,,ცრემლის სახელით"

ბედისწერის მონებად გაყიდულები ვდგავართ... ღიმილიანი სახით ბედნიერები ვჩანვართ... ერთი შეხედვით არავის ვგავართ... ყველა ცხოვრებას ტყვეებად ვყავართ...

სიყვარულის სახელით( დასასრული)

არ იყო ,ძლიერი მოწამვლა, მაგრამ სამი დღე მაინც,დაჰყო სავადმყოფოში, ნიკოლოზი არ შორდებოდა, იმის შიშით რომ, ისევ არაფერი დაეშავსბინა, საკუთარი თავისთვის, მანიკა დედასთან დატოვა, ის კი დღე და ღამ, მარიტასთან იყო,მისი ხელით აჭმევდა, აბანავებდა, უცვლიდა

სიყვარულის სახელით (ნაწილი 3)

დრო გადიოდა ,მარიტა მშვენიერი, ქალი რომელსაც,მუცელიც დასტყობოდა, მუშაობდა და მისი მომდომებით, ახლ მწვერვალებს იპყრობდა,ირგვლივ კი,ათასი ტრიალებდა, მის გამო,სიცოცხლეს რომ გაიღებდა, მაგრამ მარიტა, რისი მარიტა იყო, ვინმეში რომ გაეცვალა სიყვარული.

სიყვარულის სახელით (ნაწილი 2)

დივანზე დააწვინა,საფეთქელები ნაზად დაუზილა და კაპლი დაასუნინა, გონს მალე მოვიდა, ნიკოლოზი ეალერსებოდა ლამაზ სახეზე, ფრთხილად და მთელი გრძნობით, ოდნავ გაახილა მარიტამ თვალები...

სიყვარულის სახელით (ნაწილი 1)

1997 წელს დავიბადე,ჩემს დაბადებას,რაიმე განსაკუთრებული არ მოჰყოლია, ჩვენი ოჯახისთვის, აი ხალხისთვის კი, ვიყავი,ერთი საცოდავი , რომელთანაც,ბავშვებს აკრძალული ჰქონდათ თამაში, მაშინ ამას ძალიან განვიცდიდი, ახლა კი მეცოდება ყველა, ის ქალი ვინც, ჩემთან

ცხოვრება სიყვარულის სახელით

-შენ კიდე არ მომზადებულხარ...!დროა სცენაზე გახვიდე-არსად მეჩქარება ხალხი არსად წავა...-რაგჭირს შენ ამ ბოლოდროს ვეღარ გცობ!?-შეიცხადა ბიჭმა არ მომწონს შენი მდგომარეობა, ძალიან შეიცვალე შენ თავს აღარ გავხარ

შენი სახელით!!! /დასასრული/

აჩის თავი თავზე ჩამოვადე და თვალები დავხუჭე, რობოტებივით მჯდარი ბიჭების ყურება აღარ შემეძლო, ავთანდილიც უხმოდ იჯდა სავარძელზე და პეიზაჟებს გასცქეროდა. - ის დაბრუნდება - ჩაილაპარაკა აჩიმ - აუცილებლად დაბრუნდება, დამპირდა...

შენი სახელით!!! /24-29 თავი/

- ეს ჭრილობები... ეს ყველაფერი... არც კი ვიცი რა გითხრა, წარმოდგენაც კი არ მინდა რა გადაიტანეთ. - მშვენიერი გადაწყვეტილებაა! - გამოვცერი კბილებში, მის შეხებას ჭკუიდან გადავყავდი. - ახლა ჭრილობები უნდა გაგიწმინდო, კარგი? გეტკინება.

შენი სახელით!!! /17-23 თავი/

- მართალი გითხრა, არ ველოდი რომ გამბედაობა გეყოფოდა, - გამიღიმა მელოტმა - ჩემს უფროსს რომ არ სჭირდებოდე ჩემთვის დაგიტოვებდი. - ჩამსისინა ყურში და მუხლზე ხელი დამადო. - ხელები მომაშორე! - შევუღრინე გაცოფებულმა და სახეში მთელი ძალით ჩავსცხე მუშტი.

შენი სახელით!!! /10 - 16 თავი/

- ოჰო, ეს უკვე სხვა საქმეა, რაო დეტექტივო მემუქრები? - ჩავიცინე გესლიანად. - სად იყავით? მანქანა საცერივით არის ქცეული, ვინ გესროდათ ასე გამწარებით? - ყავაზე მაინც უარს ამბობ? - ვერ ვხვდები, ასე რატომ იქცევი? არ მენდობი?