წვიმის სურნელი (სრულად)

"უცნაურია,თუმცა სწორი,რომ სიყვარულს ვერ გადმოსცემ სიტყვებით,მაშინ როდესაც ის გულწრფელი და ნამდვილია. სწორედ ასეთი იყო ჩემი და გაბირელის სიყვარული მელანია, გახსოვდეს დედიკო,როდესაც გულწრფელად შგიყვარდება,ხელი მაგრად ჩაჰკიდე შენს სიყვარულს და არცერთი

სანამ მოვკვდებოდე (სრულად)

საუკეთესო მეგობრებს შორის, დიდი ტკივილი ჩნდება როცა ერთ-ერთს ის შეუყვარდა ვინც არ უნდა შეყვარებოდა. ერთმა საბედისწერო წუთმა შეცვალა სრულიად ყველაფერი.

სისხლისფერი ამბები სრულად (პირველი ნაწილი)

ჯადოქართა მოდგმა უდიდესი გამოწვევის წინაშე დადგა, როცა მათი თემის ლიდერი, უმშვენიერესი კარმილა ვამპირ ვლადს გაჰყვა ცოლად. კარმილა კეთილი, ჭკვიანი და წინდახედული ქალი იყო, თუმცა სიყვარულმა თვალის ჩინი წაართვა, მომავალი თავისი მოდგმის მტერს

ფსიქიატრიული: ფერადი ფანქრები /სრულად/

"- წამლის მიღების დროა.- თქვა ერთ-ერთმა მედდამ, რომელსაც როგორც სხვა ექიმებისავით, საშინლად გულისამრევი თეთრი ხალათი ეცვა. თვალებს შეშინებული აცეცებდა. ეტყობოდა, რომ ახალი იყო. ალბათ ეშინოდა კიდევაც ჩემი."

ნუ მეჩემები, ნუ მე-მეები /სრულად/

"მე- ზღვაში ჩავარდნილი წვეთი ვარ. შენ- თვით ოკეანე."

უხილავი გრძნობები (სრულად)

-სინამდვილეში რა გინდა მანიკა? - ორივე მკლავში ერთდროულად ეცა და გოგონა მყარად მოიქცია ხელებში. მანიკამ დანისლული თვალებით შეხედა მამაკაცის მწვანეებს, შემდეგ მზერა მის გამობურცულ ტუჩებზე გადაიტანა, რომელიც სასმლისგან ოდნავ გაწითლებულიყო, ქვედა ტუჩზე

არა მე, არამედ არამე /სრულად/

არა მე, არამედ არამევ, მეტისმეტად გათავხედდი საკუთარი არსებობით. შუქზე გამოსვლამ გაწყინა, ძვირფასო. არა არაფერი, არამედ ყველაფერი. არა მე, არამედ არამეა არაფერი. და არა არამე, არამედ მე ყველაფერია.

ღამეული კოშმარი /სრულად/

"- შეწყვიტე, მეთიუ! შეწყვიტე, გთხოვ... - შევწყვიტო? შევწყვიტო, მარია? - შეწყვიტე გთხოვ... - შევწყვიტო? რატომ?! - ვეღარ გადავიტან შენს მეორეჯერ სიკვდილს...."

ევა - სრულად

დიდხანს იჯდა იქ. დიდხანს იყო თავის სტიქიაში, საყვარელი წიგნის საყვარელ პერსონაჟებთან ცხოვრობდა. მერე შოპენის მუსიკის ხმა ფხაკუნმა გადაფარა. ალბათ, ჩაეცინებოდა, თუმცა ის ხომ კონსტანტინე ალაზნისპირელი იყო. ემოციებს ვერ გამოხატავდა. არ შეეძლო... წიგნი

artificial love 18+ /სრულად/

"შენ ხომ არ იცი, როგორი მტკივნეულია, როცა ბედნიერი წუთები დღის სინათლესთან ერთად უფერულდება. შემდგომ კი თავისთავად ქრება.... ქრება და უჩინარდება ფანჯრის მიდამოებში მყოფი ღრიჭოებიდან. ბოლოს კი უთქმელად გტოებს, მაგრამ ამავდროულად თან გიტოვებს შენში