უსაზღვრო

ამოვალ მეტროდან, ისევ გელი, ვიყურები იქით-აქით, ტელეფონს ვუყურეეებ, ვრეკავ მაგრამ ზარი არ გადის, გავდივარ ქალაქში და ქუჩაში ხალხის რბოში ავირევი, ისევ მომლოდინეთა რეჟიმში მყოფ აბონენტს ვგავარ. ყველას გავხედავ და გამოვხედავ, თითქოს მათში გეძებ,

უსაზღვრო {სრულად}

- ჩაიცინა, შიშველი ფეხის გულები მიაბჯინა მკერდზე, თან ტუჩზე იკბინდა. -ეს წესით მეორე უნდა ყოფილიყო

უსაზღვრო {6}

-მადლობა. -რისთვის? - ქვევიდან მოქცეულს დაჰყურებდა, სხეულის ყველა დეტალს უთვალიერებდა, თითებს ვერ აჩერებდა და ყველა წერტილში ეხებოდა. -იმისთვის რომ ჩემთან ხარ და ყოველთვის ყველაფერს სხვა ფერებში მაჩვენებ.

უსაზღვრო {5}

-არ მინდა ნახო როგორ გამიტანენ. -ტიტე. -გთხოვ. ვერ ვიტან ასეთს რომ მიყურებ, ჩემი თავი მძულდება. - თვალები დახუჭა და ჰაერი ღრმად ჩაისუნთქა

უსაზღვრო {4}

-რომ იცოდე რა საყვარელი ხარ. - შარფი ყელამდე ჩამოუწია და თბილი ტუჩები ვნებიანად დაუკოცნა.” სწრაფად დახურა ლეპტოპი, თვალები ერთმანეთს დააჭირა და ქვედა ტუჩზე სიმწრით იკბინა.

უსაზღვრო {3}

-პატარაა, გელოდები. - ლოყაზე მიაკრო ტუჩები, მერე კეკემაც შეხედა და მომღიმარმა მოწყვეტით აკოცა. - კიდევ. - გაიღიმა და ქალის ტუჩებიც იგრძნო თავისაზე. - კიდევ. -გეყოფა…

უსაზღვრო {2}

ასე მშვიდად ცხოვრებაში არასდროს უგრძვნია თავი. ყველაფრისგან დაცლილიყო და სხეულში სრულ ჰარმონიას გრძნობდა.

უსაზღვრო {1}

თითებით დაიჭირა პერანგი, მოხრილი თითი ოდნავ შეახო კანზე და მისი სინაზის შეგრძნებისას სხეულში სასიამოვნოდ გასცრა. ცოტა ხანს თვალებ მოჭუტული ფიქრობდა

უსაზღვრო " მონატრება " (სრულად)

არ ვიცოდი ესე თუ გამიძნელდებოდა...არ ვიცოდი თორემ არ გაგიშვებდი , არ გაგიშვებდი ჩემგან თუნდაც 1 დაბიჯით შორს ჩემსკენ მოგწევდი და ჩაგეხუტებოდი, ჩაგეხუტებოდი ისე რომ გეგრძნო თუ როგორ ცემს სიყვარულისგან ჩემი პატარა გული, გაგრძნობინებდი რომ შენ ჩემთვის

უსაზღვრო სიყვარული! (სრულად)

დრო ზოგჯერ გვაშორებს ადამიანებს, ხან კი გვახვედრებს.. დროის სისასტიკისგან არავინ არ ვართ დაზღვეულები. დრო ხან იქით - ხან კი აქეთ წაგვიყვანს. დრო თეატრია - ჩვენ კი მისი პერსონაჟები ვართ.