უშენოდ(15)

მაპატიე თითოეული დაღვრილი ცრემლი , გეფიცები მხოლოდ ბედნიერებისგან გამოწვეული ცრემლით გამოვისყიდი ... მერე ისევ ჩავეხუტე , მასთან ასე ყოფნა არასდროს მომბეზრდება. მისი სურნელით გაბრუებული, მისი სითბოთი და სიყვარულით სავსე....

უშენოდ(14)

ასე გადის დრო და გამთენიისას მეძინება. გაღვიძება თავისთავად ადრე მიწევს ,დღეს ლინდასაც დავემშვიდობე . მოკლედ ასე ,უკვე საღამოა სამსახურს ვტოვებ . მანქანაში ჩავჯექი ,სახლში ვაპირებდი მისვლას მაგრამ არღვლიანმა დამირეკა და მასთან წავედი

უშენოდ(13)

-უი მართლა ბათუმ დამირეკა მოვალ სალო რომ იქნებაო და დავურეკო?- უცებ ვტქვი და დავინახე როგორ შეეცვალა გამომეტყველება ბერდოს . სალომეს სულ არ გაუმახვილებია მაგაზე ყურადღება -დაურეკე - უბრალოდ მითხრა და კარის გასაღებად წასულ ბერდოს გახედა. მერე

უშენოდ(12)

-მადროვე რა რას ვაკეთებ ისეთს ცოტას ვიხალისებ- ყურიც არ მათხოვა.კიბეებს ჩაუყვა და პირდაპირ ჩასკუპდა მანქანაში.მეც მივყევი უკან და დავჯექი. ბერდო საჭესთან იჯდა და უკან მსხდომს უყურებდა -სალომეც წამოვა ... მე მარტო ხო არ ვიქნები გოგო .თუ წინააღმდეგი

უშენოდ(11)

-სად იყავი შენ აქამდე? - ვაკომ უთხრა და მხარზე დაადო ხელი იდაყვით ეყრდნობოდა.. მომდევნო გადაკრა და აკოს გახედა- აბა ... ჩამოგიყალიბა კაცმა და რას აპირებ -ხო იცი რო ის გითხრა რასაც გულის სიღრმეში ფიქრობ და ბოლომდე მართალია - სვანმა უთხრა მე კი

უშენოდ(10)

„კატო“ საშინლად მენატრება, ვზივარ ვუყურებ და ვგრძNობ როგორ მენატრება ეს დაწყევლილი თერთმეტი თვე და ხუთი დღე გავიდა და ისე მენატრება ეს საზიზღარი კაცი რომ ვხედავ მინდება ვეძგერო და ჩემი საყვარელი მსუყე ტუჩები დავუკოცნო,ისე მინდა მომეფეროს და გულში

უშენოდ(9)

მე კი ქეთრინს დავავლე ხელი და საძინებელში შევყვანე, არ ვაპირებდი მის გაშვებას. ჩემი მაისური მივაჩეჩე პირსახოცი გადავკიდე მხარზე და სააბაზანოში შევაგდე. ბევრი იბუზღუნა მაგრამ ბოლოს ჩემს გვერდით ტკბილად ეძინა და მისი სურნელით და სიახლოვით გაბრუებულს

ჩემო ვერ ვსწავლობ უშენოდ ცხოვრებას

28აგვისტოს 3 წელი გახდება რაც შენ აღარ ხარ და მე ისევ შენით ვცხოვრობ,ჩვენი ტკბილი მოგონებებით.... საფულე შენ რომ მაჩუქე დამეხა,მაგრამ ახალს არ ვყიდულობ,ჩანთებიც სულ გადაიქუცა მაგრამ ხშირად მაინც ვხმარობ,ყვავილები დაჭკნა,მაგრამ ისევ ჩემს

არასდროს უშენოდ! (19)

თავიდან, როცა მოსაწვევი გავხსენი და მასში სანდროს სახელი ამოვიკითხე ჩემს თავს ვუთხარი, არსადაც არ წახვალმეთქი, მაგრამ შემდეგ, როცა მოსაწვევი ყველა ჩემმა ახლობელმა მიიღო დავფიქრდი, იქნებ სწორედ ამ მოსაწვევის წყალობით დასმოდა წერთილი მთელ ამ

უშენოდ(8)

გამახსენდა როგორ მცემდა თემო და გონებიდან ვერ გავდევნე ის კადრები, ყურში ისევ ცამესმოდა მსხვრევის,გინების , დაცემის ხმა ყურები მიბუგდება,თიტქოს ისევ ისე მტკივა მუცელი , ხერხემალი , ძველბი ,სახე .არც კი ვიცი რას ვაკეთებდი ხეებს უმისამართოდ ვიქნევდი