შენ შემაყვარე

შენ შემაყვარე ლექსების წერა და მხოლოდ შენთვის უწყვეტად მღერა. შენ შემაყვარე შენზე ოცნება და შენი ცქერით კვლავ გაოცება. შენ შემაყვარე ამ ქვეყნად ყოფნა, დარდი და მუდამ შენს გამო ოხვრა. შენ შემაყვარე შენდამი ტრფობა და დამავიწყე გრძნობებთან მტრობა. შენ

შემოდგომა, ზამთარი, ფოთლები და თოვლი

შემოდგომაა, მწვანე ფოთლები გაყვითლებულან და ჩემთან ცვივა. ვიცი შენ გზაზე არ შემომხვდები და შენს გარეშე მე ძლიერ მცივა. შემოდგომაა, მწვანე ფოთლები გახუნებულან, დამჭკნარან საწყლად. ვიცი, რომ შენ ვერ განმეორდები, ვერსად ვერ გნახავ თუნდაც ჩემს წამლად.

სამი მიზეზი (5 თავი)

-რამდენიიი?_ლამის თვალები გადმოუცვივდა განოს. -ღმერთო შენ უშველე, ამდენი ხანი რამ აგატანინა ბიჭო. თუმცა ერთმანეთს იტანდით ალბათ.-წესიერადთქო. -აუ რატიკოო, კიდე მომე ერთიც, თორე გასკდა ტვინი ამის

მე შენ მიყვარხარ !!!

მე შენ მიყვარხარ,როცა წვიმს, მაშინ,როცა წვეთები ალბობენ მიწას,და ირგვლივ ქარი გაავებული კარსა და ფანჯრებს ვერ უხსნის კრიჭას...მე შენ მიყვარხარ, როცა თოვს მაშინ,ირგვლივ იმდენი თეთრი ნისლია,

მე, შენ და დრო

დრო მიდის, მაგრამ არ მივყვები დროს. მე მივდევ საშინელ, სისხლისმღვრელ ომს. ზოგ ლექსთა ფონზე ამბობენ:" თმობს!" მე მხოლოდ შენი გული მათბობს! აქ არ არსებობს გალაკტიონი, ოჰ ჩემთვის შენ ხარ აქ ალიონი. არ არსებობენ ლამაზმანები და მე შენით ვარ განაწვალები.

სექტუმ სემპრა V თავი (ჰარი პოტერის ფანფიკი)

-არა ჰერმიონ! შენ არ მიცნობდი. შენ ჩემი სახელი და გვარი იცოდი, ცოტაც საერთო ინფორმაცია და ბევრი ჭორი… მე პირადად არასოდეს მიცნობდი. არც მე გიცნობდი და არც მიცდია. იმას ვაკეთებდი რასაც მიმანიშნებდნენ და იქით მივდიოდი საითაც მიბიძგებდნენ.

სულის ტკივილი დამიტოვე მარია.მეორე ნაწილი თავი 6

-არ იზრდები,არ ბერდები,არ იცვლები და შენ წარმოიდგინე რომ გაიზარდო,რომ დაბერდე და რომ შეიცვალო ერთი წუთით ვერ აგიტან ჩემს გვერდით. -ჩემთვის ის წუთია ყველაზე ბედნიერი,როცა შენს სახეზე ვხედავ ღიმილს,გულიდან წამოსულ ღიმილს.

შენ ხარ ჩემი წყურვილი

მცირე ღრუბლებმა შენ შეგქმნეს ცაზე და გულის ფორმა შეიქმნა მარსზე. მე შენთვის ვდგავარ ქედზე და მთაზე და მუდამ ვფიქრობ ამ გრძნობის არსზე. ეს დრო სიყვარულს დაინდობს, მე გულს არავინ დამითმობს. მე გულს არავინ გამითბობს! სიყვარულს?! არვინ არ იხმობს.

სიყვარულით არეული...

ვერ აღვწერ რა განვიცადე სიხარულით დავიცალე,დიდი ხანი რომ ვიცადე სწორედ ახლა გავიხარე....როცა სითბო გამიყავი თითქოს შენ ის არ იყავი როცა გულში ჩამიხუტე ამ დროს სულიც ჩამიხუთე...მიხვდებოდი,რომ

ნუ მეთამაშები.!(თავი 9.)

-არ დამთმო.-ვუთხარი და მის სავსე ტუჩებს დავეწაფე.ღმერთო როგორ მიყვარს. ხო როგორც იქნა გამოვუტყდი საკუთარ თავს. ცალი ხელით ამიტაცა და გულზე მიკრული გამიყვანა საძინებელში, არ მოწყვეტია ჩემს ტუჩებს ნელა დამაწვინა.მკოცნიდა, მეფერებოდა წელზე, გასწორდა