საბედისწერო ქმედებები (სრულად)

ერთი კვირა ელოდებოდა დედაჩემი იმ “პრადას” ჩანთას. ჩემ და საუბედუროდ, მაინც და მაინც მაშინ ჩამოვიდა ამანათი, როდესაც დეფილე ჰქონდა. მთელი დღე გაწამაწიაში იყო. ჩანთაზე რომ გაიგო, კინაღამ კივილი დაიწყო. თვითონ ვერ ასწრებდა, ატელიეში იყო წასასვლელი,

მუდო და მისი ღიმილის მიზეზი (სრულად)

მარტო მიაბიჯებდა თბილისის ქუჩებში,ხელები გულზე დაეკრიფა და ცდილობდა არ ეტირა,გული ჰქონდა მოკლული, ტკიოდა ,მაგრამ ვერ შველოდა ..რა იყო მიზეზი?-სიყვარული,თუ მოწონება ?-ამას ბოლოს გადავწყვეტთ ,ერთად ....

უარესობიდან უკეთესობამდე (სრულად)

წელზე ხელი მომხვია, სასწაული კოცნა დამიწყო ხელები კისერზე შემოვხვიე, ის მთელი ძალით მეხუტებოდა სასწრაფოდ სახლში წავედით და ყვლეფერი იქ გავაგრძელეთ ჯერ კაბა გადამაძრო მერე კისერში ნაზი კოცნა დამიწყო კისრიდან...

იცი, დღეს ჩახუტების დღეა.. ( სრულად)

ჩემი ბედნიერება ერთი თბილი ჩახუტებაა, ყოველთვის და განსაკუთრებით - ჩ ა ხ უ ტ ე ბ ი ს დ ღ ე ს !!!დილით ადრე გამეღვიძა, შვიდის ნახევარი იყო თვალები რომ ვჭყიტე . ზანტად ავდექი, ჩემს ,,მოგონებების ყუთს“ ხელი დავავლე

სიყვარულის ბალადა სვანურად (სრულად)

-მიდი დაარტყი! ერთი ამოსუნთქვით მიაძახა მწვრნელმა მეტრეველს და აგათონიკეც დაჰყვა, მის ,,ბრძანებას“. ბატონი ნიკა არ შემცდარა. ბიჭმა ბურთს მთელი ძალით დაარტყა და ძელის დახმარებით კარებში შეგორდა. ლიპარტელიანს სახეზე წითელმა ალმურმა გადაჰკრა. ,,როგორ

სანუკვარი სიმშვიდე (სრულად)

აკანკალებული.. აღელვებული.. ტანჯვაგამოვლილი.. განადგურებული მივუყვები არეული ნაბიჯით გზას.. საყრდენგამოცლილი კედლებს ვეჭიდები და,

მომავალი ბედნიერება {სრულად}

მე ვარ ანამარია ლუტიძე. 20 წლის, საშვალო სიმაღლის, თაფლისფერი თვალებითა და შავი თმით. მყავს და ლიზი ლუტიძე, 23 წლის, რომელიც ჩემი ტყუპი დასავითაა, რადგან ძალიან ვგავარ, მასაც ჩემსავით თაფლისფერი თვალები აქვს, საშვალო სიმაღლის და ოდნავ გამხდარი

ცხოვრება ეს ზღაპარი არაა სრულად

ნეტა ცხოვრების დასაწყისიც ისეთივე იყოს, როგორც ზღაპარი. მოკლედ, იყო და არა იყო რა, იყო ჩვეულებრივი სიმახინჯითა და ნიჭიერებით გამორჩეული გოგონა. 1.76სმ-ის სიმაღლის 96 კგ-ის. წითელი, ძალიან ძალიან წითელი თმითა და თაფლისფერი თვალებით. თვალებზე

ორი მოწმე (სრულად)

-ლილია, დემეტრე და ნია ამ დილით ერთად მოკლეს მანქანაში_გაისმა დემნას დაძაბული ხმა და დაჩიმ თითქოს ზურგზე იგრძნო გოგონას კაკლის ხელა თვალების მზერა. (2) -რა საშინელებაა, ვწუხვარ_ თავი ჩახარა ლილიამ. -შენ თქვი რომ ნია მიმტანი იყოო, ახლა ამბობ საცხობში

სტასი (სრულად)

-მკვლელი ვარ! ვიცოდი რა სჭირდა და მაინც ვეჩხუბე! მე ის მოვკალი! გრიშა მოვკალი! გამუდმებით იმეორებდა გონებაში სტასი და შიგადაშიგ ხელს საჭეს არტყამდა.-მკვლელი ვარ! ვიცოდი რა სჭირდა და მაინც ვეჩხუბე! მე ის მოვკალი! გრიშა მოვკალი! გამუდმებით იმეორებდა