სიყვარულის ქვეშ

შორი-ახლოს მოფრინავენ გედები საყვარელმა მიატოვეს , ვერ ხვდები? დადიხარ და ეძებ მარტო ეულად დაფარფატებ მაღლა-დაბლა გრძნეულად.

"გატაცებული" (თავი 3)

ნახევარი საათი უაზროდ ვიჯექი, მარტო. მხოლოდ გაქცევაზე ვფიქრობდი, მაგრამ ახლა აჩქარება არაფერს მარგებდა. კარგად უნდა შემემუშავებინა გეგმა და ხელსაყრელი მომენტი შემერჩია.თუ დამიჭერდნენ,

ნოემბრის თოვლი (სრულად)

ჰო და როგორც უკვე ვახსენე ნოემბრის ბოლო იყო და თოვდა. ამ ფაქტს მეორედ იმიტომ ვიმეორებ რომ ასეთი რაღაცები იშვიათად ხდება... ნოემბერში, თოვლი? რაღაც ზღაპარი მეგონა რომ დამირეკა ჩემმა გადარეულმა დაქალმა გარეთ თოვსო... რა თქმა უნდა არ დავიჯერე და ძილი

სიკვდილი შთანთქავს სიცოცხლეს(სრულად)

იმ დღეს ისე აღრფთოვანებული იყო. იმდენად მიიჩქაროდა სკოლაში გამიკვირდა ნუთუ ეს ჩემი შვილია თქო. ისე ლამაზად გამოიყურებოდა პრინცესა გეგონებოდათ. დილით ისაუზმა როგორც წესი ამას არ აკეთებს ხოლმე, ყველა ოჯახის წევრი ჩაგვკოცნა

სიცოცხლეს დაბრუნებული [ დასასრული ]

-ბავშვს ყურადღება არ უნდა მიაქციოთ გზაზე რომ გადმოდის? რანაირი დედა ხართ? (გავიგონე მანქანიდან ვიღაცის ხმა, მაგრამ ყურადღება არმიმიქცევია და ნიაკოს სახე დავუკოცნე... -ჩემო პატარა მეტი ასე აღარ შეაშინო დედა ძალიან გთხოვ -ალა დე ნუ ტილი ლა, ლატო

სიცოცხლეს დაბრუნებული [ 4 ]

-ალექს რაგინდა? რა საჭირო იყო აქ წამოსვლა? -ბოლობოლო უნდა გავარკვიოთ ყველაფერი -რა ყველაფერი? (გამიკვირდა) -რამდენხან უნდა დამიმალო, რომ ჩემზე გიჟდები? (ირონიულად მიღიმოდა) -რაა.. მეე? .. შენ?.. სად? (დავიბენი) არა.. არა რასისულელეა

სიცოცხლეს დაბრუნებული [ 3 ]

იას გავუთიშე და ალექსს მივუბრუნდი -მოხდა რამე? -ტასო ეგრე რატომ იქცევი? (აშკარად ნაწყენი იყო) -როგორ ვიქცევი? (გამიკვირდა)

სიცოცხლეს დაბრუნებული [ 2 ]

-ანდრეს ძმაა, როგორ ძალიან გავს არა? (მოწყენილმა ავხედე) -არა კი ნამდვილად ძალიან სიმპატიურია, მაგრამ სად ანდრე და სად ეგ ბიჭი.. ტას ხო ნამდვილად კარგად ხარ? (შეშინებულმა მკითხა) -იმედია ყველა ჩემს დანახვაზე, საავადმყოფო-საავადმყოფო სირბილი

სიცოცხლეს დაბრუნებული [ 1 ]

-რატომ არ დამპირდი? დამპირდი რაა (ტირილი დავიწყე) -რა ტას, რა დაგპირდე (გაკვირვებულმა გამომხედა, მუცელზე მისი ხელი დავიდე და მას გავხედე) -დაგვპირდი, რომ არ დაგვტოვებ, ძალიან გთხოვ დაგვპირდი რაა (ანდრე მაგრად ჩამეხუტა)

ერთხელ სიკვდილი სიცოცხლეს შეხვდა

ერთხელ სიკვდილი სიცოცხლეს შეხვდა, გაეცინა და სიცილით უთხრა: "რისთვისღა ჩუქნი სიცოცხლეს შენსას, ხომ იცი ერთხელ მივალ, წავართმევ, რისთვის აცოცხლებ წუთებს, საათებს ბოლოს ხომ იცი მე რომ წავართმევ"