სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ..

ვგრძნობ როგორ მოძრაობს სიხლი ჩემს ძარღვებში. ისიც ვიცი, რა ჯგუფია. პირში მის გემოს ვგრძნობ! ამ ხუთ წუთში, მგონია, უკვე მთელი წელიწადი გავიდა.

სიკვდილის ქურდი

ნელნელა საკუთარი თავის კონტროლს ვკარაგავ, როგორც ფიზიკურად ასევე სულიერად. სხეულს ვერ ვაკონტროლებ, შფოთი არ მასვენებს, ფიქრებს ვერ ვალაგებ, ყველაფერი მეორეხარისხოვანი გახდა.. ჩემი თავიც.

სიკვდილის თამაშები (3)

-ადამიანი...ნინი ადამიანი იყო ხეზე ჩამოკიდებული.მთლიანად სისხლში იყო მოსვრილი და იღიმოდა,იღიმოდა გესმის?-სლუკუნს ამოაყოლა ლილიმ და ემილი ხვდებოდა ახლა ლილი რას გრძნობდა. თუმცა ნათქვამით შეძრწუნებულმა იქვე ჩაიკეცა და კარგა ხანს აზრზე მოსვლა ვერ შეძლო.

სიკვდილის თამაშები (2)

ალბათ უფრო სანდროს გონებაში აღძრავდა ეს გოგო მეტ ინტერესს ვიდრე სხვაში. იჯდა და ფიქრობდა როგორ შეეძლო ამ გოგოს ასეთი უემოციო და თანაც ემოციით სავსე სული ჰქონოდა. დიახ,ის ხედავდა მის სულს,მის გახლეჩილ სულს და რაღაც უცნაური გრძობა უღღრნიდა გულს.

სიკვდილის მორცხვი ფერები

ისევ ველოდები. ამ წყვდიადში ნიავი ქრის და ფარდას არხევს. მესმის წყლის ხმაური, მომაკვდავ გულის ხმაურს, რომ შეერთებია. ღმერთო... ნუთუ ამ მინავლებულ ფეთქვას კიდევ ხმაურს ვუწოდებ? მცხელა...ეს ალბათ მომაკვდავის სიცხეა...

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ!

ცხელ ასფალტს ფეხშიშველი მივუყვები და მახსენდება თუ რა საშინელი დღე მქონდა. ჯერ სიკვდილი. მერე საყვარელი ადამიანების ცრემლები და ბოლოს გაცოცხლება. იქნებ საერთოდაც არ ვყოფილვარ მკვდარი? მანქანა შეჩერდა ჩემს ფეხებთან იმდენად მოულოდნელი იყო ჩემთვის

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ!

ადამიანების ხმები ჩამესმის, ტირიან, ტირიან ტირიან. ისინი მე დამტირიან. რა მჭირს სატირალი. რა ხდება ჩემს თავს.. მე თითქოს მძინავს. ვერაფერს ვერ ვგრძნობ. თვალებს ვერ ვახელ. მხოლოდ ეს საშინელი ხმები მაკავშირებს რეალობასთან. როგორ მინდა ვთხოვო რომ

სიკვდილის უსასრულობა

„ჩვენ“ ადამიანები ვიცავთ ყველასგან და ყველაფრისგან მათ, ვინც ჩვენთვის რაიმეს წარმოადგენს, მაგალითად საყვარელ ადამიანებს. მამაკაცები ცხოვრების ბრილიანტ მონაპოვრებს და შვილებს. ალბათ არაფერია შვილის ჩახუტებაზე, მის მოფერებაზე, კოცნაზე და რჩევის

სიცოცხლეშივე პირველი იყავ, სიკვდილის მერეც ასე იქნები!!!

შენ დავიწყებას ვერ მიეცემი მუდამ იქნება შენზე მითები სიცოცხლეშივე პირველი იყავ, სიკვდილის მერეც ასე იქნები!!! შენ დავიწყებას ვერ მიეცემი მუდამ იქნება შენზე მითები სიცოცხლეშივე პირველი იყავ, სიკვდილის მერეც ასე იქნები!!! შენ ყველამ დრიფტის მეფე

"სიკვდილის " მოკაკუნება

წლის ყოველი დრო განსაკუთრებულია, მისივე შესაშური სილამაზით. ყოველ გაზაფხულს, ზაფხულს, შემოდგომასა თუ ზამთარს დიდი მოლოდინით ველით. ისევე როგორც ყოველი დღის მზის ამოსვლას,როგორც ახალი ცხოვრების საწყის ეტაპს.