როგორი ვიქნები 10 წლის შემდეგ?(თავი 2)

ტატომ, რომ გაიაზრა ლანაც იქ იყო მისკენ მიტრიალდა. გოგონა ამას არ დაუბნევია, პირიქით, მზერის მოუშორებლად დაუდგა წინ. გაუკვირდა, გაუკვირდა ის, რომ ტატოს თვალებში ემოციას საერთოდ ვერ კითხულობდა. არც ლანას მოულოდნელი ქცევები იყო მამაკაცისთვის

როგორი ვიქნები 10 წლის შემდეგ? (თავი 1)

- იქნებ თვალებში მაინც ჩამხედო! უბრალოდ ახლა მოტრიალდე ჩემკენ და სულ მინიმუმ ეგ მაინც გააკეთო. - გაშეშებული იდგა და ზურგს უკნიდან მომავალ ხმას უსმენდა. - უბრალოდ შემომხედე ალა. - ლანას ცრემლები წამოუვიდა თვალებიდან. მაგრამ მაინც გაუსწორა

შემდეგ

როცა არ იცი შენი რა იქნება შემდეგ

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( სრულად )

- იცოდი არა? -ხმაწასულმა ამოვიხრიალე, -ყველაფერი იცოდი, ღმერთო ჩემო, იცოდი და ამიტომ მექცეოდი ასე ცივად, იმ დროს როცა შენი ქმარი ჩემს თაყვანისმცემლებზე ეჭვიანობდა შენ ჩემზე ეჭვიანობდი, საკუთარ შვილზე...

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 13 )

- რას აკეთებ? -პირდაღებული მივშტერებოდი მის უნაკლო სხეულს, არაფერი მიპასუხა, შარვალი გაიხადა და საცვლისკენ რომ წაიღო თითები თვალები დავხუჭე, მანამდე არ გამიხელია სანამ წყლის დგაფუნი არ მომესმა...

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 12 )

- სასაცილოა აბა რა არის, -თვითონაც გაეღიმა, -ასეთ სიტუაციაში არასდროს ვყოფილვარ, გოგო რომელზეც ვგიჟდები მთხოვს რომ ერთად ვიცხოვროთ, მე კი შეშინებული ვეუბნები უარს...

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 11 )

მიუხედავად იმისა რომ ახალი გაღვიძებული და ნახევრად გაბრუებული ვიყავი მაინც უსწრაფესი რეაქცია მქონდა, ხელი მომიქნია თუ არა მაჯაში ვტაცე და შევეცადე შემეჩერებინა, ძლიერი იყო, ძალიან ძლიერი... - კი მაგრამ რატომ? -მხოლოდ ამის თქმა მოვახერხე.

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 10 )

- საწოლთან შავ ტანსაცმელში ჩაცმული, შავი ნიღბით პირაკრული უცნობი იდგა, ერთხანს სულთამხუთავივით დამყურებდა, მერე ხელი ასწია და ფანჯრიდან შემომავალი მთვარის შუქზე დანის ბასრი პირი აელვარდა...

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 9 )

- ცდილობდა ჩემთვის რაღაც ეთქვა, თავის ენაზე მელაპარაკებოდა, არ მახსოვს რა თქვა, ვერ გავიგე... ჯარისკაცებმა ხელებიდან ამაცალეს მისი უსულო სხეული, დავინახე როგორ შეაგდეს მავთულხლართს იქით გაჩერებული ავტომანქანის ძარაზე სხვა ცხედრებთან ერთად...

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 8 )

-ბილს უკონტროლო სიცილი აუტყდა, მეთაურმა სრულიად მშვიდი და უემოციო სახით ამოიღო ქამარზე დაკიდებული ბუდიდან იარაღი, ხელი ასწია და პირდაპირ შუბლში დააჭედა ტყვია, სახეზე ღიმილშეყინული დაეცა მტვრიან მიწაზე ერთადერთი მეამბოხე...