უცხო ( თავი 11 )

- დაგეთანხმები, სურვილი მაქვს კატასავით მიგახჩო. - მხოლოდ, იმიტომ გინდა მიმახჩო,რომ შენს თავზე კონტროლი, არ გაქვს. კი, მაგრამ ეს ჩემი ბრალი ხომ არაა?! - ცინიკოსი, ვირი, როგორ ბედავს. თან როგორ მშვიდად მეუბნება, ალბათ ირონიული ღიმილიც დასთამაშებს.

უცხო ( თავი 10 )

- აქ რა გინდა?! - ცივად ვეკითხები, მისი ნახვისგან მონიჭებულ სიხარულს ვაიგნორებ. ფეხებს გაყინულ იატაკზე ვალაგებ, ჟრუანტელი მივლის. - აქ, რა მინდაააააა გოგოოო?! ამის დშ, შენ რატომ წამოხვედი უთქმელად?! როდიდან იქცევი ასე?! იმის ღირსიც არ ვიყავი, რომ

უცხო ( პერსონაჟები)

ეს ჩემი პირველი ისტორიაა, ეს დღიური მართლა არსებობს.. მაგრამ რაღაცეები მე ჩავამატე, უფრო საინტერესო, რომ ყოფილიყო. რამდენად კარგი, გამომოვიდა არ ვიცი, ეს უკვე თქვენ უნდა გადაწყიტოთ. პერაონაჟები ჩემი ფანტაზიით ავირჩიე..

უცხო ( თავი 9 )

მენატრები ისე მენატრები, რომ სული მეხუთება, უშენობა მახრჩობს და ნელნელა მგუდავს. იცი ყველაზე ძალიან, რისი მეშინია?! - შენი ხმის ტემბრი, ნაზი მიხვრა-მოხვრა, ნატიფი ნაკვთები, შენი სურნელი, დროთა განმავლობაში არ ამოიშალოს, ჩემი მეხსიერებიდან.დედიკო,

უცხო ( თავი 8 )

- ჯანდაბა, გამოფხიზლდი. -რამდენჯერმე შემოარტყა სახეში. ბიჭიც გონს მოვიდა, ტკივილმა შეაწუხა და დაჭრილი მგელივით დაიღმუვლა. თვალების ირისები, სულ ჩაწითლებული ჰქონდა. - კიდევ არ გაითიშო. დამეყრდენი, მომეხმარე, რომ აგაყენო. - ბიჭი, დაჰყვა გოგონას

უცხო (თავი 7 )

ბიჭის სწრაფი რეაქცია, რომ არა გაიშოტებოდა იატაკზე. კნუტივით წამოიკნავლა და როცა მიხვდა გადარჩა დაცემას, თან ვიღაცის სხეულზე ტყიპასავით იყო აკრული ამოისუნთქა. ცხვირში სასიამოვნო სურნელი უღიტინებდა. მზერა გაუსწორა, მის ჭაობისფრად მნათობ სფეროებს,

უცხო ( თავი 6)

ადამიანი ისეა მოწყობილი, როცა ბედნიერია, იმაზე არ ფიქრობს, რომ ერთ დღესაც დაკარგავს. როცა ყველაფერი დაგეგმილი აქვს, ვერ წარმოუდგენია გეგმების შეცვლა. არადა ყველაფერი შეიძლება უარესობისკენ შეიცვალოს.ძალიან ეძინებოდა, ვეღარ კითხულობდა. დღიური გვერდზე

უცხო ( თავი 5 )

- ვიცი, რომ სიმპატიური ვარ და ჩემი ყურება გსიამოვნებს. მაგრამ სჯობს ვიცეკვოთ - ხელი ჩამკიდა და საცეკვაო მოედნისკენ წამიყვანა. სხეულზე ამიკრა, მუსიკას ტანი ააყოლა. მეც მაიძულა მის ნებას დავყოლოდი. მისგან ცეცხლი მოდიოდა, რომელიც მწვავდა და ფერფლად

უცხო ( თავი 4 )

ქუჩაში ღამით მარტო სეირნობა, ყოველთვის მიყვარდა. ამიტომ არც აქ მომიშლია ეს ჩვეულება. მართალია ნაკლებად იყო სიმშვიდე თბილიში ამ დროს, მაგრამ მაინც მომწონდა სავსე მთარის შუქზე ხეტიალი. სახლიდან საკმაოდ შორს მომიწია წამოსვლა, უკან ვაპირებდი

უცხო ( თავი 3 )

იმ დროს როდესაც თვითფრინავი , ჩვეული სწრაფი სვლით მიწას საბოლოოდ მოსწყდა და აიჭრა პირქუში ღრუბელთა საკმაოდ გრძელი ფენისკენ. ღვედი კიდევ ერთხელ შეისწორა და თვალები მოჭუტა. ხელებ შუა მოქცეულ დღიურს, რომელიც დედამ მისცა წასაკითხად, ძლიერად მოუჭირა