ფრანგული სიყვარული(2)

კიდევ კარგი სავარძელი ახლოს მქონდა და ეგრევე მასში ჩავესვენე.სახტად დავრჩი საერთოდ არ ველოდი მსგავსს რამეს,გასაგებია მესმის 21-ე საუკუნეა ვერავის დაემალები,მაგრამ უცნობისგან, სრულიად უცხოსგან ასეთ სურპრიზს არ მოველოდი. ახლა ვზივარ და ვფიქრობ როგორ

დამიბრუნე სიყვარული

კვირა დღე იყო აღდგომის ბრწყინვალე დღესასწაული 12 აპრილი მე დასვენების დღე მქონდა სამსახურიდან მივდიოდი მეგობრებთან რათა აგვეღნიშნა ეს დღე,დილის სიო ლამაზად ქროდა უცხო და საოცარი სურნელი იდგა ირგვლივ უცებ გონს მოვედი მანქანამ ჩემ წინ გააჩერა და ჩემ

უდანაშაულო სიყვარული (თავი 6)

ყველაფერი ისევ ისეა, არაფერი შეცვლილა, ყველაფერი ისე დევს როგორც ბოლოს ქალბატონმა ლიდიამ დააწყო, თუმცა გემრიელი კერძების სუნი ახლა მტვერმოდებული და გასანიავებელი ბინის სუნმა შეცვალა. ვერც იფიქრებდა ასე რომ მოენატრებოდა. იმ დღეს მთლიანად ბინის

როცა ჩვენს ქუჩაზე სიყვარული თოვს! “10“

-შენი სურნელი,აქედან იწყება და მერე იცი სად მიდის?-ხელი ზემოდან ჩაუცურა მაისურში და ხერხემალზე დაუსვა,-აქ,-თითები მიაბჯინა ზედ -გაჩერდი,-ხმის კანკალით სთხოვა მარიტამ -რატომ,არ გინდა?-გაიკვირვა კოსტამ,თუმცა ხელი არ უშვია,პირიქით მისი ხერხემლის

გაპარულა სიყვარული... გაქცეულა...

გაპარულა სიყვარული... გაქცეულა... ისე რომ არ დარჩენია არაფერი, ის ტირიფი, რომ ვახარეთ, წაქცეულა და ამით ხაზგადასმულა ყველაფერი... გაქცეული ქარს მიჰყვება ქუდმოგლეჯით, და გლახ უკან მოხედვაც რომ ენანება, სტვენითა და გულის კაპილართა გლეჯვით აორტაში

უდანაშაულო სიყვარული (თავი 5)

ორი წელი იმაზე უფრო ადრე გავიდა ვიდრე რომელიმე მათგანი ელოდა, ან არც ელოდა არავინ უბრალოდ დრო მიდიოდა და ვერც დამჯდარი ელემენტი ვერ აჩერებდა საათზე მამოძრავებელ ისრებს.ყველაფერი თავის მწყობრში იდგა, ან იქნებ იმიტომ ,რომ ეს მწყობრი არც არასდროს

როცა ჩვენს ქუჩაზე სიყვარული თოვს! “9“

რამდენიმე თვე ჰაერში მტვერივით აიზიდა და გაქრა,სადღაც შთაინთქა.მარიტას კი უკვე კონსტანტინეს ცოლი ერქვა,კონსტანტინეს კი - მარიტას ქმარი და გარეგნულად ყველაფერი ისე ჩანდა,როგორც ჩვეულებრივი მოსიყვარულე ოჯახი,აი შიგნით კი ყველაფერი ყირაზე იდგა.ორივე

ნიძლავი თუ სიყვარული

მე მარიამ ყიფიანი 19 წლის ვარ მყავს მშობლები და პატარა და ნინიკო მე თბილისში მარტო ვცხოვრობ ბინაში ვსწავლობ საკმაოდ კაპასი ვარ როგორც ჩემი მეგობრები მახასიათებენ ეხლა უნიში უნდა წავიდე ჩემ გოგოებს ველოდები როდის გამომივლიან აი ტელეც მირეკავს -გოგო

უდანაშაულო სიყვარული (თავი 4)

-მითხარი ჩემო სიყვარულო, მითხარი რომ არაფერი გიქნია, ხმა ამოიღე ნატა. პატარა ბავშვივით თიროდა და სახეზე ეფერებოდა დაუცველად მწოლიარე ქალს, რომელსაც ახლა ალბათ ყველაზე მეტად სტკიოდა, ალბათ კი არა ასეც იყო, ასე ეგონა მიწა ინგრეოდა და ჩამონგრეულ

სიყვარული მარადიულია 13

- არა კატო რა სისულელეა.-გაიცინა.-რამე თუ მოხდება აუცილებლად გეტყვი.-ღიმილით დააყოლა და შუბლზე მაკოცა.ღრმად ამოვისუნთქე,მივხვდი რომ მატყუებდა.ცრემლები მომერია,სწრაფად დავემშვიდობე და კიბეები ავირბინე.კარებთან სახე დავიმშვიდე და ისე შევედი.