და ყველაფერი მისთვის მომეყოლა ამიტომ ტყუილების

საბედისწერო ზაფხული (2 თავი)

მთელი 1 კვირა გარეთ არგავდიოდი, თავს საშინლად ვგრძნობდი, მთელი ცხოვრება ნამდვილ, ზღაპრულ სიყვარულზე ვოცნებობდი, მეგონა ეს სიყვარული ვიპოვე მაგრამ ეს ის სიყვარულიარ ყოფილა რომელზეც მე ვოცნებობდი ესხომ სიყვარული საერთოდ არიყო. მინდოდა რამე მეთქვა

საბედისწერო ზაფხული (1 თავი)

გამარჯობათ, ჩემი სახელია ქეთი, ვარ 14 წლის. იმ ამბავში კი, რომლის შესახებაც მინდა მოგიყვეთ ვარ 13 წლის. ყველაფერი 2015 წლის ზაფხულში დაიწყო. მთელი 9 წელი ქირით ვცხოვრობდით, 2014 წლის ზაფხულში კი ბინა ვიყიდეთ. სამწუხაროდ ძალიან მორცხვი გოგო ვიყავი და

საბედისწერო ავარია

ადამიანი თითქმის ყოველდღეს თავისივე განწყობით იწყებს.არვიცი იმ დღეს რა მელოდა მაგრამ საკმაოზე მეტად კარგი განწყობითა და ულევი ენერგიით გავიღვიძე(სასიხარულო მართლაც იყო)ოთახიდან გამოსულს ჩემი პატარა და შემომეგება რომელიც ახალ კაბაში გამოწყობილი

საბედისწერო გასროლა (5თავი)

-ორი დღეა ველოდები შენ გონზე მოსვლას, გუგა.. ორი დღე.. არ ვიცი, როგორ გავუძლებ მე კიდევ დროს. გამოფხიზლდი რა, გამოფხიზლდი! ხვალ ჩემი დაბადების დღეა, არ მინდა უშენოდ აღვნიშნო ეს დღე.

საბედისწერო გასროლა (4თავი)

-ნება მომეცი, ცეკვა გაჩუქო იუბილეზე, უარი არ მიიღება! -ვუთხარი და ხელი გავუწოდე. -არ ვცეკვავ, -მითხრა გაშტერებულმა. -არც მე, მაგრამ შენ გამო დათმობაზე მივდივარ.. -თვალებში ჩავაშტერდი.

საბედისწერო გასროლა (3თავი)

რამდენჯერმე რეპეტიციაზეც ვესტუმრე გუგას სკოლიდან გამოპარული, რამაც სულ გააგიჟა. ეს ყველაზე მწარე და ხანგრძლივი ჩხუბი იყო. არადა ბავშვობაში არ ვიყავი ასეთი ეშმაკის მოციქული. პირიქით, ბუნტურა და მოუხერხებელი ვბრძანდებოდი. მასწავლებლის ყოველ საყვედურზე

საბედისწერო გასროლა (2თავი)

-კარგია, სპორტს რომ მისდევ. ბავშვობაში მეც მინდოდა რაგბისტობა, მაგრამ მონაცემები არ მიწყობდა ხელს. -უღიმღამოდ ჩაილაპარაკა. -თავიდან კი მიწყობდა, იმხელა ვიყავი, ნებისმიერ ბიჭს გავაგორებდი ძირს, მაგრამ მერე დავიკელი და კი ვარ ახლა ლაბორატორიული

საბედისწერო გასროლა (1თავი)

-გადამირჩინეთ, -ამოვიხრიალე. თავადაც გამიკვირდა, თუ რატომ მივისაკუთრე იგი. ან როგორ შევძელი ეს სიტყვა მაინც მეთქვა. მაჯაზე ორი თითი მივადე. მისი გულის ცემა რომ ვიგრძენი საკუთარი თითის ბალიშებზე, ოდნავ ამოვისუნთქე.

საბედისწერო გასროლა...

ამბობენ როდესაც ,ვიღაცას კლავ, შენი მზერა იცვლება ,თვალში თითქოს უშიშრობის ნაპერწკალი გენთება,რადგან გგონია უარესი უკვე მოხდა ..მაგრამ ცდება ის ვინც ამას აღიარებს, ადამიანი ვერასდროს შეეგუება იმას ,თუ როგორ ხელყო სხვისი სიცოცხლე,თვით მკველელბსაც კი