ტანგო ჰორიზონტზე -2-
''-დიდი მადლობა, რომ ყურადღება მომაქციეთ და ეს ნაგავი მუსიკაც გათიშეთ! ისე, მაინტერესებს, როგორ არ გბეზრდებათ ყოველ კვირას ასეთი წვეულებების მოწყობა, როცა ქვეყანაში უამრავი ადამიანი კვდება ავადმყოფობით, შიმშილით, ტკივილით, სიცივით? თითოეული ხომტანგო ჰორიზონტზე -1-
''ბოლოს თმის ძირები აეწვა და უკან გაიხედა. დაინახა, როგორ ეკიდა მის მუქ შინდისფრად შეღებილ, უკვე ბუნებრივ, ყავისფერ ფერში გადასულ თმას ცეცხლი და აკივლდა. ცეცხლი ჯერ მხრებზე გადავიდა, მერე მკერდზე, გულზე, მუცელზე და ბოლოს ფეხებზე. სიბნელიდან კი ვიღაცტანგო - გრძნობების ცეკვა
მოკლედ, ეს არის ფიკი 1 მიმართულებაზე. დირექშენერებს მოგეწონებათ *-* ფიკი არი გოგოზე რომელიც წლების მერე მშობლიურ ქალაქში დაბრუნდა, ფელიციას ძალიან უყვარს ცეკვა და იწყებს ცეკვის ჯგუფში სიარულს. გაიცნობს ბიჭს რომელსაც ის ძალიან შეუყვარდება... მოკლედვნების ტანგო
წამიერი აკორდები და მუსიკას აყოლილი სხეულები, რითმის განცდა და წყვილების ნელი ტანგო, გაბნეული თითო ბგერა და დადგმული ვნების ვალსი მჩქეფარე და ემოციით სავსე, ბედნიერი სახეები. უღიმღამო ფერგასული, ცარიელი მაგიდები გრძნობისგან მარტოსული და ეულივიცეკვოთ ტანგო!
ვიცეკვოთ ტანგო, შევაჩვიოთ სხეული რხევას, ვიცეკვოთ ლაღად... ყურს ნუ უგდებ სამყაროს ქცევას! არ შევიმჩნიოთ, რომ იღვიძებს გული სნეული, თითქოს ორგული მეეტლეც კი დარჩა ეული! ხელი მომხვიე, ვიოცნებოთ ტანგოს ცეკვისას, შემომეხვიე უფრო მჭირდოდ უკვე რწევისას!უმელოდიო ტანგო (სრულად)
– მინდა წავიდეთ! – მეუცხოვა მისი ხმა, როცა პირველად გავიგე აჭრილი, დასერიოზულებული... ხმა, რომელშიც პირველად, პირველად იყო მოქცეული მთელი სამყარო. – სად? – ვერ მივიღე სერიოზულად ყოველივე. – სადაც იტყვი, ოღონდ აქედან შორს!ტანგო ყინულზე (თავი პირველი)
სუსხიანი ზამთარი იყო მეორე სართულის აივანზე ვიჯექი ცხელ ჩაის ვსვამდი და თბჰილ ფინჯანზე გაყინულ თითებს ვითბობდი,თოვდა...როგორ მიყვარს თოვლი ვიჯექი და ვფიქრობდი რალამაზია ირგვლივ ყველაფერი თეთრი... და წმინდა მაგიდაზე დადებული დაკეცილი გაზეთი ავიღე..."ევალინა" ანუ ტანგო ეშმაკთან
ტუჩები მითრთთის...ნერწყვს ხმაურით ვყლაპავ... თვალებიდან უცნაური წყალი ჩამომდის მდინარეებად... მეღიმება...ეს სიმწრის ღიმილია... მიშველე!წამიყვანე... შენთან მინდა... აქ ვერ ვსუნთქავ.. ყველა უცნაურია.. შენი სურნელი მენატრება.. ისევ ვტირი.. ცრემლებიეს იყო ჩვენი პირველი ტანგო...
ეს იყო ჩვენი პირველი ტანგო ათრთოლებული ხელები წელზე, ვცდილობ რომ გრძნობა თავიდან ვმართო, მაგრამ უშენოდ წამითაც ვერ ვძლებ.ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.