შიშველი ემოციები (სრულად) +18

საღამოს ბანგკოკის ჰაერი ცხელი იყო, ჰაერში ირეოდა სთრით-ფუდის, შემწვარი წაბლის, მოსაწევის და ალკოჰოლის სუნი. ყოველი კუთხიდან ისმოდა მოგუდული მუსიკა და ნეონის ფერად-ფერადი აბრები გვამცნობდნენ, რომ ქალაქში უამრავი ღამის კლუბი ფუნქციონირებდა.

იდუმალი ბანაკი (სრულად)

-იცი რას ვფიქრობ? -დიდი ხნის დუმოლის შემდეგ წარმოთქვა ლილიამ. -როდესაც ამ დაწყევლილ ბანაკს დავტოვებ შენც ჩემს გვერდით უნდა იყო! მინდა, რომ ჩემს ცხოვრებაში იყო!

Cry baby (მეორე ნაწილი სრულად)

-მე და ერეკლე ცოლ-ქმარი ვართ,… -უი, რას ამბობ, მართლა?-ირონიულად ზიდავს ლილე წარბებს მაღლა და მხოლოდ მაშინ ჩერდება, როცა მხარზე ვჩქბეტ. -მაგრამ…-სიტყვას წყვეტს გოგონა და მზერას ვეღარ გვისწორებს, ალბათ, მობილიზება და სიტყვების გონებაში დალაგება

ნუმა ათქარვენ! (არ დაიკარგო)- {სრულად}

-ჩემო სიყვარულო, შენ მოხვედი, შენ აქ ხარ, ვიცოდი, რომ მოხვიდოდი. -ხო აქ ვარ, შენთან ვარ ჩემო პატარავ. -ათრთოლებულ თითებზე მაკოცა და ჩემს ტუჩებზე გადაინაცვლა. -ნუმა ათქარვენ! (არ დაიკარგო) -მკაცრად ვუთხარი და მის მაისურზე ჩაბღაუჭებული მთლიანად მას

შკვალი. (სრულად)

შკვალი-მოულოდნელად ამოვარდნილი ხანმოკლე ქარიშხალი.მე უკვე აღარ ვხედავდი ზღვას, მხოლოდ თეთრ ნისლს ირგვლივ.და მის სახეს, რომელიც ადგილებში პატარა ხალებითაა დაფარული.ჩვენ - არ ვართ ისინი, ვინც ცარიელ სიტყვებს აგდებენ და ირწმუნებიან " ღრმა, ერთგულ"

რატომ შენ? (სრულად)

-გაწიე, თორემ გავიტან-ისე მიღიმის, ვხვდები გამკეთებელია, ამიტომ ამჯერად წესიერად ვაყენებ და ერთად შევდივართ მოლში. -იმედია ჭკუიდან არ გადამიყვან-მეუბნება და ბეჭებზე ხელს მხვევს -უკაცრავად, აქ იმიტომ წამოგიყვანე რომ დამეხმარო და არა მებუზღუნო,

მხოლოდ შენი (სრულად)

იდეალური იქნებოდა , რომ არა ის, რომ საცხოვრებლად სხვაგან გადავდივართ. მე არც კი დამიწყია კამათი დედასთან, როდესაც მან მითხრა რომ მის საქმროსთან გადავდიოდით საცხოვრებლად, რომელიც საერთოდ სხვა ქალაქში ცხოვრობს, საერთოდ არაფერი არ მითქვამს. უბრალოდ

რამდენიმე წამი (სრულად)

ადრე არ მესმოდა რამდენიმე წამს ასეთი ძალა თუ ჰქონდა.. ახლა ყველას ვეცოდები, ყველა წუხს ჩემი მდგომარეობის გამო, მაგრამ რეალურად არავინ... ადამიანებს უბრალოდ სხვისი ტკივილი აინტერესებთ, აინტერესებთ და ამით გარკვეულწილად კათარზისს განიცდიან.. როგორც

უბრალოდ მეგობრები (სრულად)

მიყვარდა, ისე მიყვარდა როგორც არავინ არასდროს მყარებია. მისი თვალები მიყვარდა, რომლებიც სიბნელეში მთვარესავით ანათებდნენ. ნაცრისფერი სფეროები, რომლებშიც ყურება ყველაფერს მერჩივნა.

მუდო ელფი ( სრულად )

ეს დღეც ისე გადიოდა, როგორც დანარჩენი რუტინული სამუშაო დღეები. მხოლოდ იმ განსხვავებით, რომ მაგიდასთან მჯდომს, მეათასედ მესმოდა საახალწლო სიმღერების ნაკრები, რომელიც ჩემს უძვირფასეს თანამშრომელს, ვატოს ჩაერთო. სმენის ნატამალი არ გააჩნდა, თუმცა