სიკვდილის ფერი

უბრალოდ საშინელი გრძნობა როდესაც სიმართლეს იგებ,აქამდე არასდროს მძულებია ადამიანი და შემიძლია უკვე ვთქვა რომ მე მძულს! რალური ისტორია ტკივილით გაჟღენთილი, მაგრამ შეძლო ძლიერმა

ფერი ყვითელი 2.თავი

-რუია ბონე - ფიქრებიდან გამომარკვია ჩემი სახელის დაძახებამ.ფოიე თითქმის დაცარიელებულიყო,თუმცა ეს ყოველივე მხოლოდ ახლა შევნიშნე.დაბნეულმა ხელი გავიქნიე იმის ნიშნად,რომ იქ ვიყავი.ქალმა რომელმაც ჩემი სახელი დაიძახა მივუახლოვდი,ის კი ოთახში

ფერი ყვითელი 1.თავი

ამდენი წლის შემდეგ პირველად გამახსენდა ეს ფერი და ის გრძნობა,რომელიც მზესთან სიახლოვეს მაგრძნობინებდა. გასაუბრებამდე სამი საათით ადრე,პატარა კაფეში შევედი სადაც ყავა და შოკოლადის ნამცხვარი მივირთვი,შემდეგ კი დანიშნულების ადგილამდე ფეხით

ჩვენს სიყვარულს სულ სხვა ფერი აქვს2

მგონი ვგიჟდები ... არასდროს მომნატრებია ისე ძალიან როგორც ეხლა მენატრება მგონი მოვკვდები მის გარეშე ..თავს ვერ ვპატიობ ... სინანული ყელში მიჭერს იმ ადამიანს ვანადგურებდი რომელსაც ასე ძალიან ვუყვარდი ... ვანადგურებდი თან როგორ ?!! მორალურად.

ჩვენს სიყვარულს სულ სხვა ფერი აქვს

3:23 2018 5 იანვარი ძილინების მიყვარხართქო და ისე არ მინდოდა წასულიყო მაგრამ დილის 8 საათზე სამსახურშია წასასვლელი მეკიდე არ მეთმობა ????სულ მინდა რომ ჩემთან იყოს, სულ მინდა რომ მე მეხუტებოდეს, მე მეფერებოდეს სულ ჩემზე ფიქრობდეს სულ მე მხედავდეს

სასურველი თვალის ფერი (სრულად)

როგორ ვერ ვიტანდი ჩემს თვალებს. ყველა ჩემს თვალებზე აკეთებდა აქცენტს. არავის აინტერესებდა ჩემი პიროვნება. სულ ხაზს უსვამდნენ ლამაზ, დიდ მწვანე თვალებს, რაც ყველაზე მეტად მაღიზიანებდა. ბავშვობიდან ასე იყო.

ჩემი ფერი

მე, მეგობარი მომიკვდა! მე მეგობარი მომიკვდა. ყველაფერს აქვს ვადა, თურმე ადამიანებსაც. მე მეგობარი მომიკვდა რადგან მის სულში არსებული მეგობრობის ვადა ამოიწურა.

რა ფერმკრთალია ყველაფერი- ნათელს მიუღია მკრთალი ფერი.

რა ფერმკრთალია ყველაფერი- ნათელს მიუღია მკრთალი ფერი. გრძნობებს დაერქვა სიყალბე- არავინ იცის სიმართლე. ნდობა- რა ნდობა სად გაქრა ძმობა, დობა, ერთგეულება, მეობა ხალხო. შეხედეთ თავებს საუკუთარ თავებს თქვენ დაინახავთ იმას რაც გვავნებს- სიცრუე სიყალბე

"ყველა ფერი" თავი 2

ერთადერთი პლიუსი აქვს ღამით მასწავლებლებთან სიარულს. ბავშვობიდან მიყვარს ღამე ქუჩაში მარტო სიარული, მაგრამ სამწუხაროდ ამის შესაძლებლობა არასდროს მქონდა, ახლა კი თითქმის ყოველდღე მიწევს ინგლისურის, ფრანგულის ან მათემატიკის გამო. როგორც აღვნიშნე

"ყველა ფერი" თავი 1

ყველაფერი ძალიან უბრალოდ დაიწყო. ალბათ, ამიტომაც იყო ასეთი გამორჩეული. ერთდროულად არღსავსე ბედნიერებითაც და უბედურებითაც. პირვლად როდესაც მას შევხვდი რეპეტიციაზე მაგვიანდებოდა. და გამოხედვა რომელიც მე მაშინ დავიჭირე ჩეთვის გაცილბით მეტად ფასობს